Αλλοι τρυγούν, άλλοι πίνουν και μεθούν

Αλλοι τρυγούν, άλλοι πίνουν και μεθούν

Κύριε διευθυντά

Κάποια πράγματα που καταφέρνουν να δουν το φως της δημοσιότητας μας φαίνονται απίστευτα, αλλά δυστυχώς είναι αληθινά. Μιλάμε για τα στοιχεία του ΣΕΒ για αυξήσεις κατηγορίας υπαλλήλων του Δημοσίου πάνω από 16% (την τριετία 2014-2017) που  μας αφήνουν άναυδους. Και όλα αυτά την ώρα που μισό εκατομμύριο Ελληνόπουλα, προικισμένα με προσόντα, ξενιτεύτηκαν για να βρουν μια αξιοπρεπή εργασία και για να μη μαραζώνουν στον χώρο που τους γέννησε. Οσο για τους κυβερνώντες, αντί mea culpa, πανηγυρίζουν ότι μείωσαν την ανεργία.

Φαίνεται ότι σε τούτη τη χώρα παθαίνουμε αλλά δεν μαθαίνουμε. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Δεν διδαχθήκαμε τίποτα από τα τρία μνημόνια που είχαν αποτέλεσμα τη βαλκανοποίηση μισθών και συντάξεων και την απαξίωση του πλούτου της χώρας. Ακόμα δεν μάθαμε ότι το υπερδιογκωμένο Δημόσιο ήταν η βασική αιτία που πτώχευσε η χώρα. Παρ’ όλα αυτά, και σήμερα απροκάλυπτα μιλούν για πόσες χιλιάδες θα διορίσουν στο Δημόσιο τον επόμενο χρόνο που είναι και εκλογική χρονιά και οι ψήφοι είναι περιζήτητες. Το Δημόσιο, παρ’ όλες τις περικοπές, μισθολογικά είναι πάνω από 20% του ιδιωτικού και με το πλεονέκτημα της μονιμότητας.

Για να θυμηθούμε ακόμα μία φορά τον θυμόσοφο λαό μας, «κόβω του παιδιού μου για να δώσω του γαμπρού μου». Είναι ντροπή για ένα κράτος να θεωρεί εργαζόμενο κάποιον που δουλεύει για 200 ευρώ τον μήνα ή έναν καθηγητή που αμείβεται με 3 ευρώ την ώρα. Και όλα αυτά, την ώρα που ο ιδιωτικός χώρος συμπιέζεται μέχρι αφανισμού, όπως λόγου χάριν ελεύθεροι επαγγελματίες, για να μη φυράνει η προστατευμένη νομενκλατούρα. Διαχρονικός, ακόμα μία φορά, ο Ησίοδος, με το «άλλοι σκάβουν και τρυγούν, άλλοι το πίνουν και μεθούν».

Δημητριος Μαυραειδοπουλος

Αλλοι τρυγούν, άλλοι πίνουν και μεθούν-1

Στην εμπροσθοφυλακή των ιερών τεράτων του πνεύματος όλων των καιρών ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε (1749-1832) με μια τεράστια γκάμα επιστημονικών, καλλιτεχνικών, διανοητικών δεξιοτήτων που προκαλούν δέος στους κοινούς θνητούς, ελληνολάτρης και πρεσβευτής του αρχαίου πολιτισμού, συνάμα σεμνός. Απόδειξη: «Η μεγαλύτερη παρηγοριά των μετριοτήτων είναι πως και οι μεγαλοφυείς δεν είναι αθάνατοι», είπε ενώ κατέλιπε μια ασφαλή μέθοδο λαθρανάγνωσης ανθρώπων: «Οι έξυπνοι αλλάζουν γνώμη, οι ηλίθιοι ποτέ». Ο επιστολογράφος της «Κ» συνθέτει στον καμβά του νοσταλγία, εικόνες και νότες της φύσης, εστιάζει στη βουκολική ζωή, στο γλωσσάρι της, και υμνολογώντας την αληθή αλλά και την ονειρική Αρκαδία μνημονεύει τον μεγάλο Γερμανό. Επάνω, ο πασίγνωστος πίνακας του σπουδαίου Γιόχαν Χάινριχ Βίλχελμ Τισμπάιν «Ο Γκαίτε στην Ιταλία» (1787).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή