Κύριε διευθυντά
Θυμάστε ότι ο ορισμός του Ισπανού διαιτητή Φερνάντεθ Μπορμπαλάν έδωσε λύση στο να τελειώσει κατά τον καλύτερο τρόπο ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας 2018 μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Η παράγκα του ποδοσφαίρου οδήγησε στην απαξίωση των Ελλήνων διαιτητών και στον ευτελισμό των ελληνικών πρωταθλημάτων. Δυστυχώς οι απανταχού «παράγκες» εμποδίζουν τη σωστή πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Ετσι, προκύπτει η ανάγκη «Ευρωπαίων διαιτητών» για τη σωστή λειτουργία του κράτους. Αν π.χ. όλοι οι υπουργοί Οικονομικών της Ελλάδας διαχρονικά ελέγχονταν από Ευρωπαίο ελεγκτή δεν υπήρχε περίπτωση να οδηγηθούμε στην ταπεινωτική κρίση της πατρίδας μας. Προκλητικές είναι οι παράγκες της φοροδιαφυγής (πλήρης η αδυναμία του κράτους να την ελέγξει – με μοναδικό κατά την άποψή μου τρόπο, αφού μάλλον δεν είναι εύκολη η λύση ούτε με Ευρωπαίο ελεγκτή, την κυκλοφορία μόνο πλαστικού χρήματος ακόμη και για την αγορά μαϊντανού), της Υγείας (παράγκα ολκής – δυστυχώς ο πλέον ιερός χώρος κατέστη ο πλέον ανίερος, με πολύ πρόσφατο κρούσμα αυτό της παραγωγής πιστοποιητικών αναπηρίας…), της παραπαιδείας, των έργων, των πετρελαϊκών επιχειρήσεων (χώρος όπου υπάρχει «άβατο» για τις κυβερνήσεις), των υπεραγορών (σούπερ μάρκετ), της κινητής τηλεφωνίας, των τραπεζών (με μεγίστη ευθύνη για την ύπαρξη κόκκινων δανείων), των φυλακών κ.λπ. Μεγάλο και το πρόβλημα της δημόσιας τάξης (ταπεινωτική συμπεριφορά του κράτους με κορυφαία ταπείνωση, ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο, του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου). Kόντρα στις ανωτέρω παράγκες και έξω από αυτές, πρέπει να τονισθεί ότι υπάρχουν και Ελληνες, επιστήμονες και μη, και γενικότερα άνθρωποι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο χώρο και αυτοί μάλλον είναι οι πολλοί, που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα και κρατιέται κάπως όρθιο το κράτος (μεγάλη η τιμή γι’ αυτούς τους ανθρώπους).
Θάνος Θανάσης, Τοπογράφος Μηχανικός ΕΜΠ
Η επί Γης θαυματουργός διαδρομή Του Θεανθρώπου ξεκίνησε από την Κανά της Γαλιλαίας, εκεί όπου ο Ιησούς μετέτρεψε το άγευστο νερό σε κρασί (το είχαν πιει μέχρι σταγόνας οι καλεσμένοι) ενδύοντας με άλω ευφροσύνης το γαμήλιο γιορτάσι. Οίνος τόσο ηδύς, μελίφρων, ώστε ο αρχιτρίκλινος της τελετής απόρησε: Μα «…πας άνθρωπος πρώτον τον καλόν οίνον τίθησι και όταν μεθυσθώσι, τότε τον ελάσσω» – από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον η επαλήθευση. In vino veritas κατά Πλίνιο τον Πρεσβύτερο για να ξεσκονίσουμε τα χρήσιμα Λατινικά μας, ενώ ο πολύς συγγραφέας νομπελίστας –μετέπειτα αυτόχειρ– Ερνεστ Χέμινγουεϊ σε μεγάλα κέφια πετροβόλησε: «Ενας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει για να περάσει την ώρα του με ηλιθίους». Στη φωτογραφία, πιστοί, σε χωριό της βόρειας Ισπανίας, γεμίζουν τα ποτήρια τους με ευλογημένο (από ιερέα) κόκκινο κρασί προσευχόμενοι νοερώς «εις υγείαν όλων».