Η αλήθεια είναι πως τα τρία χρόνια της απουσίας του έλειψε από την κινηματογραφική ζωή της πόλης· όχι τόσο λόγω του μεγέθους ή του ειδικού βάρους του, αλλά επειδή αποτελούσε την καλύτερη ευκαιρία για τους πιο… ανήσυχους σινεφίλ να έρθουν σε επαφή με τα ρηξικέλευθα και αντισυμβατικά κομμάτια της σύγχρονης κινηματογραφικής παραγωγής. Στο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας, το οποίο επιστρέφει από την επόμενη Τετάρτη (17-29/10) στην Ταινιοθήκη και στο Exile Room (Αθηνάς 12), θα δούμε πολλά και ενδιαφέροντα, τα οποία μας παρουσίασε στη σχετική συνέντευξη Τύπου η διευθύντρια Μαρία Κομνηνού.
Εκατό ταινίες έχει συνολικά στο φετινό πρόγραμμα το φεστιβάλ, χωρίζοντας το διαγωνιστικό κομμάτι του στα δύο. Από τη μία τα γνωστά «Αφηγηματικά και όχι» και από την άλλη η «Πρώτη ματιά», η οποία συστήνει πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς. Από το πρώτο γκρουπ ταινιών ξεχωρίζει η νέα δουλειά του διακεκριμένου Φιλιππινέζου Λαβ Ντίαζ, «Ο καιρός στου διαβόλου», μια επική, τετράωρη ροκ όπερα, η οποία ασχολείται με το απολυταρχικό καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα του στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Αξίζει να σημειωθεί πως και τα δύο διαγωνιστικά τμήματα ενσωματώνουν, δίχως διαχωρισμούς, τόσο φιλμ μυθοπλασίας όσο και ντοκιμαντέρ και animation.
Ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τα παραπάνω, ωστόσο, έχουν τα αφιερώματα που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης. Αυτά φέρνουν κοντά μας –κυριολεκτικά, αφού θα είναι όλοι τους παρόντες– τρεις πολύ ιδιαίτερους καλλιτέχνες. Πρώτος από όλους ο Αμερικανός Μαρκ Ράπαπορτ, ο οποίος θα παρουσιάσει σε παγκόσμια πρεμιέρα το τελευταίο του φιλμ με τίτλο «Ο παππούς της Αμερικής», ενώ το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει εκτενώς και την υπόλοιπη δουλειά του. Στην Αθήνα θα βρεθεί ακόμα ο αβάντ-γκαρντ δημιουργός Φιλίπ Γκραντριέ, γνωστός για τις «επιθετικές», έντονα βιωματικές για τον θεατή ταινίες του. Αμφιλεγόμενη, τέλος, είναι και η Σιαολού Γκουό, Κινέζα σκηνοθέτις, η οποία ζει στο Λονδίνο και στο έργο της αντιμετωπίζει με κριτική ματιά και τις δυο της πατρίδες.
Κατά τα λοιπά, το φεστιβάλ εμπλουτίζεται με ένα ακόμη αφιέρωμα στον σκηνογράφο Γιώργο Ζιάκα, το όνομα του οποίου έχει συνδεθεί με εκείνο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Τα δικά τους τμήματα έχουν επίσης οι «Αποκατεστημένες και υπέροχες», κλασικές ταινίες που βλέπουμε σε ψηφιοποιημένες κόπιες, αλλά και «Τα τραγούδια της επανάστασης», με φιλμ γύρω από τα κινήματα διεκδικήσεων.