Αντίθετες οπτικές και διαφορετικές προσεγγίσεις αναδύονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την έναρξη της συζήτησης για τη συνταγματική αναθεώρηση, που «εγκαινίασε» ο πρωθυπουργός με την εισήγησή του στην προχθεσινή Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Τα σημεία που χρήζουν περαιτέρω «διαβούλευσης», από τους πέντε συνολικά άξονες και τους επιμέρους τομείς τους, όπως παρουσιάστηκαν από τον πρωθυπουργό, είναι –τουλάχιστον– δύο. Το πρώτο αφορά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και την αύξηση των αρμοδιοτήτων του. Οσον αφορά την εκλογή του και τη λεγόμενη «αποσύνδεση της ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας από εκλογές», συμφωνούν όλοι. Η διαφωνία υπάρχει στον τρόπο που θα πραγματωθεί αυτό. Ο κ. Τσίπρας ήδη από τον Ιούλιο του 2016 είχε αναφερθεί σε προσφυγή στον λαό και άμεση εκλογή Προέδρου στην τρίτη προσπάθεια. Υπάρχει όμως και η άποψη, που μάλλον φαίνεται να είναι πλέον πλειοψηφούσα, να εκλέγεται από τρίτη ψηφοφορία με όριο τις 151 ψήφους, άρα να τον εκλέγει η εκάστοτε κυβέρνηση και να μην εκλέγεται ένας Πρόεδρος που θα οδηγεί, μέσω της λαϊκής ψήφου, σε μία άτυπη «δυαρχία». Οσον αφορά τη «λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων» φαίνεται πως για την ώρα τουλάχιστον παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, καθώς υπάρχουν έντονες αντιδράσεις στη λογική της «δυαρχίας» που προαναφέρθηκε.
Σημείο τριβής στο εσωκομματικό πεδίο αποτελούν και οι σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους. Οι απόψεις διίστανται στη βάση αν η προωθούμενη «ουδετερότητα του κράτους» αρκεί ή πρέπει να συνοδεύεται από την επισήμανση πως η Ορθοδοξία είναι η «ιστορικά κρατούσα θρησκεία». Οι απόψεις που ακούστηκαν, εκ διαμέτρου αντίθετες, βασίστηκαν και σε ιστορική ανάλυση, με τους υπέρμαχους της άποψης να υπάρχει αναφορά στην «κρατούσα θρησκεία», να λένε πως αυτό υπήρξε στοιχείο της εθνογένεσης του ελληνικού κράτους κατά την Ελληνική Επανάσταση, σε αντίθεση επί παραδείγματι με τη Γαλλική. Στο πλαίσιο αυτό, ανοικτό παραμένει εάν θα διατηρηθεί το προοίμιο του Συντάγματος που αναφέρει «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».
Το Μαξίμου θεωρεί πως μέσω αλλαγών που αποτελούν «ιστορική ευκαιρία για τις προοδευτικές δυνάμεις», όπως είπε ο πρωθυπουργός, θα αναδείξει και πολιτικές διαιρετικές τομές που θα ενισχύσουν το αφήγημά του ενόψει εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό θα επιδιωχθεί να πιεστεί περαιτέρω το ΚΙΝΑΛ, το οποίο έχει καταθέσει τις προτάσεις του και «αναμένει», τονίζοντας όμως πως δεν θα ανεχθεί «εργαλειοποίηση της διαδικασίας» και «μικροπολιτικά παιχνίδια» που θα ξεφεύγουν από την αυστηρά κοινοβουλευτική διαδικασία. Από την άλλη, στην Ηρώδου Αττικού θα επιδιώξουν μέσω της διαδικασίας να ταυτίσουν, κατά την πάγια τακτική τους, τη Ν.Δ. με μία «δύναμη συντήρησης και αρνητισμού», όπως χαρακτηριστικά λένε, ενώ αναμένεται να αναδειχθεί περαιτέρω και το πάγιο αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για αναθεώρηση του άρθρου 16, που προβλέπει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, το οποίο για την κυβέρνηση αποτελεί «κόκκινη γραμμή».
Χαμηλοί τόνοι Μαξίμου
Την ίδια ώρα το Μαξίμου εξακολουθεί να ισορροπεί σε «τεντωμένο σκοινί» στον απόηχο της παραίτησης Κοτζιά. Ο πρώην ΥΠΕΞ, όπως προεξοφλούσαν καλά πληροφορημένες πηγές, συνέχισε το μπαράζ «τοξικών σχολίων» για την κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης και αναφερόμενος στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, αποκάλυψε πως ο κ. Καμμένος κατηγόρησε συλλήβδην την κυβέρνηση για χρηματισμό από τον Σόρος. Είπε μάλιστα ότι στις καταγγελίες Καμμένου δεν απάντησε κανείς «πλην εμού», βάζοντας στο «κάδρο» και τον πρωθυπουργό. Από το Μαξίμου κρατήθηκαν και πάλι χαμηλοί τόνοι, με τον κ. Τζανακόπουλο να αρκείται στη δήλωση, που προέκυψε από την αναφορά Κοτζιά περί πιθανής αυτόνομης καθόδου του «Πράττω» στις εκλογές, πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι «η πολιτική συστράτευση όλων, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται φυσικά και ο κ. Κοτζιάς».