Οι εχθροί της Δημοκρατίας, του κοινοβουλευτισμού και των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών, ανέκαθεν σχεδίαζαν – επιδίωκαν – επιχειρούσαν εισβολή στο κτίριο του Κοινοβουλίου, και καταστροφή του. Η ιστορία έχει καταγράψει τέτοιες απόπειρες τόσο στο μακρινό παρελθόν, όσο –όμως- και στα πρόσφατα μνημονιακά χρόνια. Κατά κανόνα και στις πλέον σοβαρές από τις απόπειρες αυτές, επιβεβαιωμένο είναι πως πρωταγωνιστές των επιθέσεων κατά του Ναού της Δημοκρατίας είναι δυνάμεις από το χώρο της ακροδεξιάς.
Από τα πλέον επίσημα χείλη, του Προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση, επισημάνθηκε προχθές ότι η τελευταία απόπειρα, κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης για το μακεδονικό, ήταν και η πλέον σοβαρή: «Στο παρελθόν και στο πιο πρόσφατο και στο απώτερο, υπήρχαν προσπάθειες εισόδου ατόμων στη Βουλή. Αυτό το οποίο όμως έγινε χθες ήταν μια συστηματική προσπάθεια, από ακραίες ομάδες για εισβολή στη Βουλή», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ν. Βούτσης, για να προσθέσει: «Ηταν γενική δοκιμή. Πριν γίνει κάποια κατάσταση που δεν θα μπορούμε να την προλάβουμε, εννοώ να μπουν άνθρωποι μέσα και να γίνουν διάφορα, καλό είναι να έχουμε γνώση των γεγονότων».
Η επισήμανση είναι εξαιρετικά σοβαρή: κορυφαίοι θεσμικοί παράγοντες, οι Αρχές, εμφανίζονται να έχουν διαμορφώσει την εκτίμηση ότι υπάρχει σχέδιο κατά του πολιτεύματος, μέσω και επιθέσεων στο κτίριο-σύμβολο της Δημοκρατίας. Το θέμα προσλαμβάνει, προφανώς, ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, δεδομένου ότι μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας, βουλευτής της Χρυσής Αυγής, εμφανίζεται μεταξύ των κρανοφόρων-κουκουλοφόρων που πρωταγωνίστησαν στις επιθέσεις οι οποίες περιφρουρούσαν τη Βουλή. Υπό αυτό το πρίσμα, ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι ούτε εκ μέρους της πολιτικής διεύθυνσης της Βουλής, επί τη βάσει του Κανονισμού λειτουργίας της, ούτε και οι αρμόδιες Αρχές, δεν έχουν κινήσει διαδικασίες έρευνας με επίκεντρο και το συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο (τον ήδη υπόδικο Λαγό). Υπενθυμίζεται πως η βουλευτική ασυλία αφορά την πολιτική δραστηριότητα, και όχι τη συμμετοχή σε τραμπουκισμούς και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Επισημαίνεται ότι για τα συγκεκριμένα εξόχως σοβαρά γεγονότα, μαρτυρίες αλλά και αρμόδιες υπηρεσιακές αναφορές, κάνουν λόγο για οργανωμένο σχέδιο από ομάδες (που λειτουργούσαν ως τάγματα εφόδου) που επιτέθηκαν ταυτόχρονα από πέντε σημεία «εισόδους» στο μέγαρο του Κοινοβουλίου, με ιδιαίτερη σφοδρότητα για πολλή ώρα και με τόνους «πολεμικού|» υλικού. Υπενθυμίζεται επίσης ότι μεταξύ των ελαχίστων συλληφθέντων, υπήρξαν και πρόσωπα συνδεδεμένα με άλλες επιθετικές δραστηριότητες ακροδεξιών ομάδων.
Η κρισιμότητα της συγκυρίας, ειδικά –αλλά και όχι μόνο- ενόψει της προγραμματιζόμενης για μεθαύριο Πέμπτη ψηφοφορίας για τη Συμφωνία των Σκοπίων, καταδεικνύει ότι η πτυχή της καταστολής είναι ιδιαιτέρως σημαντική προκειμένου να αναχαιτιστούν τέτοιου είδους φαινόμενα. Πέραν τούτου, ωστόσο, εξίσου αν όχι και περισσότερο σημαντικό είναι το ζήτημα της ουσιαστικής-προληπτικής αντιμετώπισης των αιτίων που γεννούν τέτοια φαινόμενα.
Οπως προαναφέρθηκε, ειδικά στα μνημονιακά χρόνια, περίοδο κατά την οποία ο πολιτικός κόσμος στοχοποιήθηκε στο μέγιστο βαθμό, πολλοί εξ αυτών που σήμερα ζητούν άμεση, σκληρή και παραδειγματική καταδίκη της δράσης των ακροδεξιών-νεοφασιστών, σχεδόν «δικαιολογούσαν» ανάλογου χαρακτήρα ενέργειες τα πρόσφατα περασμένα χρόνια. Ο χώρος του Αγνωστου Στρατιώτη έγινε πολλές φορές πεδίο μάχης ανάμεσα στην αστυνομία και διαδηλωτές, μέρος των οποίων αρκετές φορές επιχείρησαν να ανέβουν τα σκαλιά, δεξιά και αριστερά του μνημείου, που οδηγούν στο προαύλιο της Βουλής. Ηταν η εποχή των «Αγανακτισμένων», στου κόλπους των οποίων ήταν πολλοί ακροδεξιοί (η περίφημη «πάνω πλατεία»). Ποιός ξεχνά, σε άλλη περίπτωση, ότι οργανωμένα μπλοκ του ΚΚΕ αναγκάστηκαν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά σε προσπάθεια τότε άλλης εισβολής στη Βουλή;
Ισως το πιο ενδεικτικό παράδειγμα της διαφορετικότητας με την οποία αντιμετωπίζει γενικώς ο ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια επικίνδυνα φαινόμενα, είναι το σχόλιο του σημερινού πρωθυπουργού, όταν από τη θέση πολιτικού αρχηγού κόμματος της αντιπολίτευσης, έλεγε σε τηλεοπτική συνέντευξή του, για το πράγματι πρωτοφανές τότε περιστατικό του απόλυτου αποκλεισμού της Βουλής από τους «αγανακτισμένους», και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τη …φυγάδευση όσων μελών της εθνικής αντιπροσωπείας βρίσκονταν εντός Βουλής, μέσω ειδικής «εξόδου κινδύνου» από μονοπάτι στον εθνικό κήπο:
Δημοσιογράφος: Προχθές οι βουλευτές είχαν μια περιπέτεια στο Κοινοβούλιο.
Αλ. Τσίπρας: «Εντάξει, να μην το μεγαλοποιούμε… Είχαν μια περιπέτεια, ας έχουν και αυτοί μια περιπέτεια… Δεν το εγκρίνω, δεν το επικροτώ, αλλά μην το σπουδαιολογούμε τώρα. Εντάξει, υπήρξαν κάποιοι παππούδες – γιαγιάδες που πήγαν και αποδοκίμαζαν τους πολιτικούς. Κάποιοι βουλευτές βγήκαν απόν τον Εθνικό Κήπο νύχτα. Ε, βγήκαν νύχτα από τον Εθνικό Κήπο. Να μην τρελαθούμε κιόλας τώρα, ότι ήταν επίθεση στον κοινοβουλευτισμό, στη δημοκρατία». (2 Ιουνίου 2011, εκπομπή «Πρωινή Ενημέρωση», ΕΡΤ).