Προβατίνα στο χαρτί, καρυκευμένη απλώς με λαδορίγανη και σκόρδο. Ένα κάποιο μαρινάρισμά της διασκεδάζει κάπως την τραχύτητά της, χωρίς να εξημερώνει πλήρως τη «σκούρα» νοστιμιά της. Αγριογούρουνο σιγομαγειρεμένο σε μπράντι: λευκό, χωρίς κόκκινες σάλτσες, ζουμερό τόσο όσο, με τον σωστό στυφό υπαινιγμό.
Μοσχάρι κοκκινιστό, με πελτέ και μπαχάρι, κλασικό, με τα ωραία αραιά ζουμάκια του σαν σάλτσα. Η γεύση και η σύσταση του κρέατος προσεπιμαρτυρούν τον πρότερο… αναρχοαυτόνομο βίο του ζώου. (Εδώ να πω ότι κάμποσα από τα κρεατικά, τα χόρτα, τα λαχανικά που χειρίζεται η κουζίνα του μαγαζιού είναι ιδιοπαραγόμενα.).
Χυλοπίτες μακριές, χερίσιες, αρτυμένες με καβουρδισμένη σε βούτυρο ξερή μυζήθρα. Ένα βουνό στο πιάτο, και όμως οι χυλοπίτες μία μία. Στη μέση: κολοκυθοτυρόπιτα χωρίς φύλλο, με τραγανό κουρκούτι καλαμποκίσιο. Ραδίκια σπαρτά ζεματιστά, λουκάνικο αγριογούρουνου χειροποίητο, ξινό και γλυκό μαζί. Ψωμί ζυμωτό. Και μια χωριάτικη με ντομάτα δική τους, ροζουλιά, εύσαρκη και πεντανόστιμη. Στη σαλάτα αυτή καταχαρήκαμε επίσης τη φέτα, και αυτή δική τους, αλμυρούτσικη, αλλά ζουμερή, πικάντικη και με μια γλυκιά γαλατένια νοστιμιά, που σου αφήνει μια αίσθηση πληρότητας.
Κάμποσα από τα ψησίματα τελούνται στον ξυλόφουρνο του μαγαζιού, εξ ου και οι καπνιστές νότες στα σχετικά εδέσματα. Και κάτι ακόμα, εξαιρετικά σημαντικό: η ταβέρνα διαθέτει κελάρι, όπου φυλάσσονται και παλαιώνουν ωραιότατα ντόπια, σφριγηλά κρασιά, όχι πολλά, αλλά αρκετά και αρκούντως ταιριαστά με τις προτάσεις του μενού. Σπάνιο πράγμα, ιδίως για ταβέρνα. Μακάρι να ήταν αυτός ο κανόνας. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το μνημειώδους γεύσης γαλακτομπούρεκό τους. Kαψαλισμένο από τον ξυλόφουρνο, με κρέμα μελάτη, τρεμουλιαστή, και σιρόπιασμα έντεχνο. Η περιποίηση σβέλτη και φιλόστοργος. Όλα αυτά στην ταβέρνα Ζέρζοβα, στη μέση του πουθενά στην Αρκαδία, στο χωριό Παναγιά Γορτυνίας («Ζέρζοβα» ήταν η παλιά, σλαβική ονομασία του χωριού), το οποίο βρίσκεις αφού ανεβοκατέβεις το Μαίναλο με στροφιλίκια ισοδύναμα με καγκέλια ηπειρώτικα, ήτοι πολλά και ίσως αποθαρρυντικά για τους άμαθους εκδρομείς.
Αν αποφασίσετε να εκδράμετε στην ορεινή Γορτυνία, να τους επισκεφθείτε – και τους χαιρετισμούς μου.