Οι εγκληματίες και ο Βολταίρος

Οι εγκληματίες και ο Βολταίρος

Κύριε διευθυντά

Πολύ νωρίς για τους μετά ταύτα «ακτιβιστές» της κατάργησης της θανατικής ποινής, ο Βολταίρος είχε εμμέσως εκφράσει την αντίθεσή του σ’ αυτήν, αν και ένας μεταγενέστερος λόγιος συμπατριώτης του –που δεν έχω τώρα πρόχειρο το όνομά του– είχε δηλώσει αποφθεγματικά: «Nαι, είμαι κατά της ποινής του θανάτου, αρκεί να αρχίσουν πρώτοι οι κύριοι δολοφόνοι»!

Να τι είχε γράψει στο «Φιλοσοφικό Λεξικό» του ο μέγας είρων και πολέμιος των προλήψεων και προκαταλήψεων Βολταίρος στο λήμμα – κεφάλαιο «Νόμοι αστικοί και εκκλησιαστικοί»: «Οι καταδίκες των εγκληματιών να είναι χρήσιμες. Ο κρεμασμένος είναι χαμένος για καλά, ενώ ο καταδικασμένος σε καταναγκαστικά έργα υπηρετεί ακόμη την πατρίδα και αποτελεί ένα ζωντανό δίδαγμα».

Βεβαίως, οι αναφορές του φαίνονται σήμερα αναχρονιστικές για την ποινική νομοθεσία, όμως, εκτός από την αποδοκιμασία της κρεμάλας, είναι αξιοσημείωτη η άποψή του για τον χαρακτήρα της συμπεριφοράς «της πατρίδας-πολιτείας» έναντι των καταδικασμένων εγκληματιών. Το λέει ξεκάθαρα: «Αποτελεί ζωντανό δίδαγμα».

Μεταφέροντας το ζήτημα στα σύγχρονα και στα καθ’ ημάς, θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς ποιο είναι το δίδαγμα που προσφέρεται στην κοινωνία με τις απολύσεις καταδίκων και πώς θα σχολίαζε ο Βολταίρος το «πνεύμα των νόμων» που επιτρέπουν τη χορήγηση αδειών σε φονιάδες ανθρώπων.

Γερασιμος Μιχαηλ Δωσσας, Θεσσαλονίκη

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή