500 λέξεις με την Μαρίζα Ντεκάστρο

500 λέξεις με την Μαρίζα Ντεκάστρο

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Μαρίζα Ντεκάστρο κατέληξε από παιδαγωγός, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και κριτικός παιδικής λογοτεχνίας. Τελευταίο της βιβλίο το «2.651 ημέρες δικτατορίας, 21 Απριλίου 1967 – 24 Ιουλίου 1974», εκδ. Μεταίχμιο.

Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;

Ως επίμονη ταξιδιώτισσα και μανιώδης με την Ιστορία, τα «Βιβλιοπωλεία» του Χόρχε Καριόν και το «Κόκκινος Σταυρός» της Μαρίας Γαβαλά. Και μία στοίβα καινούργια παιδικά βιβλία.

Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;

Μάλλον κάποια μαχητική κοπέλα, όπως η Τζο από τις «Μικρές Κυρίες» και ο Μικρός Νικόλας που τσακίζει με τις παρατηρήσεις και το χιούμορ του.

Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους πεζογράφους καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;

Τους Στρατή Τσίρκα, Αμος Οζ, Γουίλιαμ Γκόλντινγκ, Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Ντάνιελ Μέντελσον, Αλκη Ζέη. Κατά καιρούς και σε διάφορες περιστάσεις τα γραπτά τους μου άνοιξαν τα μάτια.

Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;

Ο Ντανίλο Κις γράφει κάπου ότι υπάρχουν ιστορίες που μπορούν να ειπωθούν σε πολλές γλώσσες: είναι οι κοινές στους Ευρωπαίους ιστορίες πολέμου. Και από τον «Ολομόναχο» του Νίκου Παναγιωτόπουλου τη φράση «εκτοξεύει το θράσος του». Νομίζω πως αφορά κάθε συγγραφέα!

Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;

Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα. Το διάβασα μικρή τότε που δεν είχαμε πολλά βιβλία. Δεν το ξέχασα: το μελέτησα για το δίπλωμά μου και το δίδαξα ως ανάγνωσμα λογοτεχνίας στο σχολείο. Ως κριτικό εξακολουθεί να με απασχολεί γιατί, παρότι παλιό, η αλληγορία του είναι σύγχρονη.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για ένα εικονογραφημένο, αυτοβιογραφικό βιβλίο πάνω στην εμπειρία της επταετούς δικτατορίας;

Η νέα γενιά ξέρει ελάχιστα και αρκετά διαστρεβλωμένα για τα χρόνια της δικτατορίας. Με κυνηγούσε λοιπόν η παιδαγωγική διάσταση του θέματος. Γράφοντας για τη δική μου ενηλικίωση και πώς βίωσα όλα τα γεγονότα που τάραζαν τότε τον κόσμο, παρουσίασα στους νέους αναγνώστες ένα κομματάκι Ιστορίας. Ελπίζω πως έκανα αυτό που ξέρω να κάνω καλά, δηλαδή βιβλία γνώσεων.

Πώς σχολιάζει η ωραία εικονογράφηση του Βασίλη Παπαγεωργίου τα κείμενά σας; 

Ο φοβερά ταλαντούχος Βασίλης έδωσε ένα ποπ στοιχείο σε όλα τα συγκλονιστικά γεγονότα που συνέβαιναν στον κόσμο εκείνη την περίοδο. Τα σχολιάζει ζωηρά με τη ματιά του νέου ανθρώπου. Χωρίς τις εικόνες του θα ήταν ένα τυπικό βιβλίο.

Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;

Το Facebook μού προσφέρει ένα ευχάριστο πρωινό χάζεμα, τα νέα των φίλων και της δουλειάς αλλά και διάφορα που τα κρατάω ως πηγές για δικά μου γραψίματα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή