Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης, η φωνή της Κριστίν Μπλέιζι Φορντ δεν είχε ακουστεί. Πλαισιωμένη από τους δικηγόρους της, η δρ Μπλέιζι δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη συγκίνησή της, όταν περιέγραφε τον τρόμο της, εγκλωβισμένη σε δωμάτιο πριν από τόσες δεκαετίες.
Η δρ Μπλέιζι ήταν συγκρατημένη, χωρίς να δίνει την εντύπωση ότι είχε εξασκηθεί. Ηταν επίσης πρόθυμη να προσφέρει στοιχεία, ευγενής, αλλά βέβαιη όταν είπε ότι αναγνωρίζει 100% τον δικαστή Κάβανο ως τον άνθρωπο που της είχε επιτεθεί.
Αντίθετα, ο δικαστής Κάβανο, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, εμφανίστηκε επιθετικός και οργίλος. Χαρακτήρισε τη διαδικασία «εθνική ντροπή», ενώ το πρόσωπό του μεταμορφωνόταν από τις γκριμάτσες στην προσπάθειά του να μην κλάψει. Οι διαφορές αντικατοπτρίζουν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία απαιτεί από τα δύο φύλα να μιλούν δημόσια. Οι άνδρες ανταμείβονται για την οργή τους, ενώ οι γυναίκες χαρακτηρίζονται «μαινάδες».
Υπάρχει μια τάση μεταξύ κριτικών τηλεόρασης να περιγράφουν τέτοιες ζωντανές μεταδόσεις ως «πολιτικό θέατρο». Στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC, η πρώην δικηγόρος Μέγκιν Κέλι, είπε ότι η κατάθεση της Μπλέιζι και του Κάβανο δεν οδήγησε σε «λύση του μυστηρίου».
Η τηλεόραση έχει καταστεί το πρότυπο για κάθε νομικό αφήγημα, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικοί οικοδομούν τα αφηγήματά τους. Αυτό, όμως, δεν είναι θέατρο.
Ο Κρις Ουάλας του συντηρητικού δικτύου Fox παραδέχθηκε ότι η κατάθεση στη Γερουσία οδήγησε δύο από τις κόρες του να του διηγηθούν «ιστορίες που δεν είχα ακούσει μέχρι τώρα, για πράγματα που τους συνέβησαν στο λύκειο».
Το μέλλον του Κάβανο εξαρτάται, όμως, από πολύ μικρή μερίδα τηλεθεατών και συγκεκριμένα από τον φανατικό λάτρη της τηλεόρασης, τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φέρεται να εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του που ο υποψήφιος ανώτατος δικαστής δεν υπήρξε πιο θεληματικός και βίαιος στη συνέντευξή του στο Fox.