Είναι απόλυτα φυσιολογικό την επόμενη ημέρα να αναζητείται το μήνυμα των ψηφοφόρων και να επιχειρείται ερμηνεία του αποτελέσματος μιας εκλογικής αναμέτρησης. Ιδιαίτερα όταν κυρίαρχα μέχρι εκείνη την ημέρα κόμματα χάνουν πολύ μεγάλο μέρος της εκλογικής τους δύναμης, όπως συνέβη στις προχθεσινές εκλογές της Βαυαρίας. Εκεί όπου οι Χριστιανοκοινωνιστές και οι Σοσιαλδημοκράτες έχασαν μαζί περισσότερες από 20 ποσοστιαίες μονάδες, αλλά για τους πρώτους αυτό σημαίνει ότι οι απώλειές τους ισοδυναμούν με κάτι λιγότερο του 25% της δύναμής τους, ενώ για τους δεύτερους άνω του 50% της δύναμής του στο συγκεκριμένο κρατίδιο.
Η Βαυαρία ήταν ανέκαθεν το μεγαλύτερο, πλουσιότερο και ίσως το πιο συντηρητικό κρατίδιο, παλαιότερα της Δυτικής Γερμανίας, τώρα, ολόκληρης της Γερμανίας. Αρα, το αποτέλεσμα των εκλογών δεν μπορεί να αποδοθεί σε οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή, αν και κατά τον Β. Σόιμπλε, πολλές φορές οι πολίτες εκδηλώνουν στην κάλπη ανασφάλεια και φόβους για πιθανούς μελλοντικούς κινδύνους. Με αυτή την έννοια, ναι μεν το ακροδεξιό, ξενοφοβικό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα AfD ενισχύθηκε σοβαρά, κυρίως από μετακίνηση ψηφοφόρων από τους Χριστιανοκοινωνιστές που πάντα πλαισίωναν τους Χριστιανοδημοκράτες ως δεξιά πτέρυγα στις κοινές κυβερνήσεις τους, αλλά δεν πρόκειται για εκλογικό σεισμό. Και δεν πρόκειται για εκλογικό σεισμό γιατί ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών που εγκατέλειψαν τους Χριστιανοκοινωνιστές πήγε στο όμορο και απόλυτα συστημικό κόμμα των Ελεύθερων Ψηφοφόρων, ένα τοπικό κόμμα που κατά περιόδους εισπράττει από συγκυριακή δυσαρέσκεια και κάποια άλλη στιγμή αποδίδει πίσω τα κέρδη του.
Εκλογική πανωλεθρία ωστόσο ήταν το αποτέλεσμα για τους Σοσιαλδημοκράτες, που φαίνεται ότι πλέον υποκαθίστανται από τους Πράσινους, που είναι και οι μεγάλοι κερδισμένοι. Οι Γερμανοί Πράσινοι όμως έχουν επίσης μεταβληθεί σε συστημικό κόμμα και είναι απόλυτα ευρωπαϊστές, σε αντίθεση με την Αριστερά που δεν τα πήγε καλά. Ολα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στη Βαυαρία έγινε αισθητό ένα εκλογικό ταρακούνημα που όμως αφορά κυρίως την Αγκελα Μέρκελ και τον κυβερνητικό συνασπισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και δεν σημαίνει ότι αμφισβητήθηκε η πολιτική και οικονομική ρότα της χώρας γενικά. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί πολίτες έχουν κορεστεί πλέον από τη συνεχή παρουσία της Μέρκελ στην καγκελαρία, είναι επίσης βέβαιο ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται σε κρίση, είτε γιατί δεν έχει ελκυστική ηγεσία είτε γιατί οι ιδέες του χρειάζονται ριζική ανανέωση και, τέλος, είναι αναμφισβήτητο ότι το μεταναστευτικό – προσφυγικό λειτουργεί σαν αρνητικός καταλύτης για το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία.
Υπάρχουν ακόμη και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι και η συνεχής ευημερία δημιουργεί προκλήσεις για νέες πολιτικές αναζητήσεις, κυρίως προσώπων και εναλλακτικών κομμάτων. Μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο στη Βαυαρία και δεν αποκλείεται οι επιπτώσεις να φτάσουν μέχρι το Βερολίνο. Αυτό όμως θα φανεί στις επόμενες περιφερειακές εκλογές που θα γίνουν στην Εσση. Το αποτέλεσμα εκεί θα είναι κρίσιμο γιατί θα συγκριθεί με αυτό της Βαυαρίας.