Μπορούμε να θυμόμαστε το 2018 –πέραν των άλλων– ως τη χρονιά που ο φεμινισμός άγγιξε το γκλάμουρ. Στην πραγματικότητα, δεν είναι καν ένας χρόνος από τότε που το κίνημα #ΜeToo μπήκε στη ζωή μας χάρη στη λάμψη των γυναικείων ονομάτων που κατήγγειλαν τον κινηματογραφικό παραγωγό Χάρβεϊ Ουάινσταϊν για σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας που εξακολουθεί να επιβαρύνει τις γυναίκες επέστρεψε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, και αυτό είναι στ’ αλήθεια παράδοξο επειδή όσες δουλεύουμε σε αυτούς τους χώρους ξέρουμε ότι o φεμινισμός δεν θεωρείται ποτέ είδηση. Ομως αυτή τη φορά, ο κόσμος του θεάματος αποφάσισε ότι το θέμα είναι δικό του, μια ευκαιρία να αποδείξει έμπρακτα την κοινωνική του ευαισθησία.
«We shoul all be feminist», έγραφε το Τ-shirt που φορούσε η Τζένιφερ Λόρενς στο εξώφυλλο μεγάλου αμερικανικού περιοδικού μόδας και από κάτω έγραφε: «Best of trends». Οσες έχουμε κατηγορηθεί πολλάκις για την αφάνταστη πλήξη και κακοκεφιά που προκαλεί το γυναικείο ζήτημα, με όλα τούτα κουνήσαμε ανήσυχα το κεφάλι. Ο,τι γίνεται μόδα στις πασαρέλες μια σεζόν, την επομένη πετιέται στα σκουπίδια. Πέντε μήνες πέρασαν από την αρχή της δίωξης ενάντια στον Ουάινσταϊν, και όπως γράφει η εφημερίδα NY Times μία από τις πρώτες και πιο σημαντικές υποθέσεις του κινήματος #MeToo χάνει την ισχύ της λόγω ανατροπών στα στοιχεία. Με άλλα λόγια, μπορεί η συμπεριφορά του παραγωγού να χαρακτηρίζεται «άξεστη» ή «μη επαγγελματική», αλλά η κατηγορία για σεξουαλική παρενόχληση πιθανώς δεν στοιχειοθετείται επαρκώς. Κάπως έτσι θα αρχίσει η συζήτηση για το αν τα θύματα προέβησαν με τη θέλησή τους σε σεξουαλικές πράξεις με τον κατηγορούμενο, αν είναι δηλαδή όντως θύματα.
Ακριβώς το ίδιο αναρωτιέμαι κάθε φορά που πέφτω επάνω σε κάποιο από τα τηλεοπτικά ριάλιτι μόδας. Με πόση ελπίδα υπομένουν αυτά τα κορίτσια τις προσβολές για την εμφάνισή τους. Με τι υπομονή παραβλέπουν τα κακόγουστα σχόλια και αυτό το πλήθος κακεντρεχών υποκοριστικών που εκτοξεύονται εναντίον τους. Φαντάζομαι πως αντέχουν για να κερδίσουν μια θέση στη σόου μπίζνες. Και μια σέλφι με ένα μπλουζάκι σαν της Λόρενς. Μόνο που ο φεμινισμός θα έχει γίνει και πάλι ντεμοντέ.