Η σημασία των ενδιάμεσων εκλογών που διεξάγονται σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ιδιαίτερα μεγάλη και όλος ο κόσμος περιμένει τα αποτελέσματα με τεράστιο ενδιαφέρον. Οι πάντες γνωρίζουν ότι σε αυτές διακυβεύονται από τη μία πλευρά το μέλλον της φιλελεύθερης Δημοκρατίας, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά στη Δύση γενικότερα και από την άλλη πλευρά παίζονται το καθεστώς και η νοοτροπία που επιχειρεί να επιβάλει στη χώρα του, αλλά και διεθνώς, ο Ντόναλντ Τραμπ. Με λίγα λόγια, οι σημερινές εκλογές θα αποδειχθούν αποφασιστικές τόσο για το παρόν και το μέλλον του φιλελευθερισμού, όσο και του τραμπισμού.
Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι καλούνται σήμερα να αποφασίσουν για τις 435 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων, για 35 έδρες της Γερουσίας και για κυβερνήτες σε 35 πολιτείες. Είναι σαφές ότι αν ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικανοί διατηρήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου –αποτελείται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία–, που έχουν σήμερα, θα πρόκειται για περιφανή νίκη που θα επιβεβαιώσει ότι το εκκρεμές βρίσκεται στην πλευρά της αποδυνάμωσης της φιλελεύθερης Δημοκρατίας. Αν οι Δημοκρατικοί καταφέρουν να πάρουν την πλειοψηφία σε τουλάχιστον ένα από τα δύο νομοθετικά σώματα, τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν πλέον για τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ στο υπόλοιπο της θητείας του.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τον πρώτο ρόλο στην επιλογή των ψηφοφόρων παίζει η οικονομία και η αλήθεια είναι ότι ο Ντ. Τραμπ επωφελείται σε αυτή τη συγκυρία από τις καλές επιδόσεις της αμερικανικής οικονομίας. Αυτές οι επιδόσεις ήταν σε πορεία βελτίωσης πριν κατακτήσει τον Λευκό Οίκο, αλλά ο ίδιος επωφελείται. Oμως στην εποχή μας δεν ισχύει απόλυτα το περίφημο απόφθεγμα του Κλίντον «είναι η οικονομία, ανόητε». Τον Τραμπ δεν τον ψήφισαν μόνο οι Συντηρητικοί, ανασφαλείς και φτωχοί ψηφοφόροι των μεσοδυτικών και νοτιοδυτικών πολιτειών, ή οι εργαζόμενοι σε βιομηχανίες το 2016. Κέρδισε την πλειοψηφία των λευκών ψηφοφόρων σε όλες τις εισοδηματικές ή μορφωτικές κατηγορίες και τα κοινωνικά στρώματα. Που σημαίνει ότι υπήρξαν και άλλοι παράγοντες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο…
Κάτι ανάλογο και σίγουρα πιο καθαρά συμβαίνει στη Γερμανία. Πριν από μερικές εβδομάδες μόλις, το 63% των Γερμανών απάντησε σε σχετική δημοσκόπηση ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι από την οικονομική τους κατάσταση (τη χαρακτήρισαν «καλή έως πολύ καλή»), μόλις 8% είπαν ότι είναι «άσχημη και μάλλον άσχημη», ενώ η ανεργία βρίσκεται στα τάρταρα. Ωστόσο, στις πρόσφατες εκλογές στις πλούσιες Βαυαρία και Εσση αυτοί οι βολεμένοι πολίτες δεν δίστασαν να ρίξουν θεαματικά τα ποσοστά των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών που τους εξασφάλισαν την ευημερία, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα το πολιτικό τέλος της Μέρκελ. Ευτυχώς, στην περίπτωσή τους, το ρεύμα δεν πήγε ορμητικά προς την Ακροδεξιά, κάτι που φαίνεται ότι έχει αρχίσει να συμβαίνει στη Γαλλία, όπου το κόμμα της Λεπέν ξεπερνάει το κόμμα του Μακρόν.
Δεν είναι λοιπόν πάντα «η οικονομία, ανόητε»…