Εχουν περάσει περίπου τρεις δεκαετίες από τότε που η Κατερίνα Κτώνα κουβαλούσε το δικό της τσέμπαλο σε κάθε χώρο στον οποίο έδινε συναυλία και το μπαρόκ ήταν γνωστό σε ελάχιστους στην Ελλάδα. Σήμερα, στην Αθήνα μπορεί να μην υπάρχει πλέον ούτε ένα κουαρτέτο εγχόρδων με σταθερή σύνθεση και τακτική παρουσία, αλλά το μπαρόκ αποτελεί μέρος του προγραμματισμού σχεδόν όλων των μουσικών θεσμών. Μάλιστα, για δεύτερη συνεχή χρονιά στο θέατρο Σφενδόνη πραγματοποιήθηκε από τις 20 έως τις 23 Σεπτεμβρίου το Athens baroque festival με συγκροτήματα και μουσικούς απ’ όλον τον κόσμο.
Κατά την πρώτη βραδιά το σύνολο Ensemble diverse & bizarre ερμήνευσε έργα των Μαρέν Μαρέ, Φρανσουά Κουπρέν και Ζαν-Φερί Ρεμπέλ. Γράφτηκαν την εποχή του φιλότεχνου Λουδοβίκου ΙΔ΄, ο οποίος δεν αγαπούσε μονάχα τον χορό, αλλά αναγνώριζε επίσης το κύρος και τη λάμψη που χάριζαν οι τέχνες στη μοναρχία. Και οι τρεις συνθέτες του προγράμματος είχαν υπηρετήσει στην Αυλή του «Βασιλιά Ηλιου» και τα έργα που ακούστηκαν είναι ενδεικτικά του ύφους της εποχής. Μάλιστα, οι «Χαρακτήρες του χορού» του Ρεμπέλ, μία ευφάνταστη σύντομη συλλογή γαλλικών χορών της εποχής, παρουσιάστηκε χορογραφημένη από τη Μαρίνα Κούρτη, με προφανή αναφορά σε ένα άλλο διάσημο, πολύ μεταγενέστερο γαλλικό μπαλέτο, το «Jeux», σε χορογραφία Νιζίνσκι και μουσική Ντεμπισί. Την απέδωσαν η χορογράφος, η Σοφία Δράκου και ο Αλέξης Πατρικουνάκος. Από τις τέσσερις διάσημες σουίτες της συλλογής «Τα έθνη» του Κουπρέν, παρουσιάστηκε η ιταλική «Από το Πιεμόντε». Ο Σεβαστιανός Μοτορίνος στο τσέμπαλο συνέβαλε στην απόδοση του ύφους της μουσικής και γενικότερα στήριξε όλα τα έργα του προγράμματος. Συνεργάστηκε με την εκφραστική βιολονίστρια Αναστασία Μηλιώρη και με την τσελίστρια Φαμπιόλα Οχέδα, η οποία ερμήνευσε το μέρος της με λυρισμό. Στα αρχικά κομμάτια για φλάουτο του Μαρέ συμμετείχε επίσης η Κίρα Σαπλαχίδου, ενώ στη «Σονάτα σε ύφος Μαρέ» του ίδιου συνθέτη, η οποία όπως και η σύνθεση του Κουπρέν είναι φανερά επηρεασμένη από τη μουσική του Αρκάντζελο Κορέλι, προστέθηκε ο γλυκύς και αξιόπιστος ήχος της ομποΐστριας Στέλλας Νικολαΐδη. Στις 22 Σεπτεμβρίου ο Μπαχ συνομίλησε με τη μουσική της Αρμενίας. Ο μάλλον βεβιασμένος αυτός διάλογος διευκολύνθηκε κυρίως από τα όργανα που επιλέχθηκαν, το τσέμπαλο και την αρμενική βιόλα, όργανο παρεμφερές με τη βιόλα ντα γκάμπα με ελαφρά ασθενέστερο ήχο. Με αυτά, ο Γκριγκόρ Αρακελιάν και η Βαρβάρα Μανουκιάν ερμήνευσαν τρεις σονάτες του Ιωάννη Σεβαστιανού για βιόλα ντα γκάμπα και τσέμπαλο. Ανάμεσά τους έπαιξαν μία σύνθεση του Γκριγκόρ Ναρεκάτσι του 10ου αιώνα καθώς επίσης συνθέσεις του 20ού αιώνα, του Βαρνταπέτ Κόμιτας και του ίδιου του Αρακελιάν. Η τεχνικά και εκφραστικά ενδιαφέρουσα Μανουκιάν απέδωσε επίσης μία από τις γαλλικές σουίτες του Μπαχ. Ενα μάλλον εξωτικό πάντρεμα δύο διαφορετικών κόσμων.