Συνταγματική αναθεώρηση σε τεντωμένο σκοινί θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί η επικείμενη διαδικασία για τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλέξη Τσίπρα να καλείται το αμέσως επόμενο διάστημα να ισορροπήσει ανάμεσα σε εντελώς αντίθετες θέσεις, από τη μία του εσωκομματικού του ακροατηρίου και από την άλλη του κυβερνητικού εταίρου για μία σειρά κομβικών ζητημάτων που θα του εξασφαλίσουν τον «μαγικό αριθμό» 151, που είναι το μίνιμουμ για να κριθεί αναθεωρητέο ένα άρθρο. Στην κορυφή βρίσκεται το θέμα των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας.
Οι χαμηλοί τόνοι κατά την τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ο. δεν σημαίνουν πως η διαδικασία δεν έχει αγκάθια και θα κυλήσει ανέφελα. Ο κ. Φίλης για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις παραδέχεται ότι η άποψή του είναι πλέον μειοψηφούσα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι περισσότεροι δεν θέλουν να διαρραγεί η σχέση με την Εκκλησία, δεν πρόκειται να σταματήσει να την εκφράζει, μιλώντας για πλήρη διαχωρισμό του Κράτους από την Εκκλησία. Το έπραξε ήδη, χθες, σημειώνοντας (Alpha) πως η πρότασή του για κατάργηση του προοιμίου του Συντάγματος –υπενθυμίζεται πως ξεκινά με τη φράση «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος»– αλλά και η κατάργηση των προβλέψεων του άρθρου 3 περί «επικρατούσας θρησκείας», πρέπει να θεωρείται περίπου αυτονόητη για ένα σύγχρονο και δημοκρατικό Σύνταγμα. Και ο κ. Φίλης δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν και η Τασία Χριστοδουλοπούλου αλλά και ο Κώστας Δουζίνας συνεπικουρούμενοι από κομματικά στελέχη των «53», που θεωρούν το αίτημα του διαχωρισμού «πάγιο και διαρκές» για την Αριστερά.
Στον αντίποδα, το ζήτημα της αναθεώρησης μπορεί να ενισχύσει τις φυγόκεντρες τάσεις με τους ΑΝΕΛ, με τους οποίους έτσι και αλλιώς η ρήξη, όταν έρθουν οι Πρέσπες, είναι προδιαγεγραμμένη. Ο μικρός κυβερνητικός εταίρος κινείται σε κεντρικό επίπεδο σε αντίθετη τροχιά σε μία σειρά ζητημάτων. Στη σχέση Κράτους – Εκκλησίας λένε ξεκάθαρα «όχι», καθώς ο χώρος αυτός αποτελεί, λόγω και των καλών διαπροσωπικών σχέσεων που διατηρεί ο Πάνος Καμμένος με τμήμα της Ιεραρχίας, μία από τις πιο βασικές δεξαμενές που θα επιχειρήσει να απευθυνθεί το κόμμα με στόχο την ανάκαμψή του. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, να υπάρξουν εσωκομματικές διαφοροποιήσεις, όπως για παράδειγμα του Θανάση Παπαχριστόπουλου, που θα διαμορφώσουν νωρίτερα από τις Πρέσπες ένα νέο κοινοβουλευτικό τοπίο. Διαφορετική άποψη υπάρχει στους ΑΝΕΛ και για το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, με την απευθείας εκλογή από τον λαό, με λελογισμένη μάλιστα αύξηση των αρμοδιοτήτων του να αποτελεί την επίσημη θέση. Τέλος, διαφοροποίηση εντοπίζεται και στο ζήτημα της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, με το κόμμα του Πάνου Καμμένου να λέει «ναι» στην αναθεώρηση του άρθρου 16, με την επισήμανση πως τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα είναι και «μη κερδοσκοπικά».
Ενας ακόμη αστάθμητος παράγοντας για το Μαξίμου ακούει στο όνομα Νίκος Κοτζιάς. Ο τέως υπουργός, παρά τη διπλή αλλαγή ατζέντας –συνταγματική αναθεώρηση και πόρισμα Εξεταστικής για την Υγεία– εξακολουθεί να αποτελεί πηγή προβληματισμού για την κυβέρνηση. Κατά πληροφορίες, διαφοροποίηση Κοτζιά αναμένεται και στο ζήτημα της εκλογής Προέδρου από τον λαό, καθώς ο πρώην ΥΠΕΞ θεωρεί πως οδηγεί σε «δυαρχία». Στο Μέγαρο Μαξίμου, ωστόσο, θεωρούν πως μέσα από τη διαδικασία της αναθεώρησης θα υπάρξουν βουλευτές είτε άλλων κομμάτων είτε ανεξάρτητοι που θα συμφωνήσουν με αναθεωρητέα άρθρα, «ανακατεύοντας» τις κοινοβουλευτικές ισορροπίες.