Αποψη: «Συγγενικά δικαιώματα: ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου»

Αποψη: «Συγγενικά δικαιώματα: ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου»

4' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αγαπητοί ευρωβουλευτές,

Οταν ήμουν στη Μοσούλη, την πρώην πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους, για ρεπορτάζ σχετικά με την επαναλειτουργία των σχολείων τρία χρόνια από την επιβολή λουκέτου από τους τζιχαντιστές, σκεπτόμουν τρόπους για να περιγράψω την απίστευτη χαρά  που ένοιωθαν τα παιδιά αυτής της μαρτυρικής πόλης που ξανάβρισκαν τα σχολικά θρανία μετά την μακρόχρονη απαγόρευση που τους είχε επιβληθεί.

Και εκεί που καθόμασταν με τον φωτογράφο, τον βιντεο-ρεπόρτερ και τον οδηγό του AFP σε ένα εστιατόριο πριν την επιστροφή μας στη Βαγδάτη, διάβασα στον υπολογιστή μου ένα άρθρο που μου τράβηξε την προσοχή, χωρίς όμως να μου προκαλέσει έκπληξη, σχετικά με τις συζητήσεις στην Ευρώπη για τα 'συγγενικά δικαιώματα' και για το σχέδιο της εφαρμογής τους στα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ).

Εχοντας περάσει πέντε χρόνια διασχίζοντας από άκρη σε άκρη την καταστραμμένη από τον πόλεμο Συρία, κατά την διάρκεια των οποίων πολλές φορές κινδύνευσα να χάσω τη ζωή μου από σφαίρες σκοπευτών σε ενέδρες ή από οβίδες έμπειρων πυροβολητών, μόλις είχα φτάσει στο Ιράκ για τρίτη φορά μετά την αμερικάνικη εισβολή του 2003.

Για να ειμαστε συγκεκριμένοι, στην διάρκεια των σαράντα χρόνων της σταδιοδρομίας μου, έχω διαπιστώσει ότι ο αριθμός των δημοσιογράφων στο πεδίο δεν παύει να μειώνεται ενώ οι κίνδυνοι δεν σταμάτησαν να αυξάνονται.

Εχουμε γίνει στόχοι και τα ρεπορτάζ κοστίζουν όλο και πιο ακριβά. Εχει περάσει προ πολλού η εποχή που πήγαινα στον πόλεμο φορώντας σακάκι ή ένα πουκάμισο, με ένα μπλοκάκι στην τσέπη δίπλα στον φωτογράφο ή τον βιντεο-ρεπόρτερ. Σήμερα χρειάζεσαι αλεξίσφαιρο γιλέκο και κράνος, θωρακισμένα οχήματα και μερικές φορές σωματοφύλακες για αποφυγή απαγωγών, καθώς και ασφαλιστική κάλυψη.

Ποιος πληρώνει αυτά τα έξοδα; Τα ΜΜΕ

Κι ενώ το κόστος είναι βαρύ, τα ΜΜΕ, που παράγουν το περιεχόμενο των ειδήσεων και που στέλνουν τους δημοσιογράφους τους να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να παράσχουν αξιόπιστη, πλουραλιστική και πλήρη ενημέρωση με όλο και πιο αυξανόμενο κόστος, δεν είναι αυτά που κερδίζουν.

Αυτοί που αποκομίζουν τα κέρδη είναι οι ιστότοποι που χρησιμοποιουν το περιεχόμενο των ειδήσεων χωρίς να πληρώνουν.

Είναι σαν εσείς να εργάζεστε και κάποιος τρίτος να επωφελείται με θράσος και ανέξοδα από το προιόν της εργασίας σας.

Από ηθική και δημοκρατική σκοπιά κάτι τέτοιο είναι αδικαιολόγητο.

Πολλοί φίλοι μου  σταμάτησαν να εξιστορούν τα γεγονότα γιατί τα ΜΜΕ στα οποία εργάζονταν έκλεισαν ή δεν μπορούν πλέον να τους πληρώσουν.

Μέχρι ναπαρατήσουν το στιλό τους, την φωτογραφική τους μηχανή ή την κάμερά τους, μοιραστήκαμε μαζί τους τρομερούς φόβους κρυμμένοι πίσω από ένα τοίχο, που κατέρρεε όσο κι εμείς υπό το βάρος των εκρήξεων. Τις απερίγραπτες χαρές όταν καταφέρναμε να φτάσουμε τον σκοπό μας και  να διηγηθούμε στον κόσμο την ΄΄αλήθεια΄' που ειδαμε με τα ίδια μας τα μάτια. Τις ανήκουστες συναντήσεις με τους πολέμαρχους και με τους πάνοπλους ακολούθους τους που ψηλάφιζαν τα πιστόλια ή τα στιλέτα τους χαμογελώντας ενώ παίρναμε συνεντεύξεις από τον αρχηγό τους. Την οδύνη που μας κυρίευε μπροστά σε αλλόφρονες πολίτες που παγιδεύτηκαν, γυναίκες που αδέξια προσπαθούσαν να προστατεύσουν τα παιδιά τους ενώ οι σφαίρες τρυπούσαν τον τοίχο εκεί που ειχαν βρει καταφύγιο.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα ΜΜΕ υπέμειναν προτού να αντιδράσουν, προσπαθώντας περισσότερο να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες παρά τα αίτια. Λόγω έλλειψης χρημάτων, δημοσιογράφοι απολύονται φτάνοντας μερικές φορές σε επίπεδα γελοία: υπάρχουν σήμερα εφημερίδες σχεδόν χωρίς δημοσιογράφους.

