Διαφορές μεταξύ ασχήμιας-ασχημίας
Κύριε διευθυντά
Αλλο η ασχημία και άλλο η ασχήμια. Τον κ. Πολάκη, λόγου χάριν, δεν τον χαρακτηρίζει η ασχήμια, αλλά, κατά τους επικριτές του, διαπράττει πολλές ασχημίες με τα μηνύματά του. Και την κυρία Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου δεν τη διέκρινε η ασχήμια, αντιθέτως ήταν ωραιότατη κατά την υποδοχή του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Χόλμπρουκ στην περιώνυμη βίλα για την Ενδιάμεση Συμφωνία, αλλά η όλη περιβολή της, όπως την περιγράφει ο επισκέπτης της και όπως αποφαίνονται οι αυστηροί Φαρισαίοι-θεωροί της γυναικείας σεμνότητας, ήταν μια περικαλλής και διαφανώς προκλητική «ασχημία»!
Επομένως, η μεν ασχήμια είναι αισθητικής κατηγορίας, ηθικώς ουδέτερη, η δε ασχημία ηθικής κατηγορίας, χωρίς να αποκλείεται να είναι και αισθητικώς αποκρουστική. Καλό είναι συνεπώς να γίνεται η διάκριση των δύο νοημάτων της ίδιας λέξης – όταν παροξύνεται και όταν προπαροξύνεται, γιατί αλλιώς… οξύνεται η δυσφορία όσων διασώζουν ακόμη γλωσσικό αίσθημα.
Γερασιμος Μιχαηλ Δωσσας, Θεσσαλονίκη
Τα «δεκανίκια» και το ΚΙΝΑΛ
Κύριε διευθυντά
Επιγραμματικά, την «ήξεις, αφήξεις» στάση του ΚΙΝΑΛ θα μπορούσε κανείς να τη συνοψίσει στο «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
Περίεργη, γιατί η πρόσκληση για δημιουργία ευρέος σχηματισμού δίδει την εντύπωση αγνοίας της πραγματικότητoς, γεγονός που προκαλεί ποικίλα ερωτήματα· και αντιφατική, γιατί η δήλωση ότι «έχουμε τη δική μας πρόταση» και καλοδεχούμενος όποιος προσχωρήσει σ’ αυτήν ενώ γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει ότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Ν.Δ. θα εγκαταλείψουν τις δικές τους γραμμές για ν’ ασπασθούν την πρόταση του ΚΙΝΑΛ.
Η πρόσφατη δήλωση της κ. Γεννηματά, ότι δεν θα γίνει το ΚΙΝΑΛ «δεκανίκι» του ΣΥΡΙΖΑ ή της Ν.Δ. διατηρώντας «ίσες αποστάσεις…», εγείρει ερωτήματα ως προς την ικανότητά εκτίμησης των ευθυνών ενός εκάστου εξ αυτών για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.
Η προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να απεκδυθεί τις ευθύνες του το ΠΑΣΟΚ τόσο με τον κ. Γ. Παπανδρέου, όταν δήλωσε ότι «λεφτά υπάρχουν» για να καταλήξει στο Καστελλόριζο, στο μνημόνιο και στο ΔΝΤ, όσο και με τους κ. Σαμαρά και Κουβέλη, στη γνωστή τριμερή κυβέρνηση από την οποία ο τελευταίος, για αυτονόητους λόγους, απεχώρησε ανοίγοντας τον δρόμο σε πρόωρες εκλογές και στην άνοδο στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγετο για τον τόπο, πέφτει στο κενό, γιατί το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον τότε ήταν στην εξουσία, άρα έχει και τις ανάλογες ευθύνες, αλλά και στη συνέχεια στελέχωσε τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ με πρόσωπα που έγιναν και υπουργοί.
Η δε ΔΗΜΑΡ που κι αυτή κατηγορεί τη Ν.Δ. του κ. Σαμαρά, ενώ βαρύνεται περισσότερο όλων για τις πολιτικές εξελίξεις, ξεχνάει ότι με την άρνησή της να ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, η οποία με υπεράνθρωπες προσπάθειες του πρώτου και ουσιαστική βοήθεια του δεύτερου, είχε επιτύχει στο τέλος του 2014 προϋπολογισμό με θετικό πρόσημο.
Κατά συνέπεια, το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) μάταια προσπαθεί ν’ αποσείσει τις ευθύνες που το βαρύνουν προκαλώντας ειρωνικά μειδιάματα στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ…
Στο ερώτημα ποιον θα στηρίξει μετά τις εκλογές αν η Ν.Δ. δεν πάρει αυτοδυναμία, η απάντησή του είναι διαφορούμενη-δικολαβίστικη, αφήνοντας να νοηθεί ότι με γνώμονα μόνον το εθνικό συμφέρον, όπως κι όλα τα κόμματα το πιπιλίζουν, θα αποφασίσει… βάζοντας στην ίδια μοίρα τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Ν.Δ., με την οποία συγκυβέρνησε σε κρίσιμες περιόδους.
Οι ψηφοφόροι όμως απαιτούν ξεκάθαρες και όχι μεσοβέζικες θέσεις. Ηδη μερικοί βουλευτές του τάσσονται υπέρ της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άλλοι με τη Ν.Δ. Η αρχηγός οφείλει να ξεκαθαρίσει το κόμμα από τις παρατηρούμενες φυγόκεντρες τάσεις. Το Ποτάμι έφυγε νωρίς αν και με το 1,5% που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις κανένα ρόλο δεν θα μπορέσει να διαδραματίσει, γιατί θα έχει εξαφανισθεί από την πολιτική σκηνή. Στην επόμενη Βουλή η συνεργασία του ΚΙΝΑΛ με τη Ν.Δ. είναι ο ορατός μονόδρομος.
