«Ποιος θα κάτσει τέρμα;». Η ερώτηση που κάθε πιτσιρικάς έτρεμε στις ποδοσφαιρικές αλάνες. Κανείς δεν ήθελε και οι επιλογές πάντα ήταν δύο: Θα καθόταν ή ο πιο μικρός της παρέας ή ο πιο… παχουλός. Αυτή η «λογική» δεν απείχε και πολύ από την επιλογή των τερματοφυλάκων στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν κάτω από την εστία έμπαινε συνήθως αυτός που είχε το μικρότερο ταλέντο ως ποδοσφαιριστής. Κατ’ επέκταση οι γκολκίπερ της εποχής ήταν λιγότερο προβεβλημένοι και περισσότερο αδικημένοι σε σύγκριση με τους συμπαίκτες τους. Με την πάροδο του χρόνου αυτό άλλαξε, και αυτό οφείλεται σε προσωπικότητες όπως ο Γκόρντον Μπανκς που απεβίωσε πρόσφατα, και συγκαταλέγεται στην κορυφαία δεκάδα των τερματοφυλάκων όλων των εποχών.
Ο Ισπανός Ρικάρντο Θαμόρα. ASSOCIATED PRESS
Ρικάρντο Θαμόρα (1901-1978): Ο πρώτος «σταρ» της θέσης. Οι αποκρούσεις του ήταν τόσο θεαματικές που πανηγυρίζονταν σαν… γκολ. Με θητεία σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης θεωρείται ο κορυφαίος προπολεμικός γκολκίπερ.
Ο Ούγγρος Γκιούλα Γκρόσιτς.
Γκιούλα Γκρόσιτς (1926-2014): Ο τερματοφύλακας που άξιζε στη σπουδαία Ουγγαρία της δεκαετίας του ’50. Κατάφερε να σταθεί ως ισάξιο μέλος πλάι στον Πούσκας και στους λοιπούς αστέρες των «Μαγυάρων». Ηταν επίσης από τους πρώτους που έπαιζαν καλά με τα πόδια μακριά από την περιοχή του.
Ο Σοβιετικός Λεβ Γιασίν. ASSOCIATED PRESS
Λεβ Γιασίν (1929-1990): Ο Σοβιετικός θεωρείται ο κορυφαίος όλων. Η «μαύρη αράχνη» τα είχε όλα. Προσόντα, ταλέντο, εξυπνάδα και ισχυρή προσωπικότητα. Είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που έχει κερδίσει Χρυσή Μπάλα.
Γκόρντον Μπανκς (1937-2019): Δεν είναι μόνο η «απόκρουση του αιώνα» στην κεφαλιά του Πελέ. «Φύλακας» της εθνικής Αγγλίας για μία δεκαετία και μέλος της χρυσής ομάδας του 1966. Εκπληκτικά αντανακλαστικά και ολύμπια ψυχραιμία.
Ο Ιταλός Ντίνο Τζοφ. ASSOCIATED PRESS
Ντίνο Τζοφ (1942-): Σε ηλικία 40 ετών γεύθηκε τη χαρά της κατάκτησης του Μουντιάλ με την εθνική Ιταλίας. Ανίκητος και ατρόμητος στις εξόδους, όσο μεγάλωνε χρησιμοποιούσε την εμπειρία του με αποτέλεσμα να γίνεται καλύτερος.
Ο Γερμανός Ζεπ Μάιερ. ASSOCIATED PRESS
Ζεπ Μάιερ (1944-): Δεν τον αποκαλούσαν τυχαία «γάτο». Ευέλικτος, ήρεμος και με τεράστια αυτοπεποίθηση γινόταν… κέρβερος κάτω από την εστία της Δυτικής Γερμανίας και της Μπάγερν Μονάχου.
Ο Ουρουγουανός Λαδισλάο Μαζουρκιέβιτς.
Λαδισλάο Μαζουρκιέβιτς (1945-2013): Ισως ο λιγότερο αναγνωρίσιμος της λίστας. Ο Γιασίν τον είχε χαρακτηρίσει «ισάξιό του», ενώ δεν θεωρείται μόνο ο κορυφαίος Ουρουγουανός, αλλά ο Νο 1 Λατινοαμερικανός τερματοφύλακας όλων των εποχών.
Ο Ρώσος Ρινάτ Ντασάεφ. ASSOCIATED PRESS
Ρινάτ Ντασάεφ (1957-): Η δεκαετία του ’80 τού ανήκει. Παρότι δεν πέρασε ποτέ τα σύνορα της Σοβιετικής Ενωσης, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Ανίκητος στον αέρα και με εντυπωσιακές εκτινάξεις κέρδισε το προσωνύμιο «Σιδερένια Κουρτίνα».
Ο Δανός Πίτερ Σμάιχελ. INTIMENEWS
Πίτερ Σμάιχελ (1963-): Ισχυρός και επιβλητικός. Ο «Ξανθός Γίγαντας» της Δανίας και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ένας πλήρης τερματοφύλακας με μεγάλη επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον τον έχει χαρακτηρίσει τον κορυφαίο όλων των εποχών.
Ο Γερμανός Ολιβερ Καν.
Ολιβερ Καν (1969-): Οι συμπαίκτες στη Γερμανία και στην Μπάγερν Μονάχου ένιωθαν σιγουριά και οι αντίπαλοι τρόμο. Παθιασμένος και με τρομερά φυσικά προσόντα ήταν ο τερματοφύλακας που κανείς επιθετικός δεν… χαιρόταν όταν έρχονταν τετ α τετ.
Η φανέλα με το νούμερο «11» περιμένει τον Τζίτζι Μπουφόν ο οποίος συνεχίζει ακάθεκτος στα 41 του.