Ανατρεπτική, χωρίς αμφιβολία, η συνύπαρξη δύο εκπροσώπων πολιτικών οικογενειών που για τα ελληνικά δεδομένα ισοδυναμούν με δύο εκ διαμέτρου «αντίθετους κόσμους»: Μητσοτάκη – Παπανδρέου. Οι «συγκλίσεις» ξεκινούν από εδώ. Το όραμα, κοινό. Ο σκοπός, υψηλός: ένας κόσμος με «Μηδέν αποκλεισμό. Μηδέν αποτύπωμα ανθρακα. Μηδέν φτώχεια». Και μηδέν αντιπαραθέσεις, θα προσθέταμε – μόνο συνεργασία, συνέργειες.
Το Convergences Greece Forum – «Συγκλίσεις», το οποίο βρίσκεται υπό την ομπρέλα του διεθνούς Convergences Forum με έδρα τη Γαλλία και θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας στις αρχές Απριλίου, παρουσιάστηκε στις 19/2 στο Impact Hub από την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, συνιδρύτρια του World Human Forum, και τον Ανδρέα Παπανδρέου, συμπρόεδρο του Sustainable Development Solutions Network Greece. Μαζί τους ήταν ο Φρεντερίκ Ρουσέλ, ιδρυτής του διεθνούς φορέα.
Βασικά χαρακτηριστικά
Αλληλεπίδραση και διάδραση μέσα από την ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, ανταλλαγή επιστημονικών γνώσεων και ερευνητικών δεδομένων με την εμπειρία της καθημερινότητας, συστράτευση όλων των κοινωνικών δυνάμεων, ολιστική προσέγγιση, τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας προσπάθειας. «Οταν ανακάλυψα την ιδέα του Convergences στη Γαλλία, μου φάνηκε τόσο σωστή, που αναρωτήθηκα πώς τόσα χρόνια δεν είχαμε σκεφτεί να το κάνουμε και μόνοι μας!» εξομολογείται η κ. Μητσοτάκη προσθέτοντας: «Μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, ο μόνος τρόπος να επιλυθούν είναι μέσω συγκλίσεων όλων των δημιουργικών δυνάμεων μιας κοινωνίας. Του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Της κοινωνίας των πολιτών. Των ΜΚΟ – άλλωστε, η 20ετής εμπειρία μου στην Action Aid μου δίδαξε ότι, όση προσπάθεια κι αν καταβληθεί, όσο έργο κι αν παραχθεί, για να προχωρήσουμε πιο πέρα, χρειάζονται οι συγκλίσεις».
«Η συμμετοχή μου στο Convergences απορρέει από την “εγγύτητα” των στόχων που υπηρετώ μέσα από το Διεθνές Δίκτυο Λύσεων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών, που ξεκίνησε το 2012 από τον Τζέφρι Σακς σε συνεργασία με τον Μπαν Κι Μουν, τέως γ.γ. του ΟΗΕ», αρχίζει να λέει ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Σε ό,τι αφορά την επίτευξη των 17 στόχων βιώσιμης ανάπτυξης όπως έχουν οριστεί από τα Ηνωμένα Εθνη, παρατήρησα ότι επιτυχίες υπήρχαν εκεί όπου υπήρχαν και οργανωμένα δίκτυα. Ακαδημαϊκοί, ερευνητές έρχονται σε επαφή με επιχειρηματίες, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την κοινωνία των πολιτών και φροντίζουν ώστε οι λύσεις να είναι υλοποιήσιμες. Αυτή είναι η βασική λογική και στο πλαίσιο της δράσης μας, στο Ελληνικό Δίκτυο Λύσεων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μαζί με τη Φοίβη Κουντούρη. Επομένως, η ιδέα της σύγκλισης των διαφορετικών φορέων, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εξεύρεση λύσεων, αποτελεί σίγουρα κοινή αντίληψη».
Μικρά βήματα
«Πηγή έμπνευσης και διεύρυνσης γνώσεων» είναι για τον Φρεντερίκ Ρουσέλ η παρουσία του διεθνούς φόρουμ στην Ελλάδα. Θέλοντας να δώσει ο ίδιος ένα απτό παράδειγμα της εφαρμογής στην πράξη των «Συγκλίσεων», αναφέρει: «Στις Φιλιππίνες συνεργαστήκαμε με μία ΜΚΟ σε κυβερνητικό επίπεδο. Αντικείμενό της, η βελτίωση της ζωής των φτωχών.
Αντί όμως να τους βοηθά απλώς να γίνουν λιγότερο φτωχοί, τους ωθούσε να συλλέγουν το πλαστικό από τις παραλίες καθαρίζοντάς τες αλλά και να το ανακυκλώνουν. Συνεπώς, όχι μόνο ενισχύονταν οικονομικά αλλά έμαθαν και οι ίδιοι να περιορίζουν την κατανάλωση πλαστικού. Είναι πολλά τέτοια μικρά βήματα που τελικά θα σώσουν τον κόσμο», καταλήγει.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου προχωρά με περισσότερα παραδείγματα: «Με δεδομένη τη βαρύτητα της ελληνικής ναυτιλίας παγκοσμίως, προωθούμε την καινοτομία, προσπαθώντας –μέσω συγκλίσεων– να βρούμε λύσεις για τη μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Αντιστοίχως, σε θέματα τουρισμού, υιοθετώντας μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής, εξασφαλίζουμε ευρωστία, ποιότητα και λιγότερη επιβάρυνση.
Στο Μουσείο Γουλανδρή, διοργανώνουμε το ετήσιο συνέδριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη – φέτος, στις 16 & 17/10 με καλεσμένο το Τζέφρι Σακς, ενώ στον ίδιο χώρο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή για παιδιά. Είναι δύσκολο να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Αντί να κάνουμε ξεχωριστές δράσεις ο καθένας, ενώνουμε τη φωνή μας για να αυξήσουμε τη δυνατότητα να φέρουμε πραγματικά αποτελέσματα».
«Δώστε μας 2-3 χρόνια…»
Η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη καταλήγει: «Δώστε μας 2-3 χρόνια και θα διαπιστώσετε ότι η ελληνική κοινωνία θα αγκαλιάσει την προσπάθειά μας. Ενας κόσμος με μηδέν αποκλεισμό, μηδέν αποτύπωμα άνθρακα, μηδέν φτώχεια είναι αυτό που επιθυμούμε όλοι ανεξαιρέτως. Ζητούμενο είναι εκείνος που αναρωτιέται “εγώ, τι μπορώ να κάνω;” να πειστεί ότι όντως μπορεί να συμβάλει. Γιατί μόνο τότε θα πετύχουμε έναν καλύτερο κόσμο».