Ενα Ρέκβιεμ για την Καμπαγιέ

Ενα Ρέκβιεμ για την Καμπαγιέ

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«​​Θεωρητική» η παρουσία της Μονσεράτ Καμπαγιέ, γράφει στη χθεσινή του νεκρολογία για τη σπουδαία υψίφωνο που πέθανε στα 85 της ο καλός συνάδελφος Νίκος Βατόπουλος («Μονσεράτ Καμπαγιέ, ένα πρότυπο στην όπερα», 9.10.2018).

Οντως, η πληθωρική της παρουσία στη σκηνή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πιο σύγχρονη προσέγγιση στο λυρικό θέατρο που αφενός ζητάει περισσότερο ρεαλισμό (η φυματική Βιολέτα της «Τραβιάτας» δεν μπορεί όντως να είναι υπέρβαρη, όπως ούτε ο ερωτύλος Ντον Τζοβάνι της ομότιτλης όπερας του Μότσαρτ), αφετέρου υποτάσσεται και σε μια πιο lifestyle ματιά (στον νου έρχεται αβίαστα η πανέμορφη, ειδικά στα νιάτα της, Ρωσίδα υψίφωνος Αννα Νετρέμπκο, η οποία διέθετε και εξαιρετική φωνή).

Ομως το σύγχρονο λυρικό θέατρο δύσκολα θα βρει μια φωνή τόσο κρυστάλλινη και εκφραστική όσο αυτή της πρόσφατα χαμένης Μονσεράτ Καμπαγιέ. Και όσο κι αν έγραψε τη δική της, μεγάλη ιστορία με τις ερμηνείες της στο μπελ κάντο αλλά και στον βερισμό (το αντίστοιχο του λογοτεχνικού νατουραλισμού στη μουσική) του Πουτσίνι, με την ευκαιρία της σημερινής στήλης θα ήθελα να σταθώ σε μια άλλη σπουδαία ερμηνεία της: όχι σε όπερα αυτή τη φορά, αλλά στο Ρέκβιεμ του Τζουζέπε Βέρντι.

Αναφέρομαι βέβαια στη μεγάλη ηχογράφηση που έκανε η CBS Masterworks το 1981 με την κορυφαία ερμηνεία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης υπό τον Ζούμπιν Μέτα, την Καμπαγιέ υψίφωνο, την Μπιάνκα Μπερίνι μεσόφωνο, τον Πλάθιντο Ντομίνγκο τενόρο και τον Πολ Πλίσκα βαθύφωνο.

Σε βινύλιο το έργο είχε κυκλοφορήσει σε δύο δίσκους, σε ωραία, μαύρη έκδοση box set. Αν μπορούσε κάποιος να ξεχωρίσει ένα από τα πολλά μέρη αυτής της γνήσια οπερατικής νεκρώσιμης ακολουθίας που ο Βέρντι συνέθεσε το 1874 στη μνήμη του Ιταλού ποιητή και συγγραφέα Αλεσάντρο Μαντσόνι (ο πλήρης τίτλος του έργου: Messa da Requiem), έχοντας κατά νου τη φωνή της Καμπαγιέ, αυτό θα ήταν το φινάλε του, το συγκλονιστικό «Libera me, Domine».

Αν στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ η πλέον σπαρακτική στιγμή είναι το «Lacrymosa», στο αντίστοιχο έργο του Βέρντι (αυτά τα δύο είναι τα πλέον πολυπαιγμένα Ρέκβιεμ στην Ιστορία), αυτή η στιγμή βρίσκεται στο κλείσιμο του έργου, ένα γκραν φινάλε (ίσως όχι τυχαία, με βάση την οπερατική ιδιοφυΐα που ήταν ο Ιταλός μουσουργός) το οποίο απογειώνει η φωνή της Καμπαγιέ προκαλώντας ένα διαπεραστικό ρίγος συγκίνησης.

Ο τρόμος απέναντι στο «τελευταίον μυστήριον», η οδύνη που προκαλεί η απουσία και η μετουσίωση αυτών μέσα από τη μουσική, σε μια έκφραση που νοικοκυρεύει την ψυχή σαν καθαρτήριο, αποδίδονται από τη μουσική του Βέρντι με τρόπο μοναδικό. Στη δε ερμηνεία της Καμπαγιέ (συνοδεία φυσικά εκπληκτικών σολίστ και μιας μεγάλης ορχήστρας υπό την μπαγκέτα του Μέτα) βρίσκουν την αποθέωσή τους. Μέσα από αυτό το πρίσμα, εκείνη η ερμηνεία της Καμπαγιέ του βερντικού Messa da Requiem μπορεί να ιδωθεί και σαν ιδανικός αποχαιρετισμός σε μια μεγάλη ερμηνεύτρια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή