O ήλιος και ο ήρωας

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν πάω στο δημοτικό, τοτε που το σύμπαν μου περιοριζόταν ανάμεσα στις αλάνες δίπλα στο πατρικό, στο μπακάλικο του κυρ Μανώλη και στον φούρνο στην πλατεία της Χαραυγής, θαύμαζα τον Πέτρο, ένα γειτονόπουλο που πήγαινε γυμνάσιο και έφτιαχνε τους καλύτερους χαρταετούς, μεταξύ των οποίων και κάποιους χωρίς ουρές –παρά μόνο με πλούσια, μακριά σβουριχτάρια σε κάθε πλευρά των εξάγωνων κατασκευών– που τους ονόμαζε ήλιους. Με μητρική οδηγία, έτρωγα λοιπόν κάθε μέρα ένα φρέσκο αυγό, με το… αζημίωτο, από τις κότες του Παπαδέα, για να μεγαλώσω γερός και έξυπνος και να μπορώ και εγώ να φτιάχνω τους δικούς μου ήλιους, όπως ο Πέτρος, που ήταν ο ήρωάς μου.

Αργότερα, ευτραφής πια μαθητής του δημοτικού, τη θέση του ήρωα πήρε ο Νιάρχος, ένα από τα τέσσερα αδέλφια που μετακόμισαν στη διπλανή μονοκατοικία, ο οποίος οδηγούσε με άνεση το Φορντ Τάουνους του μεγάλου, είχε σκύλο, ήταν μάστορας στις αυτοσχέδιες ψησταριές, έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε τα λαϊκά της εποχής με φωνή εφάμιλλη εκείνης του Πάνου Γαβαλά.

Όταν πήγα γυμνάσιο και η τηλεόραση πρόβαλλε τα στιγμιότυπα των κυριακάτικων ποδοσφαιρικών αγώνων, ήρωές μου έγιναν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Έτσι και εγώ γράφτηκα στον ΑΟ Υμηττού και άρχισα να προπονούμαι δύο φορές την εβδομάδα στο χωμάτινο τερέν του γηπέδου στον Άγιο Δημήτρη. Τσικό-μεγάλοι, πότες και καπνιστές γυμναζόμασταν μαζί. «Έχει γερά πόδια, θα γίνει καλό δεξί μπακ», είπε μια μέρα στον πατέρα μου ο κυρ Χρήστος, ο οποίος είχε χάσει το δεξί του πόδι στον πόλεμο, αμετανόητος λάτρης του ποδοσφαίρου και ισόβιος παράγοντας στην ομάδα. Ένα εννιάρι, όμως, στα μαθηματικά του α΄ εξαμήνου διέκοψε βίαια τη διαφαινόμενη λαμπρή εξέλιξή μου ως ποδοσφαιριστή. Έκτοτε οι ήρωές μου, αστροναύτες, γιατροί, μουσικοί, ζωγράφοι, εναλλάσσονταν, τα χρόνια περνούσαν και αυτοί άρχισαν να είναι νεότεροί μου. Είμαι μεγαλύτερος από τους περισσότερους, και να σας πω, δεν τους έχω πια ανάγκη. Οι μόνοι ήρωες που κρατάω στη λίστα μου είναι τα παιδιά μου. Όχι γι’ αυτά που έχουν ήδη πετύχει, αλλά γι’ αυτά που θα ’χουν να αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Και να σας πω ότι, εκτός από ήρωες, είναι συχνά και πρότυπά μου.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή