O Mητσοτάκης και η καμπάνια του ΕΛΚ

O Mητσοτάκης και η καμπάνια του ΕΛΚ

4' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΕΛΣΙΝΚΙ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. We are family… Είχε κάτι το ειρωνικό το τραγούδι που ακουγόταν από τα μεγάφωνα του συνεδριακού κέντρου Mesukkeskus κατά τα επινίκια του Μάνφρεντ Βέμπερ στο Ελσίνκι. Εμοιαζε με μια επιμελημένη στην παραμικρή λεπτομέρεια προσπάθεια δημιουργίας πανηγυρικής ατμόσφαιρας για να εγερθεί ο κομματικός πατριωτισμός μελών και ψηφοφόρων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Ομως, η ατμόσφαιρα είχε κάτι γκρίζο. Ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο οι σύνεδροι χειροκροτούσαν όρθιοι την Αγκελα Μέρκελ, θύμιζε τέλος εποχής – μετάβαση σε μια άλλη, με λιγότερες βεβαιότητες τόσο για την Ευρώπη όσο και για τη μεγαλύτερη πολιτική της οικογένεια.

Αν κάτι εγγράφεται ως υποθήκη για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη και για τον ίδιο από το ΕΛΚ, είναι ότι σε αυτό το σκηνικό, το κόμμα μοιάζει με νησίδα σταθερότητας, ένα κόμμα που ετοιμάζεται να αναλάβει την εξουσία χωρίς κραυγές και εύκολα λόγια. Ο ίδιος πιστεύει ότι η πορεία του κόμματος εντός συνόρων θα μπορούσε να αποτελέσει «υπόδειγμα» για τα αδελφά κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη μάλιστα που οδεύει προς τις ευρωεκλογές μαζί με τα φαντάσματα του Ματέο Σαλβίνι, της Μαρίν Λεπέν, αλλά και του Βίκτορ Ορμπαν. Εξάλλου, ο τρόπος με τον οποίο το ΕΛΚ έκρυψε το πρόβλημα κάτω απ’ το χαλί λόγω ευρωεκλογών είναι ενδεικτικός των πιέσεων που δέχεται κυρίως από τα δεξιά του. Με ένα ψήφισμα για τον σεβασμό στις βασικές αξίες και ελευθερίες της Ε.Ε. –και στο κράτος δικαίου– ανέβαλε για την ώρα την όποια συζήτηση περί αποπομπής του κόμματος του Ορμπαν (Fidesz) από την «οικογένεια».

Σε αυτό το δύσκολο για τα συστημικά κόμματα περιβάλλον, η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι προοπτικές νίκης της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές μοιάζουν για την πολιτική του οικογένεια στην Ευρώπη σαν μια ευχάριστη έκπληξη απέναντι στις φωνές του λαϊκισμού, καθώς και στα πλήγματα και στις πιέσεις που δέχονται τα κεντροδεξιά κόμματα πανταχόθεν. Ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε να δώσει το στίγμα του κατά τις παρεμβάσεις και τις επαφές του στο Ελσίνκι, περιγράφοντας την Ελλάδα ως την πρώτη χώρα που έφερε τους λαϊκιστές στην εξουσία, αλλά και την πρώτη όπου θα βγουν ηττημένοι. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος σκοπεύει να αναλάβει ενεργό ρόλο στην καμπάνια του ΕΛΚ ενόψει ευρωεκλογών, τις οποίες υπενθυμίζεται ότι η Ν.Δ. αντιμετωπίζει ως μια πολιτική «μητέρα των μαχών».

Ο κ. Μητσοτάκης, εξάλλου, σκοπεύει να επισκεφθεί και αδελφά κόμματα στην Ευρώπη για να μιλήσει για το δικό του αφήγημα, καθώς και για τις αλλαγές στη Ν.Δ. Ηδη έχει κανονιστεί επίσκεψή του στη Γερμανία, κατόπιν πρόσκλησης του αντιπροέδρου της κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας CSU/CDU να μιλήσει στην ολομέλεια των βουλευτών της ομάδας, ενώ στο Ελσίνκι, εκτός από το ραντεβού με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (είχε αναβληθεί προ δύο εβδομάδων στις Βρυξέλλες) συναντήθηκε με αρκετούς Ευρωπαίους ομολόγους του. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. στήριξε εξαρχής την υποψηφιότητα του Μάνφρεντ Βέμπερ –η Ν.Δ. και το ολλανδικό CSU ήταν τα δύο κόμματα που υπέγραψαν την υποβολή της υποψηφιότητάς του– προσβλέποντας σε συμμαχίες με τη νέα γενιά Ευρωπαίων πολιτικών, καθώς την επόμενη μέρα θα χρειαστεί γέφυρες με όσο το δυνατόν σημαντικότερους «παίκτες» στην Ευρώπη.

Η στρατηγική

Ο ίδιος, εξάλλου, υπογραμμίζει στους συνομιλητές του ότι την ώρα που πολλά «αδελφά» κόμματα της Ν.Δ. δέχονται πιέσεις, το κόμμα του ανανεώθηκε, διεύρυνε την εκλογική και πολιτική του απήχηση και, όπως σημείωσε, «έκανε μια τολμηρή μετακίνηση προς τον χώρο του Κέντρου χωρίς να προδώσει τις αξίες και τα πιστεύω του». Αυτά σε μια συγκυρία που το ΕΛΚ δέχεται πιέσεις από το Κέντρο, αλλά κυρίως από τα δεξιά. Η αίσθηση αυτή, προσπάθειας συσπείρωσης προς τα δεξιά, ήταν εξάλλου διάχυτη στο Ελσίνκι, όπου τόσο ο Βέμπερ όσο και ο Ντόναλντ Τουσκ επέμειναν στη χριστιανική διάσταση της Ευρώπης, υπό τις επευφημίες των κομματικών μελών. Δεξιά στροφή ή επιστροφή στις βασικές αξίες της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς;

Σημειώνεται ότι η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά θα παραμείνει η ισχυρότερη πολιτική οικογένεια στην Ευρώπη, αλλά με απώλειες. Σύμφωνα με το τελευταίο βαρόμετρο του ΕΛΚ (από το Ιδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ), το ΕΛΚ θα χάσει από 2,1% ώς 4,5% της δύναμής του σε σχέση με το σημερινό 29,2%, ενώ εκτιμάται ότι το ποσοστό των δυνάμεων και ομάδων στα δεξιά του είναι περίπου στο 19-20%. Αν μάλιστα οι ακροδεξιοί συμμαχήσουν με την Αριστερά, το ποσοστό θα φτάσει το 25%. Αυτό χωρίς να συνυπολογιστεί ο παράγοντας Μακρόν και το ενδεχόμενο σχηματισμού νέας ομάδας.

Κατακερματισμός δυνάμεων

Σε κάθε περίπτωση, οι δημοσκοπήσεις και οι εκτιμήσεις δίνουν στο ΕΛΚ από 174 μέχρι 191 έδρες, ενώ περιγράφουν ένα σκηνικό κατακερματισμού δυνάμεων, όπου θα είναι δύσκολη η επίτευξη συναίνεσης χωρίς τη συνδρομή πολλών δυνάμεων (τριών δηλαδή πολιτικών ομάδων, πέραν του ΕΛΚ και των Σοσιαλιστών). Με φόντο αυτό το σκηνικό αβεβαιότητας, δεν είναι τυχαίο ότι στο συνέδριο του Ελσίνκι οι παράγοντες του ΕΛΚ στις δημόσιες παρεμβάσεις τους μίλησαν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που «θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα». Ούτε ότι ο Βέμπερ, ο οποίος βρισκόταν στην Αθήνα μόλις μία εβδομάδα πριν για το συνέδριο της Νεολαίας του ΕΛΚ, προγραμματίζει να έρθει ακόμα δύο φορές μέχρι τις ευρωεκλογές. Είναι, άλλωστε, μια υπόθεση win win και για τις δύο πλευρές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή