Οκτώ φορές εκστόμισε τη λέξη «συμφωνία» ο πρωθυπουργός στον πανηγυρικό που έβγαλε προχθές (6.11.2018) βράδυ στο Μαξίμου. «Ιστορική», «ιστορικού χαρακτήρα», «συμφωνία [που] εκπέμπει αλληλοσεβασμό, αλληλοκατανόηση, αγάπη»· το μόνο που δεν είπε είναι για συμφωνία που θα τρώει ο ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ δεν θα δίνει. Την επόμενη μέρα ο Αρχιεπίσκοπος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Αλλο συμφωνία και άλλο πρόθεση να συμφωνήσουμε», είπε και η Ιερά Σύνοδος εξήγησε: «Κατά τη συνάντηση δεν επιδιώχθηκε ούτε υπεγράφη κάποια συμφωνία, αλλά εκφράζεται η αμοιβαία “πρόθεση προκειμένου Εκκλησία και Πολιτεία να καταλήξουν σε μία ιστορική συμφωνία που θα πάρει μορφή νομοθετικής ρύθμισης”».
Κάποιοι μιλούν για αναδίπλωση του Αρχιεπισκόπου μετά τις σφοδρές αντιδράσεις κλήρου και ιεραρχών. Αυτό πιθανόν να είναι αλήθεια, αλλά δεν μέτρησαν τίποτε στο Μέγαρο Μαξίμου πριν αφήσουν τον πρωθυπουργό να εκτεθεί τόσο πολύ; Κι άντε, τον πρωθυπουργό δεν τον υπολογίζουν. Το left.gr, που έγραφε για «ιστορική συμφωνία εξορθολογισμού των σχέσεων Εκκλησίας – Πολιτείας», δεν το σκέφτηκαν καθόλου; Τον κ. Χριστόφορο Βερναρδάκη, που κατάλαβε ότι έχουμε «μια εθνική συμφωνία μακράς πνοής»; («Στο Κόκκινο» 7.11.2018).
Για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση πέταξε ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα με μόνο σχέδιο το «βλέποντας και κάνοντας». Οι σφοδρές αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν, αμέσως μετά τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού, έπρεπε να είναι αναμενόμενες. Πέρα από τους υπερσυντηρητικούς ιεράρχες –οι οποίοι απλώς δεν θέλουν να αλλάξει το παραμικρό και για τον σκοπό αυτό θυσιάζουν ένα λεόντειο υπέρ της Εκκλησίας προσύμφωνο– υπάρχουν και οι ιερείς το μέλλον των οποίων είναι άδηλο εκτός της θαλπωρής του Δημοσίου. Δεν είναι μόνο ότι το κράτος είναι επικρατέστερο της επικρατούσας θρησκείας στη χώρα. Τα μέλη του κατώτερου κλήρου είναι ήδη έρμαια κάθε δεσπότη· με την κυριολεκτική σημασία της λέξης «δεσπότης», μιας και τα πεπραγμένα των αρχιερέων δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο. Θα αποδεχθούν να παίζεται και η δουλειά τους ανάλογα με τα κέφια κάθε μητροπολίτη;
Με εντελώς πρόχειρο τρόπο άνοιξε και το κεφάλαιο των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μικρό το κακό, θα πουν κάποιοι, δεν κινδυνεύουμε δα να χρεοκοπήσουμε και να βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης όπως έγινε το 2015. Θα αποδειχθεί, όμως, μεγάλο το κακό αφού η ελληνική Πολιτεία διά στόματος κ. Τσίπρα αποδέχθηκε επισήμως το μύθευμα ότι «το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε». Μπορεί το προσύμφωνο να μην καταλήξει τελικώς σε συμφωνία, αλλά οι συμπαρομαρτούσες δηλώσεις του θα ισχύουν εσαεί…