Σπύρος Σημίτης: Φούσκες

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η υπόθεση είναι παλιά. Ο Σπύρος Σημίτης έχει ήδη απαντήσει από τον Ιούλιο του 2017, δίνοντας τότε, αυτοβούλως, στοιχεία για τα εισοδήματά του, τις φορολογικές δηλώσεις του, τις κινήσεις σε έναν τραπεζικό του λογαριασμό το 2010. Η αναφορά του Γάλλου επιχειρηματία που έδωσε αφορμή γι’ αυτήν την έρευνα είναι ακόμη πιο παλιά: έγινε το 2006.

Αυτό το μικρό χρονικό είναι χρήσιμο αν θέλει κανείς να μετρήσει τα κίνητρα της «επαναποκάλυψης» ενάμιση χρόνο μετά. Ο προεκλογικός χρονισμός του ελέγχου επιβεβαιώνει το ρασπουτινικό δόγμα της πολιτικής προ-ποινής: Φτιάξε μια προανάκριση, δώσ’ τη στα media και άσε τους «υπόπτους» να λογαριαστούν κάποτε με την αργή δικαιοσύνη, αφού θα έχουν διαπομπευθεί πριν και πάνω από την κάλπη.

Πρόκειται για κίνηση που, πολιτικά, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη να στεγανοποιήσει την εναπομείνασα εκλογική του βάση έναντι, πρωτίστως, της Κεντροαριστεράς. Εχει, λένε, και τον παράπλευρο στόχο να δυσκολέψει τη συνομιλία της νεομητσοτακικής Ν.Δ. με ορισμένα στελέχη εκσυγχρονιστικής καταγωγής. Ολες οι κινήσεις του τελευταίου διαστήματος –από τη σκανδαλοθηρία μέχρι τα χαριεντίσματα με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και την προσπάθεια προσεταιρισμού υποψηφίων στην Αυτοδιοίκηση– εξυπηρετούν τη μόνη οδό εμπέδωσης του ΣΥΡΙΖΑ ως πόλου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Κεντροαριστερά».

Στην προσπάθεια αυτή –να μην αποδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτική φούσκα της κρίσης– ο Σημίτης δεν είναι παράδοξος στόχος. Το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στοχεύσει ακριβώς στο πρόσωπο που μπορεί να επανασυσπειρώσει τα υλικά στα οποία οφείλει την αντιμνημονιακή του συγκρότηση. Τον πρώην πρωθυπουργό αντιλαμβάνονται ως αντίπαλο και ο κόκκινος και ο πράσινος και ο γαλάζιος ΣΥΡΙΖΑ, οι μιντιακές και παραδικαστικές απολήξεις του οποίου επισπεύδουν και τη στοχοποίηση της διακυβέρνησης 1996-2004.

Φαίνεται έτσι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν στρέφονται κατά του Σημίτη ευκαιριακά. Προς αυτή την κατεύθυνση τούς προορίζουν τα πολιτικά τους γονίδια. Αρκεί να δει κάποιος ποια ρεύματα, που προϋπήρχαν του ΣΥΡΙΖΑ, εξέβαλαν στην κοίτη του. Πρόκειται για δυνάμεις αντιεκσυγχρονιστικές που, μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και μέσα στη Ν.Δ., εξέφραζαν τις πελατειακές έξεις του κρατισμού και την καχυποψία για την Ευρώπη.

Η απαρίθμηση των αντιεκσυγχρονιστικών δυνάμεων θα ήταν λειψή, αν δεν περιελάμβανε και τη νεοφυή τους συνιστώσα: τους ίδιους τους πρώην εκσυγχρονιστές. Συνεργάτες του Σημίτη που έγιναν εκθύμως συνυπουργοί του Καμμένου· διανοούμενοι που –είτε από μεταμοντέρνο αμοραλισμό είτε από σκέτη ευήθεια– επιστρατεύονται ως απολογητές του Τσίπρα· υποστελέχη που μηρυκάζουν τον λωτό της συριζαϊκής «σοσιαλδημοκρατικοποίησης». Για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σημίτης δεν είναι μόνο φυσικός, αλλά και εύκολος στόχος. Τον εκσυγχρονισμό τον αποδόμησαν και οι εκσυγχρονιστές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή