Η περιφέρεια των Βρυξελλών ζήτησε από καπνοβιομηχανία να πληρώσει τα έξοδα που συνδέονται με την αποκομιδή των αποτσίγαρων που οι καπνιστές πετούν στους δρόμους και τα οποία αντιστοιχούν σε ένα μεγάλο τμήμα των απορριμμάτων με επιστολή της οποίας το Γαλλικό Πρακτορείο απέκτησε χθες αντίγραφο.
Η επιστολή εστάλη την περασμένη Δευτέρα στη θυγατρική για την Μπενελούξ του αμερικανικού κολοσσού Philip Morris και σε δύο βελγικές ομοσπονδίες καπνοβιομηχανιών (στη Cimabel για τα τσιγάρα και στη Fetabel για τον καπνό). Με την επιστολή της, η περιφέρεια των Βρυξελλών ζητεί συμμετοχή σε έξοδα περίπου 200.000 ευρώ, καθώς και τη χρηματοδότηση μελλοντικών δράσεων «στη λογική μόνιμης σύμπραξης».
Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της περιφέρειας, η οποία κάνει λόγο για «μάστιγα που πρέπει να εξαλειφθεί», περίπου 10 εκατομμύρια γόπες τσιγάρου πετιούνται κάθε μέρα στο Βέλγιο, μεγάλο μέρος των οποίων στην πρωτεύουσα. Και η πρακτική αυτή περιγράφεται από τις υπηρεσίες καθαριότητας ως «μία από τις πέντε κύριες οχλήσεις», μαζί με τις αφοδεύσεις, τις παράνομες χωματερές ή τα κουτάκια αναψυκτικών και μπίρας.
Το 2018, οι Αρχές επεξεργάσθηκαν σειρά από σχέδια για να διευκολυνθεί η συλλογή των αποτσίγαρων (τασάκια στους δρόμους, τασάκια τσέπης που μοιράζονταν στη διάρκεια των φεστιβάλ κ.λπ.) και αυτό «δημιούργησε κόστος 203.500 ευρώ», διευκρίνισε στην επιστολή η Φαντίλα Λάαναν, αρμόδια για τη δημόσια καθαριότητα των Βρυξελλών. «Λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική συμβολή σας όσον αφορά την καθαριότητα στις περιφέρειες της Φλάνδρας και της Βαλλονίας, θα ήταν σκόπιμη παρόμοια συμβολή στην περιφέρεια των Βρυξελλών», συνεχίζει η Λάαναν. Στις Βρυξέλλες, οι καπνοβιομηχανίες έχουν ήδη δεχθεί να χρηματοδοτήσουν έναν δημόσιο οργανισμό αρμόδιο για τη συλλογή και τον διαχωρισμό των συσκευασιών, όμως δεν έχουν ακόμη συμβάλει στην αποκομιδή των αποτσίγαρων, όπως κάνουν ήδη στη Φλάνδρα (βόρειο Βέλγιο) και έχουν δεσμευθεί να κάνουν στη Βαλλονία (νότιο Βέλγιο). Ωστόσο, εξηγούν από το γραφείο της Λάαναν, «βρίσκουμε πολύ λιγότερα πακέτα τσιγάρων στον δημόσιο χώρο απ’ ό,τι αποτσίγαρα». Αυτά τα τελευταία, λόγω του μικρού μεγέθους τους, είναι «ιδιαίτερα δύσκολο» να συλλεχθούν και «χρειάζονται χρόνια για να αποσυντεθούν», επισημαίνουν επίσης.