«Γυναίκες σαν κι εμένα υποτίθεται ότι δεν κατεβαίνουν υποψήφιες». Αυτή είναι η πρώτη φράση που λέει η Αλεξάνδρια Οκάσιο-Κορτές στο βίντεο με το οποίο θέλησε, την περασμένη άνοιξη, να υποστηρίξει την υποψηφιότητά της για το Κογκρέσο. Ήταν μια φιλόδοξη απόφαση. Αν τα κατάφερνε, θα γινόταν το νεότερο μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως και έγινε, πριν από λίγες ημέρες. Κόντρα στο γεγονός ότι πράγματι γυναίκες όπως αυτή υποτίθεται ότι δεν κατεβαίνουν υποψήφιες. Γυναίκες δηλαδή κάτω των 30 ετών, με καταγωγή από το Πουέρτο Ρίκο, μεγαλωμένες στο Μπρονξ – η ίδια αυτοχαρακτηρίζεται ως «working-class Νεοϋορκέζα». Μέχρι πρόσφατα η Οκάσιο-Κορτές εργαζόταν ως σερβιτόρα για να καλύπτει τα έξοδά της -νωρίτερα είχε σπουδάσει Οικονομικά και Διεθνείς Σχέσεις στο Boston University-, πριν εργαστεί εθελοντικά στην εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, το γεγονός ότι υπήρξε μια υποψήφια με προφίλ που δεν ταιριάζει στο σύνηθες, αλλά και η ασυνήθιστα φιλολαϊκή ρητορική της, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον του κόσμου: δεν υπάρχουν σήμερα πολλά άλλα πρόσωπα στο πολιτικό γίγνεσθαι των ΗΠΑ που απολαμβάνουν την ίδια δημοφιλία. Η συχνότατη δραστηριότητά της στα κοινωνικά δίκτυα παρακολουθείται από εκατοντάδες χιλιάδες άτομα και κάθε της κίνηση, κάθε της δήλωση, κάθε της εμφάνιση αποτελεί ένα γεγονός που γεννάει συζητήσεις. Θετικές και αρνητικές. Για παράδειγμα, πρόσφατα σχολιάστηκε το γεγονός ότι, ενώ η Οκάσιο-Κορτές διαμαρτύρεται για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει με τα υψηλά ενοίκια της Ουάσιγκτον, την ίδια στιγμή κυκλοφορεί στον δρόμο φορώντας ακριβά ρούχα – ένα είδος κριτικής «βαρετό και προβλέψιμο», όπως σχολίασε το περιοδικό Atlantic. ■