Η δημιουργία της 4ης Νομικής και ο συσχετισμός της με τη Νομική της Θράκης

Η δημιουργία της 4ης Νομικής και ο συσχετισμός της με τη Νομική της Θράκης

3' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πρόσφατα η πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησης να συσταθεί μια νέα  νομική σχολή στην ομώνυμη πόλη. Η πρόθεση δημιουργίας μιας τέταρτης νομικής «κρατεί» από παλιά και συνιστά ένα ακανθώδες ακαδημαϊκό πρόβλημα. Αναγκαία οφείλει να συσχετιστεί, όμως, με την παρούσα κοινωνική και οικονομική κατάσταση του κράτους.

Εξαγγέλλεται, λοιπόν, μια νέα νομική σχολή σε εποχές δραματικής υποχρηματοδότησης των υφιστάμενων σχολών, οι δομές των οποίων παραπαίουν,  η υλικοτεχνική τους υποδομής έχει παλαιωθεί, ενώ η έλλειψη προσωπικού είναι γεγονός. Μια τέτοια εξαγγελία σαφώς υποτιμά την αξιοπρέπεια κάθε φοιτητή, αφ’ ης στιγμής οι βιβλιοθήκες και των τριών σχολών στηρίζονται σε δωρεές. Όμως, την ίδια στιγμή φαίνεται να υπάρχουν χρήματα για μπετά, κατασκευή αμφιθεάτρων και πρόσληψη προσωπικού για τη νέα νομική (άραγε, έχουν βρεθεί ήδη αυτοί που θα τη στελεχώσουν;).

Οι δε χαρούμενοι ηγήτορες του Πανεπιστημίου Πατρών κάνουν λόγο για συμβολή αυτής της ποθούμενης νομικής σχολής στην έρευνα, κυρίως μέσω της κατάρτισης ενός «καινοτόμου» προγράμματος σπουδών. Και ο λόγος περί «έρευνας»: Πολλοί οι καημοί για έρευνα. Υπουργικοί, πανεπιστημιακοί και σίγουρα προσωπικοί… Εντούτοις, αναρωτήθηκε κανείς από τους οραματιστές του σχεδίου αν σήμερα υπάρχει έρευνα; Αναρωτήθηκε κανείς αν η υπηρέτηση των σκοπών, για την ευόδωση των οποίων κόπτονται, λαμβάνει χώρα με αποτελεσματικότητα; Αναρωτήθηκε αν υπάρχουν ευρωπαϊκά ανταγωνιστικές νομικές σπουδές στην Ελλάδα;

Η αγορά εργασίας είναι αρνητική στην εισφορά πλεοναστικού προσωπικού, ιδίως στον υπερκορεσμένο κλάδο της νομικής. Κι όσοι ομιλούν, σ’ αυτή την ανταγωνιστική κοινωνία, για «κοινωνικοποίηση» των επιστημών εξαπατούν με τον χειρότερο τρόπο χιλιάδες νέους, οι οποίοι, όντας απογοητευμένοι εγκαταλείπουν τον τόπο μας. Χαρακτηριστικότερα και στενάχωρα παραδείγματα από το «ευρύ άνοιγμα» των Πολιτικών Επιστημών και των Φιλολογιών δεν υπάρχουν.

Μολαταύτα, το μεγαλύτερο πρόβλημα με το σχέδιο συσχετίζεται με τη βιωσιμότητα λειτουργίας της Νομικής Θράκης, κυρίως εξ απόψεως της γεωγραφικής της τοποθεσίας. Μιας σχολής με διεθνή δείγματα γραφής και ένα λαμπρό ιστορικό αποτύπωμα στον μισό περίπου αιώνα λειτουργίας της, την ποιότητα των σπουδών και την κατάρτιση των φοιτητών της.

Όμως, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι οι σελίδες αριστείας που έχει διαγράψει η Νομική του ΔΠΘ από το 1974 έως και σήμερα, είναι «ηλίου φαεινότερον» πως ο μαρασμός και η ερήμωσή της θα συντελεστούν με σύντομες διαδικασίες. Κι αυτό διότι υπάρχει (και θα υπάρχει) η νομοθετημένη γέφυρα «μεταγραφής» διδασκόντων και διδασκομένων. Κι η γέφυρα αυτή είναι ευκόλως διαβατή, εξ απόψεως κριτηρίων υπαγωγής. Και, σαφώς, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη περίσκεψη ως προς το ότι ο αγαθότερος όλων θα μπει στον ελκυστικό προς τούτο πειρασμό, εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης, αλλά και της σύγχρονης έξης επιστροφής στο κλεινόν άστυ. Ας σημειωθεί, εξάλλου, ότι η Πάτρα με τα σύγχρονα μέσα απέχει περί τις δύο ώρες από την πρωτεύουσα, στην οποία και κατοικεί το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας.

Αντί της εξαγγελίας μιας αχρείαστης σχολής, μπετά και «μπαρόκ ιδεοληψίες», η κυβέρνηση θα μπορούσε στην περίπτωση της Θράκης να στηρίξει τη φτωχική της περιφέρεια, ενισχύοντας τους αδύναμους φοιτητές, ώστε να σπουδάζουν με αξιοπρέπεια κι όχι εξ αποστάσεως σ’ αυτή. Θα μπορούσε, αντί να αλώσει το ανθρώπινο έργο σαράντα ετών σε προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά, να συμβάλει στη περαιτέρω στελέχωση της με νέους επιστήμονες, καθιστώντας την έτσι περιφερειακό νομικό προορισμό. Και αυτό για λόγους σεβασμού προς την ιστορικότητα που διακρίνει τη σχολή, αλλά και για να αποδείξει ότι συμμερίζεται την ιδέα ενός ουσιαστικά αποκεντρωμένου κράτους. Με μια ακριτική νομική σχολή, που το γεωγραφικό της μειονέκτημα, θα γινόταν το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα.  

Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση αποφάσισε να μη συζητήσει ειλικρινώς το ζήτημα με τους εμπλεκόμενους φορείς, επιλέγοντας τη γνωστή και προσφιλή σ’ αυτή τακτική του «είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε». Και θα προσέθετα: «γιατί μας έταξαν σταυρούς».

Οφείλουμε συλλογικά να αντιταχθούμε. Η Νομική Θράκης το έπραξε ήδη, αναστέλλοντας το εκπαιδευτικό της έργο προς διαμαρτυρία. Κι αυτό διότι επιχειρείται άλλος ένας αξιακός εκμαυλισμός της «τιμής» του δημοσίου πανεπιστημίου.

*Ο Γεώργιος Καράντζιος είναι τεταρτοετής φοιτητής στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή