Μπορεί να μην έχει διατυπωθεί σε ευρεία κλίμακα, αλλά η άποψη πως η πολιτική κυριαρχία κερδίζεται/χάνεται στο κέντρο δεν επιβεβαιώνεται. Η καταστροφή της μεσαίας τάξης θα είναι η πέμπτη κοσμογονιαία αλλαγή στον κόσμο στον οποίο μεγάλωσε η γενιά που ξεκίνησε με την «έκρηξη των γεννήσεων».
Οι γνωστοί και ως «baby boomers» άλλαξαν τον κόσμο γύρω στο 1968, όταν ξεσηκώθηκαν εναντίον του συντηρητισμού των γονέων τους, του πολέμου στο Βιετνάμ, της εισβολής στην Πράγα και της καταπίεσης στην εργασία. Ηταν η εποχή των Bob Dylan, Marcuse και Che και του μεταρρυθμιστικού ανέμου στις επιχειρήσεις που έφεραν νέες αντιλήψεις όπως το «Διοικητικό Πλέγμα» (Managerial Grid).
Ο κόσμος άλλαξε πάλι όταν οι φιλελεύθερες αντιλήψεις κέρδισαν τους υπερασπιστές του κρατισμού. Ηταν η εποχή του Ρέιγκαν και της Θάτσερ και της θεοποίησης των ικανοτήτων των αγορών να αυτορρυθμίζονται.
Η τρίτη σαρωτική αλλαγή έφερε στην οικουμένη την πτώση των κρατικίστικων καθεστώτων της σοβιετικής ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης και της μαοϊκής «πολιτιστικής» κάθαρσης και δημιούργησε τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε ακόμη σήμερα. Μόνον που όλα τα παραπάνω αμφισβητούνται εξαρχής, λόγω της τέταρτης μεγάλης ανατροπής, αυτής που έφερε η Μεγάλη Κρίση από την οποία ακόμη προσπαθούμε να εξέλθουμε. Το δόγμα των «Νίξον – Κίσινγκερ – Κλίντον» ήταν μάλλον απλό: να δημιουργήσουμε στα πρώην αυταρχικά – κομμουνιστικά καθεστώτα μια ευρεία μεσαία τάξη και αυτή θα σπρώξει τα κράτη αυτά στον εκδημοκρατισμό τους και στην αρμονική συνεργασία με την παλαιά Δύση.
Η προσέγγιση αυτή δεν επιβεβαιώνεται πλέον. Στα κράτη που έζησαν τα 50 μεταπολεμικά χρόνια υπό αυστηρό κρατισμό στην οικονομία και στην Παιδεία, με περιορισμένες πολιτικές ελευθερίες και «προστασία» έναντι του διεθνούς εμπορίου, οι δυνάμεις του λαϊκισμού επικρατούν χρησιμοποιώντας τα όπλα της ανοικτής κοινωνίας που υπερασπιζόμαστε.
Ομως, όπως το σημειώνει ο Ιβάν Κράστεβ: «Η εκλογική επιτυχία των λαϊκιστικών κομμάτων μετατρέπει τη δημοκρατία από όργανο συμπερίληψης σε όργανο αποκλεισμού» («Μετά την Ευρώπη», εκδ. Παπαδόπουλος). Είναι αυτό ακριβώς που σκέφτονται οι αυταρχικοί σύντροφοι του κ. Τσίπρα. Να διαλύσουν τη μεσαία τάξη και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πεδίο αδελφοκτόνου «ταξικής» σύγκρουσης: «Εμείς ή εκείνοι», όπως το διατύπωσε. Το ίδιο εννοούσε και ο κ. Πολάκης. Αν οψέποτε κερδίσει ο νεολαϊκισμός, να είστε σίγουροι ότι θα ζήσουμε, η μεταπολεμική γενιά, το χειρότερο τέλος των ονείρων που είχαν όταν μας έφεραν στον κόσμο οι σημαδεμένοι από τον Πόλεμο γονείς μας.