Ο κ. Νίκος Μπίστης έχει περάσει από πολλά κομματικά μετερίζια και καλά έκανε· «νέες συνθήκες, νέα καθήκοντα», που ’λεγαν και οι πρώτοι καθοδηγητές του. Συνεπώς είναι ακατανόητος ο δραματικός τόνος του άρθρου του με το οποίο καλεί το Κίνημα Αλλαγής «να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει» λες και πρόκειται να συνάψει γάμο στον οποίο «άνθρωπος μη χωριζέτω».
Το άρθρο συμπυκνώνει τη δυσαρέσκεια κάποιων λίγων του χώρου, διότι το Κίνημα Αλλαγής αφήνει τη γραμμή των ίσων αποστάσεων και «δυστυχώς σιγά σιγά, και από το καλοκαίρι με γοργούς ρυθμούς, η απόσταση με τη Ν.Δ. μειώθηκε ενώ με τον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε. Σε τρεις κρίσιμους τομείς αιχμής, δηλαδή αίτημα για εκλογές πριν το τυπικό τέλος των μνημονίων, συμφωνία Πρεσπών, σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας, το ΚΙΝΑΛ ταυτίστηκε με την πολιτική της Ν.Δ. Με την εσφαλμένη πολιτική της Ν.Δ. ενώ στα συγκεκριμένα –και καθόλου δευτερεύοντα για μια προοδευτική δύναμη– ζητήματα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σωστή προσέγγιση».
Αν και υπάρχουν πολλά (μη δευτερεύοντα) ζητήματα στα οποία το ΚΙΝΑΛ διαφωνεί με τη Νέα Δημοκρατία, πρέπει να πούμε ότι –με εξαίρεση τη συμφωνία των Πρεσπών– «σιγά τον πολυέλαιο» και σιγά τη «σωστή προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ». Στις 10.000 προσλήψεις προσέβλεπε, και για πρώτη φορά στην Ιστορία πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι «το ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το 1939 (…) απέκτησε εκκλησιαστική περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της». Οσο για τις πρόωρες εκλογές, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που τις είχε προκαλέσει το 2015 πριν από τη λήξη του δεύτερου μνημονίου και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που ετοιμαζόταν να τις ξανακάνει αμέσως μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου. Ξέρουν κι άλλοι, εκτός του κ. Αλέξη Τσίπρα, μικροπολιτικά κόλπα.
Ομως, το βασικό πρόβλημα δεν είναι οι επόμενες εκλογές, τις οποίες η Ν.Δ. θα κερδίσει, αλλά οι μεθεπόμενες για τις οποίες εντελώς τυχοδιωκτικά ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε να γίνουν με απλή αναλογική. Αν δεν υπάρξει συνεργασία για πλειοψηφία 180 εδρών, ώστε να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, η μεθεπόμενη κυβέρνηση θα είναι παράλυτη. Οσο για τις «προοδευτικές συνεργασίες», πάει καιρός που είχε φέρει τα λάχανα, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε τον κ. Πάνο Καμμένο.
«Στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει στρατηγική νίκη της Ν.Δ.», αποφαίνεται ο κ. Μπίστης, κάνοντας ένα νοητικό άλμα (επί κοντώ). Αλλά ακόμη κι αν έτσι έχουν τα πράγματα, είναι προτιμότερη από τη «στρατηγική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό θα γίνει αν η παρέα των Πλατειών, του «ή εμείς ή αυτοί», των πρόωρων εκλογών του 2015 (με απειλές και συκοφαντίες κατά την προεδρική εκλογή), έχει αποφασιστικό λόγο στην εξέλιξη των πραγμάτων. Είναι σίγουρο ότι θα κάνει πάλι τα πάντα για την καρέκλα, εις βάρος της χώρας. Κι αυτό εκλογείς και εκλεγμένοι δεν πρέπει να το προσπερνούν.