Την προσεχή Δευτέρα 1η Οκτωβρίου η εθνική αντιπροσωπεία εισέρχεται στην τελευταία σύνοδο της Ολομέλειας πριν από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές – όποτε κι αν αυτές γίνουν. Θα είναι και η πρώτη μετά την τυπική έξοδο από τα μνημόνια, πλην όμως τα πρώτα δείγματα κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς εκ μέρους κυρίως της συγκυβέρνησης απέχουν πολύ από το να δικαιώσουν δημόσια εκφρασθείσες προσδοκίες πολιτικών παραγόντων –μεταξύ αυτών και του προέδρου της Βουλής– πως δίχως πλέον τις πιέσεις των θεσμών, το Κοινοβούλιο θα ανακτήσει ως προς τον τρόπο νομοθέτησης ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Ηδη οι πρώτες σοβαρές «παραφωνίες» έχουν κάνει την εμφάνισή τους, με κεντρικά υπουργεία να προωθούν νομοθετικές ρυθμίσεις με τρόπο ο οποίος είναι πανομοιότυπος όχι μόνο με τη δύσκολη μνημονιακή περίοδο, αλλά και με προηγούμενες της κρίσης εποχές, λειτουργώντας εκτός των άλλων και ως αιτία απαξίωσης του κοινοβουλευτικού κόσμου. Μεταξύ αυτών, είναι και το φαινόμενο των «παράξενων» τροπολογιών.
«Νομοθετικό αλαλούμ»
Ενδεικτικό παράδειγμα, καταγράφηκε τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου. Στις 4 Σεπτεμβρίου συζητήθηκε στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Δύο ημέρες μετά, στις 6/9 ψηφίστηκε από το θερινό τμήμα της Βουλής. Εκείνες τις ημέρες εισήχθη προς επεξεργασία νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, το οποίο και τελικώς ψηφίστηκε στις 11 Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το δεύτερο νομοσχέδιο συμπεριελήφθη τροπολογία του υπουργείου Παιδείας, προφανώς άσχετη με το περιεχόμενο του κεντρικού νομοθετήματος, η οποία –αξιοσημείωτο είναι πώς– κατατέθηκε στις 5/9, δηλαδή πριν ψηφιστεί το νομοθέτημα αρμοδιότητας του κ. Γαβρόγλου. «Νομοθετικό αλαλούμ», «προχειρότητα» και «ένδειξη ασέβειας προς το Κοινοβούλιο», ήταν ορισμένα από τα σχόλια που ακούστηκαν.
Αλλη περίπτωση: ψηφίστηκε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που αφορούσε δωρεά του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος προς την πολιτεία. Οταν βρισκόταν σε εξέλιξη συζήτησή του στην κοινοβουλευτική επιτροπή, ο πρόεδρός της Αθ. Παπαδόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ) έκανε παρατήρηση προς εκπρόσωπο κόμματος της αντιπολίτευσης, επειδή ο τελευταίος κατά την αγόρευσή του αναφέρθηκε και σε θέμα σχετικό με τον χώρο της Υγείας, πλην όμως άσχετο με το νομοθέτημα ζήτημα. Οταν ο εν λόγω βουλευτής (Γ. Καρράς, ΔΗΣΥ) διαμαρτυρήθηκε για την παρατήρηση που δέχθηκε, ο κ. Παπαδόπουλος του εξήγησε τον λόγο: «Η υπόμνηση σας έγινε μόνο για το γεγονός ότι οι δωρητές μας παρακάλεσαν, το σχέδιο νόμου που θα έρθει να είναι αποκλειστικά για τη δωρεά, η οποία γίνεται ως σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο, για τις ανάγκες του ΕΣΥ». Ωστόσο, αν και ο εκπροσωπών τον ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος της επιτροπής ζήτησε να επιδειχθεί σεβασμός από την αντιπολίτευση στη συγκεκριμένη παράκληση των δωρητών, ή του ιδίου κόμματος ηγεσία του υπουργείου Εργασίας έσπευσε να καταθέσει προς συμπερίληψη στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο άσχετη τροπολογία (για το θέμα του κατώτατου μισθού). Βάσει κανονισμού, η ψήφιση της τροπολογίας συνεπάγεται ένταξη της ρύθμισης στον νόμο, ως άρθρου –γεγονός το οποίο σημαίνει ότι το νομοθέτημα, παρά την επιθυμία των δωρητών και με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν είναι «αποκλειστικά για τη δωρεά».
Δείγματα όπως αυτά καταδεικνύουν, μεταξύ άλλων, ότι επίσης με ευθύνη της συγκυβέρνησης το προσεχές διάστημα δεν θα είναι ανέφελο για το κύρος του Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι αναμένονται αντικειμενικά κρίσιμες και σοβαρές διαδικασίες (νομοθετήματα σημαντικά, αναθεώρηση Συντάγματος κ.λπ.), ενώ δεν αναμένεται να λείψουν και οι γνωστές δυσλειτουργίες ως προς τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, δηλαδή την υποχρέωση πρωθυπουργού και υπουργών να απαντούν σε ερωτήσεις βουλευτών. Σημειώνεται, τέλος, ότι σε εκκρεμότητα –ανεπίτρεπτη, κυρίως εξαιτίας της συμπεριφοράς των χρυσαυγιτών– βρίσκεται και το θέμα της αλλαγής του Κανονισμού Λειτουργίας της Βουλής.