Η Σιβόν είναι ένα είδος «οδηγού»

Η Σιβόν είναι ένα είδος «οδηγού»

2' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μετά την αισθαντική και εύθραυστη Μαρίνα στη «Μεγάλη χίμαιρα», με την οποία ταυτίστηκε επί τέσσερις σεζόν, και έπειτα από το δυναμικό θηλυκό που έστησε μια οικονομική απάτη με την παρέα της ξαφνιάζοντάς μας πέρυσι στο «7 χρόνια», η Αλεξάνδρα Αϊδίνη φέτος ερμηνεύει τη δασκάλα.

Η Σιβόν στην παράσταση «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» του Σάιμον Στίβενς, που ανεβαίνει στις 15 Νοεμβρίου στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», είναι μια αμιγώς θετική ηρωίδα. «Ισως δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον, όμως σε κάποια έργα αυτά τα πρόσωπα λειτουργούν και λίγο συμβολικά», λέει στην «Κ» η 37χρονη πρωταγωνίστρια. Οσο για τη θεατρική διασκευή του πολυβραβευμένου μυθιστορήματος του Μαρκ Χάντον (7 βραβεία Ολίβιε κέρδισε στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου το 2013), που τώρα σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, είναι μια γλυκόπικρη ιστορία για τον αυτισμό, την εφηβεία, τις διαλυμένες οικογένειες, τα μαθηματικά και τα χρώματα.

Είναι οι περιπέτειες ενός αγοριού με ειδικές δεξιότητες. Ο 15χρονος Κρίστοφερ στέκεται δίπλα στον σκοτωμένο σκύλο της γειτόνισσάς του που τον κάρφωσαν με ένα δικράνι. Οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα για σύσταση και γρήγορα, παρά την απαγόρευση του πατέρα του, αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του σκοτωμένου σκύλου. Με την ενθάρρυνση της δασκάλας του καταγράφει ό,τι συγκεντρώνει σ’ ένα βιβλίο, που έγινε και θεατρικό έργο για τη σχολική γιορτή. Ο ήρωας, τον οποίο υποδύεται ο Γιάννης Νιάρρος, έχει εξαιρετικές ικανότητες στα μαθηματικά, αλλά σκοντάφτει στα απλά πράγματα της καθημερινής ζωής…

«Είναι το ταξίδι ενός ιδιαίτερου εφήβου ο οποίος μέσα στη μοναδικότητά του εκφράζει τη διαφορετικότητα του καθενός μας να ξεπεράσει τα όρια που του θέτουν η μοναδικότητά του και η κοινωνία. Και τα ξεπερνάει. Ανακαλύπτει ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα».

Το γεγονός ότι υποδύεται τη δασκάλα την κάνει υπερήφανη. Η Σιβόν αποτελεί ένα είδος πρότυπου οδηγού για τον ήρωα, που την επικαλείται στη ζωή και στη φαντασία του. «Ολοι μας έχουμε ζήσει εμπειρίες δασκάλων που μας καθόρισαν, όπως και κακές στιγμές. Είναι ρόλος που υποτιμάται και άλλες φορές μπορεί να απογειώσει μια ενηλικίωση».

Για την Αλεξάνδρα Αϊδίνη το σχολείο ήταν ένα βασανιστήριο. «Ημουν από τα παιδιά που ήταν πολύ μόνα τους. Συνεσταλμένη, μέτρια μαθήτρια, τα κουτσοκατάφερνα να περνάω τις τάξεις, ίσως και εξαιτίας της εικόνας του καλού παιδιού. Επεσα σε ένα σύστημα που δεν ενέπνεε τα παιδιά. Είναι στενόχωρο νέοι άνθρωποι να περνάνε από τα πέντε έως τα 18 τους έτσι».

Κτηνίατρος ονειρευόταν να γίνει εκείνα τα χρόνια και ας ήταν η οικογένεια ανοιχτή με πολλά ερεθίσματα γύρω από την τέχνη. Ο μπαμπάς εικαστικός, ο Διαμαντής Αϊδίνης, η μαμά δημοσιογράφος, η Ελιζαμπέττα Καζαλόττι. «Υποσυνείδητα ετοιμαζόταν χρόνια αυτή η πλευρά μου, αλλά την εξέφρασα γύρω στα 16. Εως τότε έβλεπα πολλές εικαστικές εκθέσεις, επισκεπτόμουν πολλά μουσεία, άκουγα μουσική, έβλεπα κινηματογράφο, αλλά στο θέατρο πήγα με τη γιαγιά μου. Οι τέχνες γενικότερα μπορούν να είναι σωτήριες για συνεσταλμένα ή με προβλήματα ένταξης στην κοινωνία παιδιά. Αυτό συνέβη σε μένα. Οταν είπα στον μπαμπά μου ότι θέλω να γίνω ηθοποιός κόντεψε να τρακάρει. Οι γονείς μου ήταν πολύ υποστηρικτικοί, αλλά όταν το εξέφρασα ήταν σαν να τους έλεγα πως θα γίνω αστροναύτης».

Στα 20 πήγε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όμως την άφησε όταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τη διάλεξε να παίξει στο «Λιβάδι που δακρύζει». «Είναι κανόνας: οι σπουδαστές του Εθνικού να μην μπορούν να εργαστούν παράλληλα επαγγελματικά το ίδιο διάστημα». Αργότερα ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη σχολή του Γ. Αρμένη. Εκτοτε ακολούθησαν διαφορετικοί ρόλοι και το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Στο θέατρο «βρήκα την ελευθερία μου. Είναι ένας τρόπος έρευνας και μοιράσματος. Η σκηνή ήταν ασφαλής για παιχνίδι και για λάθη». Η Κτηνιατρική έμεινε ως αγάπη. «Ακόμη όταν πηγαίνω σε ιατρείο ζώων νιώθω σαν να είναι το γραφείο μου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή