Κανένα επιχείρημα δεν έχει απομείνει πλέον στην ΕΚΤ ώστε να υπαναχωρήσει από την απόφαση να ολοκληρώσει την ποσοτική χαλάρωση τον Δεκέμβριο, ακόμη και αν αποτύχει να ανακάμψει η οικονομία της Ευρωζώνης από την κακή επίδοση του τρίτου τριμήνου. Μετά τέσσερα χρόνια στα οποία δαπανήθηκαν 2,6 τρισ. ευρώ, το πρόγραμμα ενίσχυσης της οικονομίας έχει ολοκληρώσει την πορεία του και η αγορά επιπλέον ομολόγων δεν θα πρόσφερε τίποτε περισσότερο από το να εξαντλήσει το ήδη περιορισμένο «οπλοστάσιο» της ΕΚΤ. Οι τεχνικοί περιορισμοί αποτελούν ήδη πρόβλημα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικονομία της Ευρωζώνης οφείλονται στην πολιτική, απ’ όπου θέλει να απομακρυνθεί η ΕΚΤ. Επιπλέον, ο πληθωρισμός, ο οποίος και αποτελεί το βασικό αντικείμενο της εντολής που έχει δοθεί στην ΕΚΤ, βρίσκεται κοντά στον στόχο της κεντρικής τράπεζας, μην αφήνοντας πολλά περιθώρια για λήψη μέτρων ενίσχυσης της οικονομίας.
Πράγματι, κεντρικοί τραπεζίτες που έχουν μιλήσει επώνυμα και ανώνυμα λένε πως ο όρος που περιλαμβάνεται στην ενημέρωση της ΕΚΤ προς τους επενδυτές και της επιτρέπει να επεκτείνει την ποσοτική χαλάρωση αφορά μόνο σε πραγματικές κρίσεις και όχι σε μια επιβράδυνση της οικονομίας. «Θα έπρεπε (σ.σ. να συμβούν) περισσότερα απ’ αυτό ώστε να αλλάξει η πολιτική της τράπεζας», λέει μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμο. «Εχουμε πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική και θα έπρεπε να συμβούν περισσότερα ώστε να τη χαλαρώσουμε και άλλο, ιδιαίτερα όταν υπάρχει δυναμική στον πληθωρισμό», προσθέτει. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου Αρνο Χάνσον, Εβαλντ Νοβότνι και Ολι Ρεν είπαν επίσης πως τα πρόσφατα στοιχεία δεν αλλάζουν την άποψή τους πως απλώς επιβραδύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης από εξαιρετικό σε συνηθισμένο.
Παρ’ όλα αυτά, η ασθενική ανάπτυξη θα μπορούσε να εκτροχιάσει το σχέδιο της ΕΚΤ να αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού κάποια στιγμή το τέταρτο τρίμηνο του 2019, ωστόσο αυτή η απόφαση απέχει χρονικά τόσο πολύ, ώστε οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν έχουν αρχίσει καν να την εξετάζουν.
Ακόμη και αν η ΕΚΤ αποφάσιζε να παρατείνει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, θα ήταν σχεδόν αδύνατο να το κάνει. Μπορεί να αγοράσει μόνο μέχρι το ένα τρίτο των κρατικών ομολόγων ενός κράτους-μέλους και ήδη έχει πλησιάσει κοντά στο όριο στην περίπτωση της Γερμανίας.
Με το Βερολίνο να εμφανίζει δημοσιονομικό πλεόνασμα το δημόσιο χρέος του περιορίζεται με ταχύ ρυθμό. Αν και ο συγκεκριμένος κανόνας αποτελεί απόφαση της ίδιας της ΕΚΤ, η Φρανκφούρτη υπερασπίστηκε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υποστηρίζοντας ότι τέτοια όρια διασφαλίζουν πως η κεντρική τράπεζα δεν θα παραβιάσει την εντολή που της έχει δοθεί, δηλαδή να διατηρεί τον πληθωρισμό κοντά, αλλά χαμηλότερα από 2%.
Οπότε η κατάργηση αυτού του ορίου ενώ αυξάνεται ο πληθωρισμός ανήλθε στο 2,2% τον Οκτώβριο εξαιτίας της ανόδου των τιμών της ενέργειας– πιθανότατα θα οδηγούσε την ΕΚΤ πίσω στο δικαστήριο και μάλιστα με αδύναμη υπερασπιστική θέση. Πρόκειται για υψηλό τίμημα όταν δεν υπάρχει οξεία κρίση. Για να μην ολοκληρώσει η ΕΚΤ τα μέτρα στήριξης της οικονομίας, θα έπρεπε η ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρωζώνης να μειωθεί κάτω από τον ρυθμό δυνητικής ανάπτυξης της Ευρωζώνης, ο οποίος υπολογίζεται το 1,5%.
Το τρίτο τρίμηνο η ανάπτυξη της Ευρωζώνης ήταν 1,7%. Υποχώρηση κάτω από τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης θα σήμαινε υποχώρηση της απασχόλησης και των πληθωριστικών πιέσεων από τους μισθούς.