Πλέον τα ΜΜΕ ζητούν τα δικαιώματά τους προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να πληροφορούν. Ζητούν οι παραγωγοί του περιεχομένου να έχουν συμμετοχή στα εμπορικά κέρδη, είτε ειναι ΜΜΕ ή καλλιτέχνες. Αυτά ειναι τα "συγγενικά δικαιώματα".

Και  βέβαια πρέπει να σταματήσουμε να χάβουμε τα ψέμματα που διαδίδουν Google και Facebook ότι τάχα η οδηγία για τα  «συγγενικά δικαιώματα» απειλει το δωρεάν ιντερνέτ. Οχι. Το δωρεάν διαδίκτυο θα συνεχίσει να υπάρχει γιατί οι γίγαντες του δικτύου, που βρίσκουν ΔΩΡΕΑΝ σήμερα το περιεχόμενο των άρθρων και απολαμβάνουν συνεπώς τα διαφημιστικά έσοδα, μπορούν να αμοίβουν τα ΜΜΕ χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουν οι καταναλωτές.

Δύσκολο; Αδύνατο; Καθόλου.

Το Facebook είχε κέρδη 16 δις δολλάρια το 2017 και το Google 12,7 δις δολλάρια. Πρέπει πολύ απλά να πληρώσουν το μερίδιό τους. Ετσι και τα ΜΜΕ θα επιβιώσουν και αυτοί θα συμμετέχουν στον πλουραλισμό και στην ελευθερία  του Τύπου, αρχές τις οποίες λένε ότι υποστηρίζουν.

Ειμαι πεπεισμένος ότι οι βουλευτές, που έχουν παραπλανηθεί από λομπίστες έχουν πλέον καταλάβει ότι το το διακύβευμα δεν είναι το δωρεάν διαδίκτυο.

Το ζήτημα είναι η υποστήριξη της ελευθερίας του Τύπου. Διότι αν οι εφημερίδες δεν έχουν πλέον δημοσιογράφους, η ελευθερία την οποία υποστηρίζουν οι βουλευτές ανεξάρτητα πολιτικής ταυτότητας θα πάψει να υπάρχει.

Πολλές φορές συνάντησα ανθρώπους πολιορκημένους, απομονωμένους,  χωρίς βοήθεια, που το μόνο που ζητούσαν ήταν ένα πράγμα: "διηγηθείτε τι είδατε γιατι έτσι θα έχουμε μια πιθανότητα να σωθούμε". Πρέπει μήπως να τους πω: "Οχι, μην ελπίζετε άδικα, ειμαστε οι τελευταίοι δημοσιογράφοι, σύντομα δεν θα μας ξαναδειτε γιατί θα εξαφανιστούμε λόγω έλλειψης πόρων;".

Πρέπει να ξέρετε ότι στο Facebook και στο Google δεν εργάζεται κανένας δημοσιογράφος και δεν παράγεται κανένα δημοσιογραφικό περιεχόμενο.

Κι όμως αμειβονται από τη διαφήμιση που απορρέει από την ύλη που παράγουν οι δημοσιογράφοι.

Καθημερινά, δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο ερευνούν κάθε πλευρά της επικαιρότητας προκειμένου να πληροφορήσουν τους πολίτες. Κάθε χρόνο, οι πιό θαρραλέοι, οι πιο άφοβοι, οι πιο ταλαντούχοι δημοσιογράφοι βραβεύονται για τη δουλειά τους. Δεν πρέπει αυτή η  αφαίρεση δικαιωμάτων, που απογυμνώνει τα ΜΜΕ από τα έσοδα που δικαιούνται, να καταλήξει μια μέρα στο να καταργηθούν τα βραβεία λόγω έλλειψης υποψηφίων που δεν ειχαν τα μέσα να πάνε στο πεδίο.

Ειναι η στιγμή να αντιδράσουμε. Το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο πρέπει μαζικά να ψηφίσει υπέρ της εφαρμογής των  ΄΄συγγενικών δικαιωμάτων"  των επιχειρήσεων ΜΜΕ.

Για να συνεχίσει να υπάρχει η δημοκρατία και ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολά της: η δημοσιογραφία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή