Πόσοι θυμούνται άραγε, παγκοσμίως, μια «μέρα-ορόσημο», την 21η Δεκεμβρίου 2012; Δεν πρέπει να είναι πολλοί. Και σίγουρα όσοι τη φέρνουν αυτόματα στον νου τους τη συνδέουν με κάτι το εξαιρετικά όμορφο ή αφόρητα κακό που συνέβη στο αυστηρά προσωπικό ή οικογενειακό τους πεδίο. Η μνήμη τους δεν την ανακαλεί συνδεδεμένη με το Τέλος του Κόσμου που είχε προαναγγελθεί για την ημέρα εκείνη από ποικίλους προφήτες και διερμηνείς των σημείων. Σήμερα, έπειτα από έξι χρόνια, βλέπουμε χαλαρά το κινηματογραφικό θριλεράκι «2012», αυτοσαρκαζόμενοι και σαρκάζοντες. Οι «μεταφραστές» των ιερών γραφών των Μάγια και των Αζτέκων έπεσαν έξω. Το ίδιο και οι κήρυκες της ψευτοεπιστημονικής προφητείας περί γαλαξιακής ευθυγραμμίσεως, που θα έφερνε τον Αρμαγεδδώνα.
Τότε γλιτώσαμε. Τώρα όμως τα πράγματα είναι σκούρα. Τι σκούρα δηλαδή, κατάμαυρα. Με το κατάμαυρο να προκύπτει, άγνωστο με ποιες χημικές διεργασίες, από την πληθωριστική εξάπλωση του κίτρινου και την υπερβολική συμπύκνωσή του. Τα σημάδια είναι πεντακάθαρα. Και δεν σχετίζονται με τους θεούς της Αμερικής, που έχουν περάσει από αιώνες στη δικαιοδοσία της μυθολογίας, αλλά με έναν θεό που λατρεύεται ακόμα – τον Ιεχωβά. Τον Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης. Σύμφωνα με την άκρως ειδικευμένη σε τέτοια ζητήματα Mirror, την αγγλική εφημερίδα που χρησιμοποιεί μονίμως μελάνη κίτρινου χρώματος, τα σημεία της συντέλειας, συνδεδεμένα με την εβραϊκή παράδοση, είναι ήδη ορατά σε όποιον έχει μάτια για να βλέπει και μυαλό για να καταλαβαίνει. Και με το δεδομένο ότι η γραφή της Mirror είναι αρκετά πιο απλή από τη γραφή των Αζτέκων αστρονόμων, η μετάφρασή της είναι εύκολη. Ετσι σκέφτηκαν και οι δικές μας άκρως ειδικευμένες σε τέτοια ζητήματα εφημερίδες, τρεις τον αριθμό («Star», «Espresso» και «Ελεύθερη Ωρα»), και μετέφεραν αστραπιαία στα ελληνικά την αγγλική προφητεία. Για να μας ενημερώσουν έγκαιρα και υπεύθυνα. Να πάρουμε τα μέτρα μας, βρε αδερφέ. Να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας, να βγάλουμε τη στερνή μας σέλφι και να ποντάρουμε για τελευταία φορά σε ΠΡΟΠΟ και τζόκερ. Για την περίπτωση που η συντέλεια δεν μας αποτελειώσει αλλά μας στείλει σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Ποτέ δεν ξέρεις.
Είναι να φαρμακώνεται κανείς. Πάνω που ξεμπερδεύουμε με τα μνημόνια· πάνω που αρχίζουμε να μετράμε ανάποδα έως την ευλογημένη μέρα που θα εκπληρωθεί το ρηθέν και θα αναλάβει άλλος ένας Μητσοτάκης τα ηνία μιας χώρας με πολίτευμα την κληρονομική δημοκρατία, συνειδητοποιούμε ότι ο σιωνιστικός δάκτυλος, από κτίσεως κόσμου ανθελληνικός, στρέφεται και πάλι εναντίον μας. Είναι αποφασισμένος να καταστρέψει τον κόσμο όλον παρά να επιτρέψει στους Ελληνες να τραβήξουν ξανά προς τη δόξα. Γιατί τι άλλο από ανθελληνική πλεκτάνη είναι η γέννηση (έπειτα λέει από δύο χιλιετίες) μιας κόκκινης δαμαλίδας στο Ισραήλ, η θυσία της οποίας θρυλείται ότι αποτελεί την προϋπόθεση για την ανέγερση και το στέριωμα του Τρίτου Ναού;
Ηλίου φαεινότερον το σημείο, παρότι εσχατολογικώς μελανό. Το λένε και οι Γραφές. Κι αν δεν αρκεί το μοσχαράκι, ιδού και δεύτερος προαναγγελτικός δείκτης: Εμφανίστηκαν ψάρια στη Νεκρά Θάλασσα. Μένει έτσι αδικαίωτο το όνομά της, αλλά δικαιώνεται ο Ιεζεκιήλ, που είχε προφητέψει την ανάσταση ζωής στη νεκρωμένη από το πολύ αλάτι θάλασσα. Ιδού, στην εγκεκριμένη μετάφραση, όσα είχε πει ο θεϊκός απεσταλμένος στον προφήτη: «Τα νερά αυτά κυλούν προς ανατολάς και κατεβαίνουν στην κοιλάδα του Ιορδάνη, και πέφτοντας στη Νεκρά Θάλασσα γλυκαίνουν τα νερά της. Οπου θα κυλάει ο ποταμός, εκεί θα υπάρχουν σε αφθονία ζώα και στα νερά του ψάρια. Τα ρεύματά του θ’ ανανεώνουν τα νερά της Νεκράς Θάλασσας και θ’ αναπτύσσεται ζωή παντού όπου πηγαίνει το ποτάμι. Σε όλο το μήκος της Νεκράς Θάλασσας θα στέκονται ψαράδες, από το Εν-Γεδί ώς το Εν-Εγλαΐμ, και θ’ απλώνουν τα δίχτυα τους να στεγνώσουν. Θα υπάρχουν εκεί τόσα είδη ψαριών, όσα και στη Μεσόγειο Θάλασσα». Αγνοώ πού πέφτει το Εν-Γεδί και πού το Εν-Εγλαΐμ. Ολοι πάντως ξέρουμε πού πέφτει η Λωρίδα της Γάζας, καθώς και ότι οι στερημένοι Παλαιστίνιοι που την κατοικούν δικαιούνται να ψαρεύουν σε τόσα μίλια από την ακτή όσα τους επιτρέπει κάθε φορά το Ισραήλ, ανάλογα με τις μεγάθυμες πολιορκητικές διαθέσεις του.
Το τρίτο από τα σημεία και τέρατα: Ενας όφις πονηρός που γλίστρησε ανάμεσα στις πέτρες του Τείχους των Δακρύων. Το φυσικό θα ήταν να υποθέσουμε ότι το ερπετό πείνασε και ορέχτηκε κάποιο από τα περιστέρια που συχνάζουν στο Τείχος. Αλλά εδώ έχει επιβληθεί η μεταφυσική ανάγνωση των πραγμάτων: Από την εποχή του προπατορικού αμαρτήματος, το φίδι είναι το ενσαρκωμένο κακό, ο έρπων Διάβολος, και στον ιουδαϊσμό και στον χριστιανισμό. Αρα; Αρα δεν έχουμε χρεία άλλων μαρτύρων. Η συντέλεια έ-έ-έρχεται. Με πιθανότερη ημερομηνία άφιξης, κατά τους γνώστες, την έκτη έκτου του 2022. Δύο συν δύο συν δύο; Εξι βέβαια. Οι εξάρες του Θηρίου…
Μόνο που το Θηρίο δεν θα ’ρθει από εκεί έξω. Παρεκτός και πάρει τη μορφή αστεροειδούς και πέσει πάνω στον πλανήτη μας, με τρισχειρότερες συνέπειες από τις συνέπειες που είχε προκαλέσει ο πρόγονός του, όταν εξαφάνισε τους δεινόσαυρους. Πράγματι, η απειλή του αστεροειδούς είναι η μοναδική εξωανθρώπινου χαρακτήρα σε όλα τα μελλοντολογικά σενάρια καταστροφής του πλανήτη. Το 2013 ο σπουδαίος Στίβεν Χόκινγκ και ο αστρονόμος Μάρτιν Ρις, ως συνεπικεφαλής του Ιδρύματος Παγκόσμιων Προκλήσεων, ενός ομίλου επιστημόνων από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, είχαν παρουσιάσει έναν κατάλογο πλανητικών απειλών – μάλιστα, ο Χόκινγκ επέμενε ότι δεν θ’ αντέξουμε πάνω από μία χιλιετία στον εύθραυστο πλανήτη μας και πρέπει να επιμείνουμε στα διαστημικά ταξίδια. Ποιοι οι μείζονες κίνδυνοι, πλην των αστεροειδών; Ολοι ανθρωπογενείς: υπερθέρμανση του πλανήτη, πυρηνικός πόλεμος, χημικός και βιολογικός πόλεμος, κυβερνοεπιθέσεις που θα προκαλέσουν την πλήρη κατάρρευση του οικουμενικού χωριού, απόλυτα εξαρτημένου από την τεχνολογία, υπερπληθυσμός που θα οδηγήσει σε παγκόσμιο λιμό, πανδημίες από ιούς μεταλλαγμένους σε εργαστήρια, επιδρομή ρομπότ κατά των δημιουργών τους, αφού μάλλον θα τους ξεπεράσουν σε ευφυΐα.
Τα πράγματα δεν διαφέρουν στη φετινή έκθεση του Ιδρύματος, που την παρουσίασε ο Μάρτιν Ρις, μόνος πια. Αν βλέπω σωστά, προστέθηκε ο κίνδυνος από την έκρηξη υπερηφαιστείου και από τη χρήση ηλιακής γεωμηχανικής: Αν, για να ανακόψουμε την αύξηση της θερμοκρασίας απελευθερώσουμε σωματίδια ικανά να επιστρέφουν στο Διάστημα το ηλιακό φως και τη θερμότητα, θα κυνηγήσουμε το καλό, αλλά ενδέχεται να προκαλέσουμε μέγα κακό. Μια διακοπή στη λειτουργία του αμυντικού συστήματος θα αποσταθεροποιήσει το παγκόσμιο κλίμα και η θερμοκρασία θα αυξηθεί απότομα και πολύ. Καταστροφολογικά σενάρια; Μπορεί. Πάντως ο ανοιξιάτικος Νοέμβριος μαρτυρεί υπέρ τους.