Παράλληλοι, ασύμπτωτοι κόσμοι

Παράλληλοι, ασύμπτωτοι κόσμοι

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ηταν ανατριχιαστικά προβλέψιμη η υποδοχή των καταθέσεων του Μπρετ Κάβανο και της Κριστίν Μπλέιζι Φορντ από την αμερικανική κοινή γνώμη: το φιλελεύθερο στρατόπεδο αποθέωσε την «σπαρακτική αξιοπρέπεια» της καθηγήτριας που βρήκε το θάρρος να καταγγείλει την απόπειρα βιασμού της από τον εκλεκτό του προέδρου Τραμπ για το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών στη διάρκεια ενός εφηβικού πάρτι το 1982.

Στο άλλο άκρο οι ψηφοφόροι του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου είδαν στο εννιάωρο δικαστικό υπερθέαμα της περασμένης Tρίτης μία ακόμα σκευωρία των Δημοκρατικών, του «κατεστημένου» και της «Αριστεράς» εναντίον του αγαπημένου τους προέδρου που τολμάει να «σπάσει αυγά».

Είναι εντυπωσιακή η βεβαιότητα με την οποία εκφράζονται και οι δύο πλευρές, εξίσου ανυποψίαστες για το πόσο παράδοξα αρμονικό δείχνει σε έναν εξωτερικό παρατηρητή αυτό το εκκεντρικό τανγκό ανάμεσα σε πολίτες όπου οι μισοί μισούν τους άλλους μισούς γι’ αυτό που είναι ή γι’ αυτό που πιστεύουν. Μια τόσο πολωμένη κοινωνία δεν είναι καλός οιωνός σε έναν τόσο ρευστό κόσμο, αλλά, ευτυχώς ή δυστυχώς, ο φανατισμός και η σταδιακή εξαφάνιση των ενδιάμεσων χώρων δεν αποτελούν αποκλειστικά προνόμια των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ. Το αντίθετο: ρίξτε μια ματιά στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία ή στην Ιταλία, για να αναφερθούμε σε τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.

Οσο για την Ελλάδα, υπήρξαμε άλλη μία φορά πρωτοπόροι, με τον τρόπο μας. Ο ακραίος διχασμός το καλοκαίρι του 2015 ήταν μια προειδοποιητική πιστολιά στον αέρα από μια γωνία του κόσμου που δεν δίνει συνήθως μεγάλες ειδήσεις. Και φαίνεται ότι ενόψει του εκλογικού 2019 θα επιστρέψουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε: στη συντριπτική πόλωση, στο «εμείς ή αυτοί», στους αποκλεισμούς καναλιών που δεν μας αρέσουν. Οπως και στην κραταιά Αμερική, έτσι και στην περιφερειακή Ελλάδα τα ακροατήρια του δικομματικού συστήματος θα συνεχίζουν να συνυπάρχουν χωρίς να μιλούν μεταξύ τους, χωρίς να μπορούν να συμφωνήσουν αν έξω έχει μέρα ή νύχτα, χωρίς το ένα να μπορεί να επηρεάσει το άλλο στο ελάχιστο. Αυτή είναι η δημοκρατία στην εποχή των μέσων κοινωνικών δικτύωσης και όλα δείχνουν ότι είμαστε ακόμα μόνο στην αρχή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή