Σε μια συνέντευξη που η Xiaolou Guo (Σιαολού Γκούο) είχε δώσει πριν από μερικά χρόνια στην εφημερίδα Guardian, ο δημοσιογράφος τη χαρακτήρισε «γυναίκα-εργοστάσιο». Δεν ήταν ειρωνικό σχόλιο. Εξέφραζε μάλλον τον θαυμασμό του για την ενεργητικότητα και την παραγωγικότητα της Γκούο, που στα 45 της χρόνια έχει ήδη στο βιογραφικό της μια σεβαστή βιβλιογραφία και φιλμογραφία. Η μικρή Κινέζα, που μεγάλωσε σε ένα μακρινό, πολύ φτωχό χωριό της Νοτιοανατολικής Κίνας με τους αναλφάβητους παππούδες της –ο πατέρας της είχε εκτοπιστεί σε στρατόπεδο εργασίας κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης–, ζει πλέον στο Λονδίνο, τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 28 γλώσσες και η ταινία της «Εκείνη, μια Κινέζα» (φόρος τιμής στην «Κινέζα» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ) κέρδισε τη Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2009.
Με την προβολή αυτής της βραβευμένης ταινίας ξεκινάει στις 22/10 το αφιέρωμα του 9ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας στην Κινεζοαγγλίδα σκηνοθέτιδα και συγγραφέα. Ηρωίδα είναι μια νεαρή Κινέζα που εγκαταλείπει το χωριό της και, όπως η σκηνοθέτις, καταλήγει στη Βρετανία. Η αναζήτηση ταυτότητας και η κριτική ματιά τόσο προς τη γενέτειρά της όσο και προς την τωρινή πατρίδα της χαρακτηρίζουν το έργο της Σιαολού Γκούο, προκαλώντας αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στη δουλειά της αναπαράγει τα στερεότυπα που οι Δυτικοί έχουν για τους Κινέζους. Κάποιοι άλλοι πάλι λένε ότι χάρη στα βιώματα και στην πορεία της μπορεί να μιλάει κρατώντας ίσες αποστάσεις μεταξύ της αγροτικής Κίνας και μιας σύγχρονης μεγαλούπολης.
Οποιες αντιρρήσεις κι αν υπάρχουν για την αντικειμενικότητα του έργου της, δεν μπορεί να της αμφισβητήσει κανείς την εργατικότητα και τη δημιουργικότητα. Από το ψαροχώρι στο οποίο μεγάλωσε, έφυγε στα είκοσί της για την Κινηματογραφική Ακαδημία του Πεκίνου, και λίγα χρόνια μετά βρέθηκε στο National Film and Television School στο Λονδίνο.
Οι σπουδές της εκεί ήταν περισσότερο τεχνοκρατικές από όσο επιθυμούσε. Η ίδια θυμάται με νοσταλγία την εποχή του Πεκίνου: «Ημουν άγρια, ήμουν διανοούμενη, ήμουν γεμάτη ιστορίες», είπε στην αγγλική εφημερίδα. Παρ’ όλα αυτά θαυμάζει τη γαλλική νουβέλ βαγκ, τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ και τον Φρανσουά Τριφό.
To κινηματογραφικό της ντεμπούτο, το 2006, έκανε με το docu-drama «Πώς είναι το ψάρι σου σήμερα;», που προβλήθηκε στα Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και του Σάντανς. Το αφιέρωμα του 9ου Πρωτοποριακού Κινηματογράφου προβάλλει πέντε ταινίες της Γκούο (22-28/10) και στις 24/10 θα γίνει η ευρωπαϊκή πρεμιέρα του «Πέντε άνδρες και ένας Καραβάτζο», παρουσία της ίδιας.