Μπροστά στη νέα ενότητα έργων του Τάσου Μισούρα, αισθάνεται κανείς την ορμή του καινούργιου. Νέες συνθέσεις, όλες με τεράστια εικονοποιητική και αφηγηματική ικανότητα, γεμίζουν τον νου και πλημμυρίζουν τις αισθήσεις με τον χείμαρρο των συμβολισμών, με τη δίνη των εσωτερικών και αντίρροπων δυνάμεων. Η νέα έκθεση εγκαινιάστηκε την περασμένη Πέμπτη στην γκαλερί Alma του Κολωνακίου (Υψηλάντου 24, με διάρκεια έως τις 12 Ιανουαρίου) και τα έργα αποκαλύπτουν με υπαινικτικό ή με απόλυτο τρόπο τις εκδοχές της πραγματικότητας κατά Τάσο Μισούρα, όψεις μιας πραγματικότητας, που, όπως γράφει ο επιμελητής της έκθεσης Γιάννης Μπόλης, βρίσκεται «αιωρούμενη στο μεταίχμιο της φαντασίας και του ονείρου, του οικείου και του ανοίκειου, του ρητού και του άρρητου».
Τίποτε το σταθερό δεν επιζεί στον καμβά του Μισούρα. Δηλαδή, καμία εικόνα δεν εφησυχάζει τις αισθήσεις. Αντιθέτως. Ο Τάσος Μισούρας, μάστορας του χρώματος, της μορφής, των ιστοριών μέσα στις ιστορίες (κατά το θέατρο μέσα στο θέατρο) εισβάλει στο υποσυνείδητο και το ταράζει. Η αφετηρία του είναι βαθιά ψυχαναλυτική με την έννοια ότι αρχιτεκτονεί φοβίες και προβολές, απωθημένα και φαντασιώσεις, προσδοκίες και διαψεύσεις, με ένα τρόπο που παίζει στα όρια ενός γκροτέσκ αστικού μύθου. Ολα τα έργα του, ή σχεδόν, συγκλίνουν σε μια γενικευμένη ασυμμετρία σχέσεων, σχημάτων και συνειρμών, σαν σε εκρήξεις μυαλού, μέσα στην οποία όμως εφευρίσκεται ένας τρόπος επιβίωσης. Η ασυμμετρία στα έργα του Τάσου Μισούρα υπηρετείται από την αυτοπεποίθηση του μύθου που αφηγείται. Ελέγχει το θέμα του σε σημείο που οι ενθέσεις, οι κόγχες, οι σπασμοί, μέσα στο μεγάλο θέμα, να μην αποπροσανατολίζουν, να μην προκαλούν σύγχυση, αλλά να οργανώνουν το βλέμμα σε άξονες.
Ο Τάσος Μισούρας δοξάζει τη θηλυκή μορφή, όχι μόνο ως αρχέτυπο, αλλά και ως πολλαπλώς ισχυρό και εξουσιαστικό φύλο. Συχνά, η μορφή της γυναίκας υψώνεται ως πύργος, άλλοτε παρεμβαίνει για να ορίσει την αφήγηση, σε άλλα σημεία είναι το επίκεντρο για να εξακτινωθούν οι παρένθετες ιστορίες. Ολα αυτά συμβαίνουν σε χρωματικές γεωμετρικές συστοιχίες, ή σε δίνες γαιώδους και φαιού, συχνότερα όμως σε εκλάμψεις κίτρινου ή πράσινου. Το μονοθεματικό έργο του, με θέμα μια νυχτερινή μετακόμιση (από ένα θέαμα που είδε ένα βράδυ στην Κυψέλη) είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο και δυνατό έργο. Ο Τάσος Μισούρας ξετυλίγει τον κόσμο του με πυκνούς συμβολισμούς, ορίζει ένα σύμπαν παράλληλο και μας οδηγεί στη θέασή του.