Παναγιωτης Καρακατσουλης, Ομότ. καθηγ. του Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών
«Ο σπουδαίος Σακέλ, δάσκαλος, θεραπευτής»
Κύριε διευθυντά
Ο πρόσφατος θάνατος του Παναγιώτη (Τάκη) Σακελλαρόπουλου αποτελεί απώλεια για το Ινστιτούτο Κλασικής Ψυχανάλυσης του οποίου είχε υπάρξει επίτιμο μέλος επί σειράν ετών αλλά και ολοκλήρου του ελλαδικού χώρου της Ψυχανάλυσης και ιδιαιτέρως της Κοινωνικής Ψυχιατρικής την οποίαν υπηρέτησε ως έργο ζωής επί πολλές δεκαετίες.
Ο «Σακέλ», όπως συχνά αποκαλείτο από τους φίλους και μαθητές του, έφερε στην Ελλάδα την πρακτική της απο-ασυλοποίησης στα δημόσια ψυχιατρεία μέσα από τη γνώση και τη χρήση της Ψυχανάλυσης που είχε σπουδάσει στη Γαλλία.
Το τεράστιο χάρισμά του να προσαρμόζει τις ψυχαναλυτικές έννοιες και τις ευρωπαϊκές αξίες του διαφωτισμού στα ελληνικά δεδομένα τον κατέστησε αγαπητό και αδιαμφισβήτητο «δάσκαλο» του συγκεκριμένου χώρου. Ψυχιατρικές «δομές» όπου ασθενείς με σοβαρά ψυχιατρικά συμπτώματα ελάμβαναν ψυχοθεραπεία κάτω από ασυνήθιστα καλές συνθήκες με βάση τα ελληνικά δεδομένα ανεπτύχθησαν βαθμιαία σχεδόν σ’ ολόκληρη την επικράτεια κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο καθηγητής Σακελλαρόπουλος επόπτευε, εδίδασκε και θεράπευε ακούραστα από πόλη σε πόλη και πολύ συχνά από χωριό της Θράκης σε χωριό της Φωκίδας ή, της Πελοποννήσου. Ενας πραγματικά αξιοθαύμαστος εργάτης αφιερωμένος και αφοσιωμένος στον ψυχικά πάσχοντα συνάνθρωπό του. Κι όλα αυτά τα έφερνε εις πέρας μέσα απ’ αυτό που αποκαλούσε «ψυχαναλυτικό πρίσμα». Συνεργάστηκα μαζί του επί σειράν ετών και βαθμιαία αντελήφθην ότι το μυστικό της τόσο μεγάλης επιτυχίας αυτού του δύσκολου έργου που πραγμάτωσε ο «Σακέλ» ήταν η βαθιά του πίστη στις ασυνείδητες δυνάμεις που διέπουν την ψυχική νόσο και οι οποίες μπορούν να εξισορροπούνται όταν υπάρξει γνησιότητα και ενδιαφέρον από την πλευρά του θεραπευτή.
Βασιλειος Μαουτσος, Senior Member of the International Psychoanalytic Association
Οι συνταξιούχοι και το (ποιο;) δώρο
Κύριε διευθυντά
Σε πρωτοσέλιδό σας, ένας τίτλος-σχόλιο χρήζει «διόρθωσης» γιατί η απόφαση των Ευρωπαίων αφορά πρωτίστως τους συνταξιούχους και αυτό πρέπει δεοντολογικά να αναδεικνύετε. Δεν είναι δώρο στον Τσίπρα ή σε όποιον πρωθυπουργό. Η πολιτική κριτική έχει όρια και μια εφημερίδα με δημοκρατική παράδοση λαμβάνει υπόψη το γενικό καλό χωρίς να υποτιμά τους αναγνώστες.
Δημητρης Γιαλαμας, Συνταξιούχος
«Το έχετε παρακάνει με τις ξένες λέξεις»
Κύριε διευθυντά
Με πολλή θλίψη, διαβάζοντας την «Καθημερινή», στα κείμενα των αρθρογράφων σας καθημερινώς χρησιμοποιούνται λέξεις άλλων γλωσσών (αγγλικά κυρίως) για να μεταδώσουν σε εμάς πληροφορίες, που πολλές φορές μη γνωρίζοντας τη λέξη, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο συντάκτης από τα συμφραζόμενα ή να ανατρέξουμε σε λεξικό. Είναι τόσο φτωχή η ελληνική γλώσσα, ώστε δεν υπάρχει σχετικό λήμμα; Τότε να πάνε στον καθηγητή κύριο Μπαμπινιώτη να τους ενημερώσει ποια είναι η κατάλληλη λέξη που πρέπει να χρησιμοποιήσουν. Πολλές φορές έχω στείλει μηνύματα σε συντάκτες σας, όμως δεν βλέπω κάποια βελτίωση. Στις 17 Νοεμβρίου 2018, στη λεζάντα της σελίδας 4 που εμφανίζονται ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας με τον πρωθυπουργό της χώρας, γράφεται «η κίνηση Τσίπρα σε συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο αποτελεί μία win-win διαδικασία». Γιατί;
Γιαννης Κολαξής, Αρκίτσα Φθιώτιδος