Συνοπτικές διαδικασίες
Ηταν όλοι στην ώρα τους, χθες το απόγευμα, στο Προεδρικό Μέγαρο για την τελετή ορκωμοσίας των νέων μελών της κυβέρνησης, που κράτησε μόλις 18 λεπτά. Σημειώνω ότι τους πρώην πασόκους υπουργούς δεν όρκισε ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά ο επίσκοπος Μεθώνης Κλήμης. Καθώς και ότι παρών, όπως και σε κάθε ορκωμοσία ανελλιπώς από το 1974 μέχρι σήμερα, ήταν ο Μπάμπης Φάμας (ο ευγενής κύριος που δίνει τη Mont Blanc στους υπουργούς για να υπογράψουν). Δεν μπορώ, πάντως, να μη σχολιάσω, τη βαρύγδουπη πρώτη υπουργική δήλωση του Θάνου Μωραΐτη ότι βρίσκεται απέναντι στον «βαλκανικό νεοφιλελευθερισμό» της Ν.Δ. Τι να υποθέσω; Οτι ο ίδιος, ως γνήσιο τέκνο του Αγρινίου, μιλά μετά λόγου γνώσεως, έχοντας πρώτα κάνει τη σύγκριση με τον βαλκανικό σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ;
Γερμανικό νούμερο
Μένω στην ορκωμοσία και στον Γιώργο Κατρούγκαλο, ο οποίος χθες έκανε σχεδόν… γερμανικό νούμερο. Το λέω διότι επέστρεψε από τις Βρυξέλλες (Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων) το απόγευμα προκειμένου να ορκιστεί και το βράδυ ξαναμπήκε στο αεροπλάνο για Βρυξέλλες για να παραστεί στο σημερινό Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και να αποχαιρετήσει τους μέχρι πρότινος ομολόγους του. Χθες, πάντως, Μογκερίνι και Σία στις Βρυξέλλες χειροκρότησαν για την αναβάθμισή του. Την Παρασκευή ο Κατρούγκαλος θα πάρει και μια πρώτη γεύση τοποθετήσεων της αντιπολίτευσης στα εξωτερικά στο πρώτο του ΕΣΕΠ με βασικό θέμα τα ελληνοτουρκικά.
Από άλλη χώρα
Η Αγκελα Μέρκελ έκανε την καλύτερη ομιλία της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου. Η διαπίστωση ανήκει σε προσεκτικό παρατηρητή μου που είχε μάτια και αυτιά στους διαδρόμους της Διάσκεψης και το Σάββατο ημέρα βράβευσης του Αλέξη Τσίπρα και του Ζόραν Ζάεφ. Εξ ου και δεν διέλαθε την προσοχή του ότι η καγκελάριος δεν έδωσε το «παρών» στη βράβευση, γεγονός που δεν το θεωρεί τυχαίο. Κατά τα λοιπά, με ενημέρωσε ότι οι Αμερικανοί ομιλητές – ενδεικτικά μου ανέφερε τους Μάικ Πενς, Τζο Μπάιντεν και Νάνσι Πελόσι– μιλούσαν σαν να μην προέρχονταν από την ίδια χώρα. Αυτό κάτι μου θυμίζει…
Ο ουρανός σφοντύλι
Περισσότερες από δύο ώρες κράτησε η χθεσινή συζήτηση του Γιώργου Καμίνη με μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας της Νομικής Σχολής Αθηνών και μάλιστα χωρίς παρατράγουδα. Η αλήθεια είναι ότι η είσοδος πολιτικού στο «άβατο» της Σόλωνος χωρίς να προκληθεί επανάσταση, είναι από μόνη της είδηση. Πληροφορούμαι, ωστόσο, ότι όλα κύλησαν ομαλά στην αίθουσα Οικονομίδη, όπου μέλη ΔΕΠ και φοιτητές είπαν τον πόνο τους για το μείζον πρόβλημα της διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών στη Μασσαλίας, ενώ ο Καμίνης επανέλαβε τις προτάσεις του για τους ελεγχόμενους χώρους χρήσης. Στη συζήτηση υπήρξε και… ζωντάνια.
Δεν ήταν μόνο η επισήμανση του Γιώργου Γεραπετρίτη που περίπου είπε ότι ο δήμος θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω για την κατάσταση. «Κάνουμε ήδη παραπάνω από αυτό που πρέπει», ήταν η απάντηση του δημάρχου. Ηταν κυρίως η επισήμανση μιας φοιτήτριας από την επαρχία που εξομολογήθηκε ότι το όνειρό της ήταν η Νομική και νόμιζε ότι μπήκε στον παράδεισο. Μετά, όπως το έθεσε, «μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι».
Απρόσμενες παρουσίες
Μια απρόσμενη –επισήμως, τουλάχιστον– παρουσία αντίκρισαν οι Κιλκισιώτες που έδωσαν το «παρών» την Κυριακή στην πολιτική εκδήλωση του βουλευτή της Ν.Δ. Γιώργου Γεωργαντά. Δεν αναφέρομαι στον Αδωνι Γεωργιάδη και στον Σταύρο Καλαφάτη που αναφέρονταν επισήμως στην πρόσκληση. Αλλά στον Γρηγόρη Ψαριανό που εθεάθη μέσα στον κόσμο να παρακολουθεί από τη «γαλαρία». Ο Αδωνις, μάλιστα, δεν έχασε την ευκαιρία και τον χαιρέτησε από βήματος. Πληροφορούμαι, πάντως, ότι ο Ψαριανός βρέθηκε στο Κιλκίς προσκεκλημένος φίλου τού Γεωργαντά, εξ ου και έκανε πέρασμα από την πίτα.
Πέταγμα αετού
Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει, καθώς άγνωσται αι βουλαί των ψηφοδελτίων. Γενικώς… Πάντως, διάφοροι εξέλαβαν την παρουσία του Μίλτου Κύρκου και του Γιώργου Γραμματικάκη στη μεγάλη σύναξη –και πολιτική ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη– που διοργάνωσε το Ποτάμι στο Ζάππειο (ΜΕΣΥΑ) την Κυριακή ως σήμα ότι αμφότεροι παραμένουν στο Ποτάμι. Τι να πω… Τίποτα δεν έχει τελειώσει μέχρι να τελειώσει. Στο τέλος έκοψαν και την πίτα τους, παρουσία εθελοντών απ’ όλη την Ελλάδα. Στο μεταξύ, έπεσε στα χέρια μου η πρόσκληση του Ποταμιού για το πάρτι γενεθλίων στις 26 Φεβρουαρίου. Θυμίζει κάτι από τα ανθρωπάκια του Γαΐτη, αλλά χωρίς γεωμετρία και με πολύ χρώμα. Το μόνο που μένει τώρα είναι και μια πρόσκληση για πέταγμα αετού.