Ενα κορίτσι μεγαλώνει στη Δυτική Οχθη και περνάει τον ελεύθερο χρόνο του διοργανώνοντας τέκνο πάρτι, σε μια πόλη όπου κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει, πόσο μάλλον να εκτιμήσει, το συγκεκριμένο μουσικό είδος, ενώ οι λιγοστοί dj απασχολούνται κυρίως σε δεξιώσεις γάμων. Περίπου μία δεκαετία αργότερα, η Ραμάλα έχει τη δική της, μικρή αλλά ενεργή, ηλεκτρονική σκηνή, ενώ το κίνημα «djs for Palestine» έχει την υποστήριξη καλλιτεχνών όπως ο Four Tet και ο BenUFO. Οσο για το κορίτσι που έφερε την τέκνο στην Παλαιστίνη, είναι πλέον μια διεθνώς αναγνωρισμένη dj με παρουσία στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Παρίσι ως φιλοξενούμενη καλλιτέχνις του Cité internationale des arts. Λίγο πριν από την άφιξή της στην Αθήνα για να συμμετάσχει στο χειμερινό Plissken Festival, η Σαμά Αμπντουλχαντί (ή απλώς Sama’, δηλαδή «ουρανός» στα αραβικά) μιλάει στην «Κ» για την εφηβεία της στη Ραμάλα, την προσπάθειά της να στηρίξει τους νέους καλλιτέχνες της Μέσης Ανατολής και την απελευθερωτική δύναμη της μουσικής.
«Το ότι είμαι γυναίκα (και αυτό δεν αφορά γενικότερα τις γυναίκες του αραβικού κόσμου ή της Μέσης Ανατολής, αλλά αποκλειστικά την περίπτωσή μου) ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα για μένα: οι γονείς μου πάντα με ενθάρρυναν να κάνω τα ίδια πράγματα με τον αδελφό μου», εξηγεί η 28χρονη dj. Γεννημένη στην Ιορδανία, όπου είχαν καταφύγει οι γονείς της στη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα, επέστρεψε στη Ραμάλα σε ηλικία τριών ετών και άρχισε να πειραματίζεται με την ηλεκτρονική μουσική ως έφηβη, παρά τις απαγορεύσεις της κυκλοφορίας που είχε επιβάλει ο ισραηλινός στρατός. Χάρη στην ανοιχτόμυαλη οικογένειά της, αλλά και το γεγονός ότι ζούσε στην ανεκτική, προοδευτική Ραμάλα, το μόνο πραγματικό εμπόδιο που συνάντησε στα πρώτα της βήματα ήταν η αδυναμία του τοπικού κοινού να αποδεχθεί τη μουσική της.
To 2011 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο για να σπουδάσει ηχοληψία και μουσική παραγωγή, και είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει πως τα στερεότυπα δεν περιορίζονται στις ισλαμικές χώρες, αφού για δεκαετίες η ηλεκτρονική σκηνή ήταν ανδροκρατούμενη. Σήμερα η κατάσταση μοιάζει να βελτιώνεται, παραδέχεται, καθώς περισσότερες γυναίκες «έχουν το θάρρος να κυνηγήσουν αυτό που θέλουν και καταρρίπτουν τα παλιά σεξιστικά κλισέ». Δύο χρόνια αργότερα, ξεκίνησε επίσημα την καριέρα της ως ηχολήπτρια, παραγωγός και sound designer για ταινίες στο Κάιρο, ενώ το 2016 δημιούργησε την εταιρεία Awyav, που βοηθάει τους μουσικούς, τους συνθέτες και τους στιχουργούς των αραβικών χωρών να κατοχυρώνουν τα πνευματικά δικαιώματα των έργων τους.
Ωστόσο, ακόμα κι αν ο δρόμος της επιτυχίας την οδηγεί μακριά από τη Ραμάλα και τα βιώματα των εφηβικών της χρόνων, η Sama’ κουβαλάει πάντα μαζί της τη γνώση πως η μουσική μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από καλλιτεχνική έκφραση, ψυχαγωγία ή εκτόνωση: «Για μένα, και για όλους τους Παλαιστίνιους που φτιάχνουν μουσική ή απλώς την απολαμβάνουν και χορεύουν με την ψυχή τους, είναι οπωσδήποτε μια στρατηγική αντίστασης. Δημιουργώντας ήχους, που ακούγονται δυνατά, και νέες σκηνές, γινόμαστε η ζωντανή απόδειξη ότι η Παλαιστίνη υπάρχει ακόμα, ό,τι κι αν λένε οι χάρτες της Google».
Η Sama’ θα εμφανιστεί το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στη «γυναικεία» σκηνή Aquarium του Winter Plissken Festival, στον χώρο τοy Wave Athens (Ηρακλειδών 61), μαζί με άλλες σημαντικές εκπροσώπους του χώρου.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.plisskenfestival.gr.