ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ: Τα εθνικά στρατεύματα τα προελαύνοντα κατά μέτωπον προς την Καταλωνίαν, εσημείωσαν και άλλας επιτυχίας κατά το τελευταίον δωδεκαήμερον, καταλαβόντα την πόλην Μονφάλκο. […] Κατά πληροφορίας εκ Αντάυ, αι ενισχύσεις τας οποίας η Βαρκελώνη εζήτησε παρά του στρατηγού Μιάχα φαίνεται ότι δεν αφίχθησαν εισέτι εκεί. […] Εθνικιστικά πολεμικά περιπολούν κατά μήκος των κυβερνητικών ακτών όπως παρεμποδίσουν την απόβασιν των αποστελλομένων ερυθρών εις το περιχαρακωμένον στρατόπεδον της Βαρκελώνης. […] Εις το μέτωπον της Ανδαλουσίας απεκρούσθησαν αι εχθρικαί επιθέσεις και ενισχύθησαν αι θέσεις των εθνικιστών, οι οποίοι και εις τον τομέα τούτον συνέλαβον πλέον των εκατόν αιχμαλώτων [φωτ. Αιχμάλωτοι από την πλευρά των κυβερνητικών].
ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑ: […] Κατά το 1903 εξεδόθη ο «Νουμάς», φύλλον εβδομαδιαίον, θεωρούμενον κατ’ αρχάς ασήμαντον, με περιωρισμένην κυκλοφορίαν, το οποίον όμως έκλεινε μέσα του όλην την δύναμιν και την πρωτοτυπίαν, την ανησυχίαν και την ζωτικότητα της φυλής, αφού ο κύκλος των συνεργατών του ήτο τόσον ευρύχωρος, ώστε να αντιπροσωπεύωνται εις αυτό όλοι οι προοδευτικοί Ελληνες από τα πλέον μακρυνά μέρη του εξωτερικού. Ο «Νουμάς» ήτο το πρώτον φύλλον που υπεστήριζε φανερά τον γλωσσικόν αγώνα και εκρατούσεν υψωμένο γενναία το λάβαρον των νέων λογοτεχνικών ιδεών. […] Κανείς δεν δύναται ν’ αρνηθή ότι το πέρασμά του θα μείνη ως σταθμός εις την ιστορίαν της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ότι το παράδειγμά του δέον να χαρακτηρισθή ως μία νίκη της ελληνικής ψυχής που μέσα εις τους αιώνας πολύ συχνά γνωρίζει να ανασταίνεται, να αντιμάχεται, να υποφέρη, να υψώνεται και να θυσιάζεται διά την υπεράσπισιν και την προκοπήν ενός αξίου ιδανικού.