Παρά το εύφλεκτο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, και τις συνεχείς απειλές του Ερντογάν, η Κύπρος δεν παρασύρεται. Κινείται μεθοδικά, αξιοποιώντας μαζί με την Ελλάδα τις τριμερείς συνεργασίες με Ισραήλ και Αίγυπτο –αύριο διεξάγεται στην Κρήτη η σύνοδος κορυφής Τσίπρα, Αναστασιάδη, Αλ Σίσι– οι οποίες εμβαθύνονται και αποκτούν χαρακτηριστικά συμμαχιών. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη συνεργασία με το Ισραήλ, αυτή δεν έχει μόνο τις ευλογίες της επίσημης Ουάσιγκτον, αλλά και τη στήριξη της ισχυρής αμερικανοεβραϊκής κοινότητας που δεν κρύβει την αγανάκτησή της για τη συμπεριφορά της Αγκυρας.
Υπό αυτό το πρίσμα, η επόμενη τριμερής συνάντηση Τσίπρα – Αναστασιάδη – Νετανιάχου, ίσως σε μια πιο άτυπη μορφή της, θα μπορούσε να διεξαχθεί στην Ουάσιγκτον, αναδεικνύοντας έτσι και τη σημασία που αποδίδουν οι τρεις χώρες στον υποστηρικτικό ρόλο των ΗΠΑ όπως και της ελληνικής και εβραϊκής διασποράς, οι οποίες διατηρούν διαύλους επικοινωνίας εδώ και δεκαετίες.
Προσφέρονται για μια τέτοια κίνηση τα ετήσια συνέδρια κορυφαίων εβραϊκών οργανώσεων που διεξάγονται στην αμερικανική πρωτεύουσα. Σε αυτό το σκηνικό, ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης, τον επόμενο μήνα θα συναντηθεί στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάικ Πομπέο, μετά την παραγωγική συνάντηση που είχε πριν από λίγες ημέρες στη Νέα Υόρκη, και με τον βοηθό υπουργό Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Γουές Μίτσελ, ο οποίος ουσιαστικά «κτίζει» την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και σε μεγάλο βαθμό στην Αν. Μεσόγειο.
Η επίσκεψη Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται τη στιγμή που αρχίζουν οι γεωτρήσεις της Exxon Mobil στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, και ενώ ο αμερικανικός ενεργειακός κολοσσός εξετάζει σοβαρά την προοπτική να διεξαγάγει έρευνες και σε άλλα οικόπεδα. Οι παραπάνω ενεργειακές εξελίξεις, που έχουν την αυτονόητη οικονομική και γεωστρατηγική διάσταση, ενδιαφέρουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ αλλά και την αμερικανοεβραϊκή κοινότητα.
Σημασία δεν δίνεται μόνο στα ενεργειακά ή στη συνέχιση της αποτελεσματικής παρουσίας της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο, αλλά και στην εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας της Λευκωσίας με την Ουάσιγκτον στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας όπου, με δεδομένο το περιφερειακό περιβάλλον, έφθασε η ώρα να εξεταστεί πλέον και η παροχή αμερικανικού εξοπλισμού στην Κύπρο.