Αν περάσετε έξω από τη Βρετανική Σχολή στο κέντρο της Αθήνας και δείτε παρατημένες δύο μαύρες σακούλες σκουπιδιών, μην παραξενευτείτε. Ούτε να δοκιμάσετε να τις σηκώσετε γιατί δεν θα τα καταφέρετε, είναι μαρμάρινες.
Για πρώτη φορά η Βρετανική Σχολή Αθηνών ανοίγει τον κήπο της στο κοινό για να φιλοξενήσει την έκθεση «Prosaic Origins» του γλύπτη Ανδρέα Λόλη. Ο καλλιτέχνης του μαρμάρου μεταμορφώνει το ευγενές υλικό που είναι συνυφασμένο με την πολιτιστική μας κληρονομιά σε απλά, καθημερινά, αντικείμενα, με μια αρνητική –για τους περισσότερους– χροιά αλλά που προσφέρονται για πολλαπλές αναγνώσεις στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες.
Ετσι, τον τακτικό και άρτια οργανωμένο και περιποιημένο κήπο της σχολής «ταράσσουν» τα γλυπτά του κ. Λόλη που βρίσκονται διάσπαρτα στο οπτικό μας πεδίο: σακούλες σκουπιδιών, ξύλινες παλέτες, κομμάτια από χαρτοκιβώτια, ένα παγκάκι με ένα μαρμάρινο στρώμα, μία παρατημένη σκάλα και άλλα που θα ανακαλύψει ο επισκέπτης καθώς περιδιαβάζει στα μονοπάτια του κήπου. Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Εργο στην πόλη» του πολιτιστικού οργανισμού ΝΕΟΝ και όπως μας εξηγεί η επιμελήτρια της έκθεσης Νάγια Γιακουμάκη το έργο του καλλιτέχνη «παίζει» με τα σύμβολα και τις υποδηλώσεις. Εκεί που οι περισσότεροι βλέπουν μια σακούλα σκουπιδιών, κάποιος άλλος ανακαλύπτει μια πηγή ανακυκλώσιμων αντικειμένων και εισοδήματος, το χαρτόκουτο μπορεί να γίνει καταφύγιο και τα «μαρμάρινα» φελιζόλ να προστατεύσουν έναν άστεγο από το κρύο.
Ο καλλιτέχνης παίρνει ένα διαχρονικό, σκληρό, υλικό, εμποτισμένο με μνημειακές αναφορές και ταυτισμένο με το ένδοξο παρελθόν και το φέρνει στο σήμερα, το επεξεργάζεται κάνοντας το να μοιάζει εύπλαστο και του δίνει την εικόνα ενός ευτελούς υλικού που πολλές φορές θα προσπερνούσαμε στον δρόμο. «Για μένα είναι σημαντική η αίσθηση που αφήνει το έργο όταν το αγγίξεις, αυτή η αίσθηση με ενδιαφέρει. Τα έργα έχουν ένα κοινωνικό υπόβαθρο», τονίζει ο κ. Λόλης, αλλά χωρίς να το «φωνάζουν» στον χώρο.
Πράγματι, τα έργα του μοιάζουν σαν να βρίσκονταν πάντα εκεί, ανάμεσα στα δέντρα και στα παρτέρια του κήπου. Ακόμα και το χρώμα τους, τα περισσότερα είναι σε αποχρώσεις του ξύλου, δεν ξεχωρίζει από το φυσικό φόντο που τα περιβάλλει. Ισως αυτό που ξενίζει περισσότερο είναι ένας σωρός από κουτιά που βρίσκονται στην είσοδο μιας μικρής βιβλιοθήκης της σχολής και μοιάζουν αταίριαστα σε σχέση με το απόλυτα τακτοποιημένο περιβάλλον τους. Σχεδόν όλα όμως υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία, εκείνων που ζουν μέσα ή χάρη σε αυτά, αλλά έφυγαν όταν καταλάβαν ότι πάμε να μαζέψουμε τις σακούλες τους.
«Prosaic Origins», Βρετανική Σχολή Αθηνών, έως 14 Νοεμβρίου, είσοδος ελεύθερη.