500 λέξεις με τον Χρήστο Σιορίκη

500 λέξεις με τον Χρήστο Σιορίκη

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Χρήστος Σιορίκης μεγάλωσε στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Είναι δάσκαλος ισπανικών. Η ποιητική του συλλογή «Η πρώτη φορά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.

Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;

To Lighthouse του Tόνι Πάρκερ (μαρτυρίες και αφηγήσεις Αγγλων φαροφυλάκων) και το «Γράμμα στον πατέρα» του Κάφκα. Δεν τα διαβάζω κάθε μέρα, αλλά χρειάζομαι την παρουσία τους.

Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;

Περισσότερο θα ήθελα να νιώσω όπως κάποιοι ήρωες ή ηρωίδες· να νιώσω, για παράδειγμα, την εφηβική ένταση και το δυνατό γέλιο της Νάντια από το διήγημα του Τσέχοφ «Μετά το θέατρο».

Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;

Δεν είμαι καλός στις πολυμελείς συνθέσεις. Θα προσκαλούσα ξεχωριστά, τον Εμπειρίκο σε ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι, τον Λόρκα σ’ ένα εστιατόριο στη Μαδρίτη, τη Βακαλό για πικνίκ στην Εύβοια.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;

Δεν είναι ακριβώς στοιχείο, είναι μια ιστορία· αυτή του Πολωνοεβραίου παιδαγωγού –και όχι μόνο– Γιάνους Κόρτσακ, που συνόδευσε τα παιδιά του ορφανοτροφείου του μέχρι τα στρατόπεδα θανάτου και πέθανε μαζί τους. Από το βιβλίο «Το δικαίωμα του παιδιού στο σεβασμό».

Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;

Αυτές τις μέρες ξεκίνησα τον «Δον Κιχώτη».

Και το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;

Τα λατρεμένα «Ταξίδια» του Ζαχαρία Παπαντωνίου.

Υπάρχει στην «Πρώτη φορά» μια ιδέα ή εμμονή που να διατρέχει τη συλλογή;

Υπάρχει – την είδα αφού ολοκληρώθηκε η σύνθεση του βιβλίου. Πρόκειται για ένα αίσθημα-πίστη ότι ακόμα κι αν τα πράγματα δεν γίνουν όπως τα θέλουμε, ακόμα κι αν κάτι πολύτιμο χάνεται, δεν χάνεται η ομορφιά και η ένταση της ζωής, μα ούτε και ένα άλλο, διαφορετικό «κάτι».

Μας άρεσε πολύ το ποίημα «Για να τρέξει το ρετσίνι» (σελ. 12) αλλά και οι «Αυλακιές» (σελ. 25). Εσείς ποιο ποίημα θα ξεχωρίζατε αν μπορούσατε να ξεχωρίσετε μόνον ένα; Το πολύ δύο;

Με δυσκολία, αλλά θα ξεχώριζα το τελευταίο της συλλογής· ξεκινά με τον στίχο «Τρέχω γιατί τρέχει κι αυτός» – ο λόγος: το αίσθημα και η έκπληξη κατά τις δύο στιγμές της σύνθεσής του.

Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Υπάρχει καθόλου ποίηση εκεί μέσα; 

Χρησιμοποιώ το Facebook. Παρά το χάος του διαδικτυακού κόσμου, νιώθω ευγνώμων για τα ποιήματα, παλιά ή ολοκαίνουργια, που έχω μάθει είτε από προσωπικά προφίλ, είτε από μπλογκ και σελίδες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή