07.00
Ξύπνημα άγριο, βάρβαρο, με το ξυπνητήρι να είναι σαν μαχαιριά στην καρδιά. Πρέπει να ετοιμαστεί ο μικρός για το σχολείο.
07.00-07.30
Πρωινό δικό μου με αυγά, τυριά, μέλια, ψωμιά και άλλα δυναμωτικά. Η μέρα είναι μεγάλη. Ενημερωτική εκπομπή για να ξέρουμε τι συμβαίνει στον κόσμο, λες και θα αλλάξει τίποτα. Ετσι θυμάμαι και τον πατέρα μου να ξυπνάει. Μάλλον κι ο γιος μου έτσι θα κάνει σε καμιά τριανταριά χρόνια… Δεν αποφεύγονται ορισμένα πράγματα.
07.30-08.00
Ξύπνημα μικρού Αλέξανδρου. Γαργαλητά και παιχνίδια μέχρι να πάρει μπρος και να αρχίσει να ντύνεται. Αγώνας με τον χρόνο να φάει πρωινό, να του ετοιμάσω το φαγητό του σχολείου, να κάνουμε και μια μικρή επανάληψη της ορθογραφίας. Και φύγαμε για να μη μας βρει το κουδούνι απέξω και ξεφτιλιστούμε!
08.30-09.15
Πρέπει τώρα να ξυπνήσει και η μικρή να πάει παιδικό σταθμό. Ευτυχώς το έχει αναλάβει κυρίως η Εμιλυ, γιατί «δεν την έχω» τη μικρή Σμαράγδα. Εντονη προσωπικότητα η μικρή. Για κάποιο λόγο έχει αποφασίσει τώρα τελευταία ότι ο μπαμπάς δεν φτιάχνει ωραία τα μαλλιά της. Αυτό είναι, φυσικά, ένα μεγάλο ψέμα! Το λέει άλλωστε και η παιδαγωγός που περνάει με το σχολικό και την παίρνει στις 9.15 ακριβώς!
09.30
Είμαι ήδη κουρασμένος! Τώρα ξεκινούν οι λίγες δουλειές σπιτιού που μπορούμε να κάνουμε. Λογαριασμοί, εφορίες, σούπερ μάρκετ και ό,τι άλλο χωράει το επόμενο δίωρο. Φοβερό, πάντως, πόσο εύκολα φεύγουν τα λεφτά που τόσο δύσκολα βγαίνουν. Α, ρε μπαμπά!
12.00-18.00
Πρόβα για τον «Μισάνθρωπο» του Μολιέρου στο Εθνικό Θέατρο. Πηγαίνουμε με την Εμιλυ (Κολιανδρή) χωριστά. Ανάμεσα στον Γιάννη Χουβαρδά που σκηνοθετεί, στον Μιχαήλ Μαρμαρινό που πρωταγωνιστεί και στους άλλους συναδέλφους μας, εθιζόμαστε να μιλάμε σε δεκαπεντασύλλαβο, και να παίζουμε τους μεθυσμένους χορεύοντας, παίζοντας μουσική. Είναι ωραία η δουλειά μας, δεν μπορείς να πεις.
18.30-20.00
Mon repo. Μετά την πρόβα και πριν από την παράσταση τη βραδινή, υπάρχει αυτή η φοβερή ώρα που δεν μπορώ να γυρίσω στο σπίτι στο Μαρούσι, γιατί με το που φτάσω θα πρέπει να ξαναφύγω. Κι άλλοτε την περνάω οριζοντιωμένος σε κάποιο καμαρίνι, άλλοτε βόλτα στα μαγαζιά, άλλοτε σε κάποιο καφέ στο κέντρο, στέλνοντας κάποιο e-mail που μου ξέφυγε ή απλά πίνοντας τον καφέ μου χαζεύοντας την κίνηση των ανθρώπων.
20.00-21.00
Θέατρο Τέχνης, υπόγειο. Προετοιμασία για την παράσταση «Παλιοί καιροί». Στο καμαρίνι των κοριτσιών (Μαρία Κεχαγιόγλου και Μαρία Σκουλά), λέμε τα νέα μας, πειραζόμαστε και γελάμε. Αυτές έχουν αρχίσει από νωρίς την προετοιμασία τους, εγώ πάλι την αφήνω για την τελευταία στιγμή. Είναι κάτι που συνηθίζω, ας την πούμε ιδιοτροπία.
21.15-22.50
Η ώρα της παράστασης. Μας αρέσει και στους τρεις. Εντονες διακυμάνσεις της διάθεσης ανάλογα βέβαια και με το κοινό της κάθε μέρας.
23.30
Αφιξη στο σπίτι έπειτα από ακόμα μια γεμάτη μέρα. Η Εμιλυ, που γύρισε στο μεταξύ μετά την πρόβα, έχει μόλις τελειώσει με το συγύρισμα ενός σπιτιού που βρίθει παιχνιδιών και βιβλίων. Σνακ βραδινό, ίσως ένα ποτήρι κρασί και αγκαλιασμένοι αποκοιμιόμαστε συνήθως με την τηλεόραση ανοιχτή.
«Παλιοί καιροί» του Πίντερ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, Θέατρο Τέχνης, υπόγειο.
«Μισάνθρωπος» του Μολιέρου, πρεμιέρα 10/3 στο Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς.