Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκε χθες η υπόθεση εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων που ζητούν την αποκατάσταση των κομμένων δώρων και του επιδόματος αδείας, τα οποία θεσμοθετήθηκαν στο πλαίσιο του δεύτερου πακέτου δημοσιονομικής προσαρμογής (μνημόνιο) το 2012.
Οι εργαζόμενοι, των οποίων η υπόθεση έφθασε ώς την Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου, είναι δικαστικοί υπάλληλοι, και αρχικά είχαν προσφύγει στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ναυπλίου όπου κέρδισαν τη δίκη, όπως και στο Εφετείο, ενώ το αρμόδιο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας επίσης τους δικαίωσε.
Η υπόθεση που συζητήθηκε στην Ολομέλεια, όπου και παραπέμφθηκε λόγω μείζονος σπουδαιότητας καθώς αφορά χιλιάδες εν δυνάμει δικαιούχους, απασχολεί άμεσα και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μιας και το δημοσιονομικό κόστος που αναμένεται να παραχθεί είναι, σε κάθε περίπτωση, σημαντικό.
Αλλωστε στο δημοσιονομικό κόστος βασίστηκε η επιχειρηματολογία των νομικών εκπροσώπων του Δημοσίου,οι οποίοι κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης αναφέρθηκαν σε συγκεκριμένα ποσά, κάνοντας λόγο για 4 δισ. ευρώ, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις των συνηγόρων των υπαλλήλων που έχουν προσφύγει.
Πάντως κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας στην οποία δεν παρέστησαν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι δύο πλευρές αντάλλαξαν σωρεία επιχειρημάτων, νομικών και πραγματικών, προκειμένου να πείσουν τους ανώτατους δικαστές οι οποίοι καλούνται να λάβουν μιαν απόφαση εξαιρετικά μεγάλης σημασίας και για τις δύο πλευρές.
Τα βασικά νομικά επιχειρήματα από την πλευρά των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων ήταν τόσο η απόφαση του τμήματος του ΣτΕ που αναγνώρισε ότι οι περικοπές σε δώρα και επίδομα αδείας που έγιναν το 2001 είναι αντισυνταγματικές όσο και η απόφαση-σταθμός της Oλομέλειας του ΣτΕ, που είχε δικαιώσει το 2015 για τις περικοπές των δώρων τους συνταξιούχους.
Από την πλευρά τους οι νομικοί εκπρόσωποι του Δημοσίου επιχείρησαν να αποδομήσουν τα επιχειρήματα των αντιδίκων και, εκτός από την αναφορά τους στον σκόπελο του δημοσιονομικού κόστους, έκαναν χρήση και νομικών επιχειρημάτων σε μια προσπάθεια να θεμελιώσουν τις θέσεις και σε πυλώνες εκτός της οικονομικής συγκυρίας.
Η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί τους επόμενους μήνες και, εκτός από τη θετική της έκβαση, που εκτιμάται ως η πιο πιθανή κατάληξη, όλα θα εξαρτηθούν από το τι θα ορίσει για το εύρος της εφαρμογής της. Αν δηλαδή αποφανθεί το δικαστήριο ότι δικαιούχοι των αναδρομικών θα είναι μόνον όσοι ήδη έχουν προσφύγει πριν από την έκδοση της απόφασης ή αν αντιθέτως δικαιούχοι θα είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είτε προσέφυγαν είτε όχι. Σε κάθε περίπτωση, αν η απόφαση είναι θετική για την αποκατάσταση των κομμένων δώρων και του επιδόματος αδείας, θα είναι σημαντική εξέλιξη για το σύνολο του Δημοσίου για το μέλλον, ενώ για τα αναδρομικά το κόστος θα καθοριστεί από το εύρος εφαρμογής που θα αναγνωρίσει η ίδια η απόφαση.
Επίσης σημαντικό είναι το αν, όποτε εκδοθεί, από την πλευρά της κυβέρνησης υπάρχει η βούληση αλλά και η δυνατότητα να δοθούν τα χρήματα, καθώς έως τώρα σε σχέση με άλλες αποφάσεις της Oλομέλειας του ΣτΕ η εφαρμογή τους είτε έχει προσκρούσει στην πράξη είτε οι αποφάσεις της έχουν εφαρμοστεί εν μέρει. Για παράδειγμα, απόφαση δικαίωσης των συνταξιούχων για τα κομμένα δώρα του 2015 ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί, δηλαδή δεν έχουν δοθεί τα χρήματα, αλλά και για τους ενστόλους και λοιπούς που επίσης δικαιώθηκαν έχουν δοθεί κάποια σημαντικά ποσά, όχι όμως όλα.