Νέες ισχυρές πιέσεις δέχθηκαν τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία βρέθηκαν για ακόμη μία φορά στη δίνη των ανησυχιών που προκαλούν οι εξελίξεις στην Ιταλία σχετικά με τον προϋπολογισμό και οι οποίες οδήγησαν σε νέα εκτόξευση των ιταλικών spreads, υπενθυμίζοντας το πόσο ευαίσθητοι παραμένουν οι ελληνικοί τίτλοι στις εξωτερικές αναταράξεις, γεγονός το οποίο θέτει εδώ και μήνες «απαγορευτικό» στα όποια σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για νέα έξοδο στις αγορές, η οποία αναγκαστικά, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχει αναβληθεί για το 2019.
Οι φόβοι για ρήξη αλλά και κυρώσεις των Βρυξελλών προς τη Ρώμη, μετά τις πιέσεις και προειδοποιήσεις που δέχθηκε o Ιταλός υπουργός Οικονομικών στο Eurogroup της Δευτέρας, καθώς και η επιμονή του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης ότι δεν θα κάνουν πίσω από τον στόχο του 2,4% για το έλλειμμα, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις ανωτάτου στελέχους της Λέγκας ότι «η Ιταλία θα έλυνε τα περισσότερα προβλήματά της αν είχε δικό της νόμισμα» (έστω και αν αργότερα τις πήρε πίσω), οδήγησαν στην εκτόξευση του κόστους δανεισμού της γειτονικής χώρας σε υψηλά 4,5 ετών, παρασύροντας και τα ελληνικά ομόλογα τα οποία, όπως έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα το τελευταίο πεντάμηνο, είναι στενά συνδεδεμένα με την «τύχη» των ιταλικών.
Ετσι, η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου ενισχύθηκε στο 4,31% με άνοδο της τάξεως του 3%, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από τις αρχές Σεπτεμβρίου, με το spread να πλησιάζει εκ νέου τις 400 μονάδες βάσης, αφού αυξήθηκε στις 390 μ.β. Παράλληλα, κατά 2,5% ενισχύθηκε η απόδοση του ελληνικού 5ετούς ομολόγου, η οποία διαμορφώθηκε στο 3,364% και στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων, ενώ στο 3,95% διαμορφώθηκε η απόδοση του 7ετούς, μακριά από το επιτόκιο της έκδοσής του τον περασμένο Φεβρουάριο (3,5%).
Αδιάφοροι οι υπόλοιποι
Την ίδια στιγμή, τα spreads της υπόλοιπης ευρωπεριφέρειας παρέμειναν σχεδόν αλώβητα από τους ιταλικούς τριγμούς, με τα πορτογαλικά μάλιστα να υποχωρούν στις 146 μ.β., τα ισπανικά να ενισχύονται ελαφρώς στις 111 μ.β., ενώ τα ιρλανδικά ομόλογα σημείωσαν ράλι με πτώση της τάξεως του 4,2% στις αποδόσεις τους.
Οπως σημειώνουν οι αναλυτές, η συμπεριφορά των ελληνικών κρατικών τίτλων δείχνει πως η ελληνική αγορά παραμένει ευάλωτη και δεν μπορεί να αυτονομηθεί, με την έξοδο από τα προγράμματα να μη σηματοδοτεί την επιστροφή του θετικού κλίματος απέναντι στη χώρα. Αντίθετα, όπως επισημαίνουν, ενισχύει την επιφυλακτικότητα, τη στιγμή που οι ελληνικοί κρατικοί τίτλοι παραμένουν χρόνια μακριά από την κατηγορία του «επενδυτικού βαθμού».
Ευάλωτη η Ελλάδα
«Η έξοδος από το πρόγραμμα και η ανάγκη εξωτερικής χρηματοδότησης καθιστούν πλέον την Ελλάδα πιο εκτεθειμένη στις μεταβολές της επενδυτικής ψυχολογίας, με την ανάκτηση της πρόσβασης στις αγορές να αποτελεί το κλειδί, ωστόσο το σημερινό περιβάλλον δεν ευνοεί μία τέτοια κίνηση», σημειώνει στην «Κ» ο Τζιανλούκα Ζίγκλιο, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής της αγοράς σταθερού εισοδήματος στην Continuum Economics. Αυτό που πρέπει να ληφθεί υπόψη, όπως προσθέτει, είναι ότι εάν το κλίμα γύρω από την Ιταλία συνεχίσει να επιδεινώνεται και οι οίκοι αξιολόγησης αρχίσουν να την υποβαθμίζουν, τότε οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων θα συνεχίσουν να αυξάνονται με το 10ετές να εκτιμάται περίπου στο 4%, σε περίπτωση υποβάθμισης κατά μία βαθμίδα, κοντά δηλαδή στις αποδόσεις των ελληνικών 10ετών σήμερα. Ωστόσο, επειδή η Ιταλία παραμένει μια πολύ πιο ρευστή αγορά σε σχέση με τη ρηχή ελληνική, συνεχίζει να είναι επιλέξιμη στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ και έχει υψηλότερη αξιολόγηση από την Ελλάδα (παρά την πιθανή υποβάθμιση θα συνεχίσει να ανήκει στην «επενδυτική βαθμίδα»), είναι απίθανο να αυξηθούν οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων πάνω από αυτές των ελληνικών, κάτι που σημαίνει ότι αναμένεται έτσι περαιτέρω εκτόξευση των ελληνικών αποδόσεων.