Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου έχει γράψει 19 μυθιστορήματα ενηλίκων τόσο με το πραγματικό του όνομα όσο και με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Θάνος Δραγούμης. Το τελευταίο του ιστορικό μυθιστόρημα «Γυναίκες της μικρής πατρίδας» (εκδόσεις Ψυχογιός, Μάρτιος 2018) διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στη Φιλιππούπολη, στη Δυτική Μακεδονία και στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τον «Λαβύρινθο των πνευμάτων» του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν και το «Σκοτεινό Βερολίνο» του Χάραλντ Γκίλμπερς, αφού έχω ένα είδος εμμονής με τη δεκαετία του ’40 και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Γιούγκερμαν του Καραγάτση.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Διάφορους και διαφορετικούς: Τομ Ρόμπινς, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Φίλιπ Κερ, από τους ξένους. Από τους δικούς μας την Πηνελόπη Δέλτα, τον Μ. Καραγάτση, την Ιωάννα Καρυστιάνη, τον Νίκο Θέμελη και τον Γιάννη Ξανθούλη.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Χτίζεις στην άμμο και χτίζοντας και ξαναχτίζοντας κάνεις την άμμο πέτρα.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τα «Πεζά» του Μπόρχες μετά τις επίμονες αναφορές της ταλαντούχας και διαιώνιας επιμελήτριάς μου Αννας Μαράντη. Εξ ου και το γνωμικό πριν.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Τα «Μυστικά του Βάλτου» ως παιδί. Το «Αρωμα του Ονείρου» και όλα τα βιβλία του Τομ Ρόμπινς ως φοιτητής. Τα «Εκατό χρόνια μοναξιά» στη συνέχεια.
Ενα ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο τον μακεδονικό αγώνα, αποκτά μιαν άλλη επικαιρότητα σήμερα;
Για τον πολίτη ναι, για τον αναγνώστη όχι. Η Ιστορία δεν επικαιροποιείται, ειδάλλως είναι ρεπορτάζ, προπαγάνδα ή προβοκάτσια. Ο μακεδονικός αγώνας βασιζόταν αποκλειστικά σε εθελοντές, άνδρες και γυναίκες, κι αυτό είναι το μεγαλείο του. Δυστυχώς, ετούτος ο λαμπρός αγώνας που με τρομερές θυσίες αποσόβησε τον εκσλαβισμό της Μακεδονίας, παραμένει άγνωστος στους περισσότερους και από κάποιους λίγους δυσφημείται συστηματικά.
Ποια η σημασία και ο ρόλος των γυναικών στο βιβλίο σας;
Μέγιστος, όπως ήταν και ο ρόλος των γυναικών στον μακεδονικό αγώνα, αλλά και σε κάθε αγώνα του λαού μας. Νοσηλεύτριες, αγρότισσες, πράκτορες των ελληνικών προξενείων, αλλά κυρίως ατρόμητες δασκάλες, όλες αυτές οι γυναίκες στήριξαν τον αλύτρωτο και δοκιμαζόμενο ελληνισμό της Μακεδονίας, κάποιες από αυτές θυσιάζοντας την ίδια τους τη ζωή.