Theodore: «Εσωτερική δυναμική»

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τον δίσκο «Inner Dynamics» του Theodore τον είχαμε ακούσει μαζί με άλλους συναδέλφους στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, αρκετούς μήνες πριν κυκλοφορήσει, στο σπίτι-στούντιο του καλλιτέχνη στη γειτονιά της Ακρόπολης. Ο όμορφος χώρος, γεμάτος μουσικά όργανα και… σύνεργα, έμοιαζε με το άντρο ενός ανθρώπου ολότελα αφιερωμένου στη μουσική. Οταν λίγο καιρό αργότερα του ζητήσαμε να μας περιγράψει ένα τυπικό του 24ωρο για τη σχετική κυριακάτικη στήλη της «Κ», εκείνος γέμισε μία σελίδα μόνο με μουσική και τον βραδινό του ύπνο.

Αυτή η αίσθηση της αφοσίωσης διαχέεται και στο άλμπουμ που είναι ένα από τα καλύτερα που έχουμε ακούσει από Ελληνα καλλιτέχνη τον τελευταίο καιρό. Τα δέκα κομμάτια του μας πάνε κατευθείαν στο δημιουργικό σύμπαν ενός νέου ανθρώπου με ξεκάθαρη μουσική παιδεία, που ξεκινά από την κλασική και φτάνει ώς τους Pink Floyd και τις πιο σύγχρονες (ηλεκτρονικές) τάσεις. «Αφού τελείωσαν οι ηχογραφήσεις, απομακρύνθηκα κάπως από το υλικό του δίσκου, τώρα με τις ζωντανές εμφανίσεις έχω αρχίσει και ζεσταίνομαι πάλι. Η αλήθεια είναι όμως πως την περίοδο που γράφαμε στο Αμβούργο ήμουν απόλυτα απορροφημένος. Είχα κατεβάσει ρολά που λέμε, δεν μου έπαιρνες κουβέντα εκτός μουσικής», λέει ο ίδιος σχετικά.

Στον τρίτο του δίσκο, ο 27χρονος Theodore (Θοδωρής Πολυχρονόπουλος) είναι πλέον ώριμος ώστε να να εξωτερικεύσει όλα αυτά τα στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω με πειθαρχία και να εκφράσει έτσι διαφορετικές πτυχές του εαυτού του. Ως αποτέλεσμα, οι ενορχηστρώσεις είναι αλλού πλουσιότατες και καταιγιστικές –μετράμε 11 ή 12 συντελεστές– και αλλού λιτές με το πιάνο να κυριαρχεί και τον καλλιτέχνη να τραγουδά, σχεδόν σαν να μονολογεί, χαμένος στις σκέψεις του («Not for you», «Floating»).

Περιδιαβάζοντας τα credits του άλμπουμ, το μάτι μου παίρνει τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Κατάρ! Οταν το επισημαίνω στον Theodore εκείνος γελάει: «Μοιάζει όντως κάπως περίεργο και νιώθω λίγο άσχημα που δεν συνεργαστήκαμε με κάποια ελληνική ορχήστρα. Αν το πιστεύεις όμως, αποδείχθηκε λιγότερο περίπλοκο με τη Φιλαρμονική του Κατάρ. Υπήρχαν κάποια κομμάτια που χρειαζόταν ορχήστρα για να είναι το αποτέλεσμα όπως το είχα ονειρευθεί και στο Κατάρ βρήκαμε εξαιρετικούς μουσικούς (είναι σχεδόν όλοι Γερμανοί) και έναν άψογο χώρο, με κόστος μικρότερο από οπουδήποτε στην Ευρώπη».

Προχωρώντας τα κομμάτια του «Inner Dynamics» στέκομαι στα «Towards», «Naive», «Spit Blood Out». Είναι οι πιο δυναμικοί, ηλεκτρικοί σταθμοί ενός αρμονικού ταξιδιού που δημιουργεί την εντύπωση του αδιατάρακτου· μιας δουλειάς που είναι καλό να ακούγεται ολόκληρη και με τη σειρά. Κάτι τέτοιο, όπως μου λέει ο Theodore, είναι μάλλον αδύνατο στις συναυλίες, ωστόσο φροντίζουν ώστε η ροή να μη διαταράσσεται ιδιαίτερα. Τόσο εκείνος όσο και οι συνεργάτες του ετοιμάζονται για εμφανίσεις στην Αμερική, όπου ήδη έκαναν αρκετό θόρυβο πέρυσι στο SXSW. Το σπουδαίο πολυθεματικό φεστιβάλ θα τους φιλοξενήσει και φέτος κι εκείνοι φιλοδοξούν να εντυπωσιάσουν με όπλο τις… «Εσωτερικές Δυναμικές».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή