CELESTE NG (ΣΕΛΕΣΤ ΙΝΓΚ)
Μικρές φωτιές παντού
μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη
εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 496
«“Οι πυροσβέστες είπαν ότι υπήρχαν μικρές φωτιές παντού” σχολίασε η Λέξι. “Πολλές εστίες. Πιθανή χρήση επιταχυντή. Δεν ήταν ατύχημα”». Η εντυπωσιακή κατοικία της οικογένειας Ρίτσαρντσον έχει γίνει στάχτη· τα ευρύχωρα υπνοδωμάτια με τα βαριά ξύλινα κρεβάτια, τα αρωματισμένα μπάνια, η λαμπερή αλέκιαστη κουζίνα, το κομψό καθιστικό με τους αφράτους καναπέδες («τόσο αφράτοι, που μπορούσες να βυθιστείς μέσα τους όπως σε μια μπανιέρα γεμάτη αφρό»), τις σερβάντες, τις σκαλιστές κορνίζες με τις φωτογραφίες και τα χαριτωμένα αναμνηστικά από τα οικογενειακά ταξίδια.
Η τακτοποιημένη ζωή τους παραδόθηκε στις φλόγες, που δεν υπακούουν σε κανόνες, δεν σέβονται τα καλομελετημένα σχέδιά τους για το μέλλον, δεν νοιάζονται για την αψεγάδιαστη εικόνα της μικρής πόλης Σέικερ Χάιτς, όπου υπάρχει πρόγραμμα για το καθετί. Το μότο της πόλης, που υπήρξε μία από τις πρώτες οργανωμένες κοινότητες των ΗΠΑ, είναι «οι περισσότερες κοινότητες δημιουργήθηκαν κατά τύχη· οι καλύτερες σχεδιάστηκαν» και η βασική φιλοσοφία ότι καθετί θα μπορούσε –και θα έπρεπε– να είναι προσχεδιασμένο, έτσι ώστε να αποφεύγονται το απρεπές, το άσχημο και το καταστρεπτικό. Και είχε πετύχει: οι κανόνες για τη χάραξη των δρόμων, τη θέση και το αρχιτεκτονικό στυλ των σπιτιών, των καταστημάτων και των κοινοτικών κτιρίων, η ευλαβική τήρηση του προγράμματος αποκομιδής των απορριμμάτων, κουρέματος του γκαζόν, φύτευσης των δέντρων, διαφυλετικού σεβασμού και επικοινωνίας είχαν δημιουργήσει και είχαν διαφυλάξει μια μικρή ουτοπία, με ένα παχύ στρώμα τελειότητας να αγκαλιάζει καθησυχαστικά την κοινότητα, σαν μια προστατευτική φούσκα.
Σε αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό, που υπήρξε η γενέτειρά της, η συγγραφέας Σελέστ Ινγκ αποφασίζει να δοκιμάσει τις αντοχές της κατά παραγγελίαν ουτοπίας, τη σταθερότητα της προσεκτικά οικοδομημένης καθημερινότητας της τέλειας οικογένειας Ρίτσαρντσον. Η Ελενα, γέννημα θρέμμα του Σέικερ Χάιτς, θεματοφύλακας της αρμονίας στο σπίτι και στην κοινότητα, ο Μπιλ, επιτυχημένος δικηγόρος, σοβαρός και υπεύθυνος, και τα τέσσερα γοητευτικά, γεμάτα αυτοπεποίθηση παιδιά, η Λέξι, ο Τριπ, ο Μούντι και η Ιζι απολαμβάνουν –με την εξαίρεση της τελευταίας– μια ανέφελη ζωή, όπου το καλό και το κακό, το όμορφο και το άσχημο, το δίκαιο και το άδικο χωροθετήθηκαν λες εξ αρχής, μαζί με τα κτίρια της πόλης. Η άφιξη της Μία Γουόρεν, μιας περιπλανώμενης φωτογράφου, και της έφηβης κόρης της, της Περλ, που εγκαθίστανται ως ενοικιάστριες σε ένα σπίτι της Ελενας Ρίτσαρντσον, ανατρέπει τις ισορροπίες της οικογένειας. Οι συνέπειες αρχίζουν να απλώνονται σε ομόκεντρους κύκλους και να επηρεάζουν το σύνολο της κοινότητας, καταρρίπτοντας, σαν ντόμινο, βεβαιότητες, σταθερές και σχέδια.
Η επίδραση των δύο νεοφερμένων σε όλους τους Ρίτσαρντσον θα είναι βαθιά και σε πολλά επίπεδα. Μικρές φωτιές θα ξεπηδήσουν παντού: Η Ελενα θα χρειαστεί να αναλογιστεί την προστατευμένη ζωή της, τα παιδιά της τις συνέπειες των πράξεων και των λαθών τους. Αλλά και η Μία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις επιλογές της που την κάνουν να τρέχει σαν κυνηγημένη από πόλη σε πόλη και η Περλ να διαχειριστεί την αλήθεια για την ταυτότητά της. Και όλοι μαζί να συνειδητοποιήσουν ότι κάποιες φορές θα χρειαστεί να κάψουν τα πάντα και να ξαναρχίσουν, κάποιες φορές θα πρέπει να ξεκινήσουν ξανά από το μηδέν.
Σχέδιο ζωής
Η Σελέστ Ινγκ, που έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν το συγγραφικό της ντεμπούτο «Οσα δεν σου είπα ποτέ» μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες, διηγείται μια ιστορία που θα μπορούσε να εκτυλίσσεται σε κάθε κοινότητα όπου η ανάγκη του καθωσπρεπισμού έχει αναχθεί σε σχέδιο ζωής. Και σε κάθε γωνιά του πλανήτη θα ανακινούσαν έντονα συναισθήματα ερωτήματα όπως αν τα λάθη του παρελθόντος μπορούν να καθορίσουν τι μας αξίζει στο μέλλον, ποιες γυναίκες δικαιούνται τη μητρότητα, αν η φυλή, το αίμα ή η αγάπη είναι το εισιτήριο για την καρδιά ενός παιδιού. Οι χαρακτήρες της είναι τόσο υπαρκτοί, ολοκληρωμένοι και συναρπαστικοί όσο οι γείτονες, οι συγγενείς, οι φίλοι μας· έχουν ρίζες, διαδρομή, προτερήματα, ελαττώματα, επιθυμίες, ζωή. Η αφήγηση της Ινγκ είναι σαν κυριακάτικη ποδηλατάδα, που, παρά τα σκαμπανεβάσματα του δρόμου, τις αλλαγές του καιρού, τις «αρρυθμίες» της αλυσίδας, την απολαμβάνεις χωρίς να σε νοιάζει το τέλος.