Αυτοί αλλού, εκεί Πολυτεχνείο

Αυτοί αλλού, εκεί Πολυτεχνείο

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Μ. είναι έτοιμη. Εχει φτιάξει ένα μικρό σακ βουαγιάζ με τα απολύτως απαραίτητα και σήμερα θα σηκώσει τις τέντες στα μπαλκόνια, θα κλείσει καλά το σπίτι, θα πάρει τον σκύλο και θα πάει να μείνει για δυο βράδια σε μια φίλη της στο Χαλάνδρι.

Ο Τ. και η Κ. μετακόμισαν πριν από ένα μήνα. Πέρυσι αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να ξαναζήσουν πάλι τα ίδια, και όσο κι αν αγαπούσαν το διαμέρισμά τους, σε ένα υπέροχο μεσοπολεμικό τριώροφο, έκαναν την καρδιά τους πέτρα, πήραν το μωρό και άλλαξαν γειτονιά. Οι δυο τους μπορεί κάπως να τα βόλευαν, αλλά με τον μικρό δεν ήθελαν να ρισκάρουν. Στην περυσινή «επέτειο» πανικοβλήθηκαν όταν έπιασε φωτιά ένα αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο κάτω από το μπαλκόνι τους. Ευτυχώς, πρόλαβαν τα χειρότερα.

Κάθε χρόνο τα ίδια. Σαν κακοπαιγμένο σίριαλ με τους ίδιους πρωταγωνιστές, γνωρίζουμε ακριβώς τι θα γίνει, ποιες εικόνες θα παίξουν στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες, ποιοι δρόμοι θα γίνουν πεδία μάχης με φωτιές, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και μολότοφ, ξέρουμε πώς θα είναι η περιοχή εντός και πέριξ των Εξαρχείων όταν θα ξημερώσει η 18η Νοεμβρίου. Θα μετράμε ξηλωμένα πεζοδρόμια, σπασμένα μάρμαρα, διαλυμένους φωτεινούς σηματοδότες και πινακίδες σήμανσης, κατεβασμένες τζαμαρίες, καμένα τραπεζοκαθίσματα και αυτοκίνητα, θα μυρίζουμε καμένο πλαστικό και σκουπίδια μαζί με χημικά από τα δακρυγόνα – ευτυχώς η ΕΜΥ έχει προβλέψει για το Σαββατοκύριακο βοριαδάκι, οπότε ίσως καθαρίσει πιο γρήγορα η ατμόσφαιρα. Θα περιμένουμε να μάθουμε κάτω από πόσους τόνους σκουπίδια θα θαφτεί η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου και αν θα καταρριφθεί το περυσινό ρεκόρ των δύο τόνων που μάζεψαν οι υπηρεσίες καθαρισμού του δήμου. Θα διαβάσουμε και πάλι στις εφημερίδες πόσο θα στοιχίσει στην πολιτεία ο ασυνήθιστος αυτός εορτασμός.

Κάθε χρόνο το ίδιο μπάχαλο από τους γνωστούς -αγνώστους που έχουν γίνει πιο συστημικοί και από το σύστημα το οποίο προβάλλουν ως τον απόλυτο εχθρό. Ανόητοι και ανεγκέφαλοι, επικίνδυνοι και επιζήμιοι για την πόλη και τους κατοίκους της, δήθεν εξεγερμένοι απέναντι στην εξουσία, ούτε που τους περνάει από το μυαλό ότι τα πραγματικά «θύματά» τους είναι όλοι όσοι έχουν επιλέξει να ζουν και να εργάζονται στην περιοχή.

Ανθρωποι με καθημερινές αγωνίες και άγχη, με ανελαστικές υποχρεώσεις, με βάρη και αγωνίες, που παλεύουν να ορθοποδήσουν, να δουλέψουν, να επιβιώσουν, εξουθενωμένοι από τη δεκαετή κρίση, μέσα σε ένα περιβάλλον σκληρό, ανελέητο, αποκαρδιωτικό. Ανθρωποι που βάζουν σε παύση τη ζωή τους για δυο – τρεις μέρες, όσο χρειάζεται για να εορταστεί η «επέτειος» και να ξεθυμάνουν τα οργισμένα νιάτα. Ομηροι μπαχαλάκηδων αλλά και πολιτείας, που χρόνια τώρα σε ρόλο παρατηρητή δεν μπορεί και δεν θέλει να τους προσφέρει στοιχειώδη ασφάλεια και προστασία.

Κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες οι ίδιες εικόνες, η ίδια παρακμή. Βία σε επανάληψη σε μια «επέτειο» που μόνο θλίψη και φόβο προκαλεί πια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή