Στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, το θέμα των λεγόμενων ιδιωτικών πανεπιστημίων ήταν κορυφαίο, όπως θα θυμούνται οι περισσότεροι αναγνώστες της «Καθημερινής». Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις της κυβέρνησης, από τη μία πλευρά, των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, από την άλλη, οριοθετούν ουσιαστικά τις διαφορετικές αντιλήψεις που εκπροσωπούν, υποτίθεται, ως σχολές πολιτικής. Υποτίθεται, γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται με τη σχολή του κρατισμού σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, για να ελέγχει κομματικά και κατά το δοκούν. Από την άλλη πλευρά, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία, αλλά και το ΚΙΝΑΛ σε ένα αξιοσημείωτο βαθμό, τάσσονται υπέρ του περιορισμού της κρατικής χαλιναγώγησης ή παρέμβασης σε διάφορα πεδία και κυρίως στην εκπαίδευση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λογική των καιρών απορρίπτει την απαγόρευση λειτουργίας ιδιωτικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, και μάλιστα μη κερδοσκοπικών, και επιτάσσει την αδειοδότησή τους. Είναι επομένως αδιανόητο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών είναι ριζικά αντίθετη στη συγκεκριμένη λογική.
Εστω και αν είναι δεδομένο ότι η λειτουργία τους δεν θα αποδειχθεί πανάκεια για την εκπαίδευση, αλλά για να έχει νόημα θα πρέπει να συνδυαστεί με αλλαγές σε πολλές ελληνικές πραγματικότητες. Ούτε πρόκειται να μειώσει την έξοδο παιδιών του λυκείου που θέλουν, μπορούν και έχουν τα προσόντα να φοιτήσουν σε καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού, ούτε θα τρέξουν να ανοίξουν παραρτήματα στην Ελλάδα φημισμένα ξένα πανεπιστήμια κύρους (ίσως φέρουν κάποια ετήσια ή εξαμηνιαία προγράμματα σχολών αρχαιολογίας, φιλοσοφίας ή ανάλογου αντικειμένου) ούτε θα σταματήσει η μετανάστευση Ελλήνων επιστημόνων σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Λαμβάνοντας υπόψη το παράδειγμα της Κύπρου με τα πέντε ιδιωτικά ιδρύματα, η αξιολόγηση (το ranking) των «ιδιωτικών» ΑΕΙ που θα λειτουργήσουν στη Ελλάδα θα είναι εξίσου χαμηλή στη σχετική παγκόσμια κλίμακα και με περιορισμένο αριθμό σχολών που δεν απαιτούν εργαστήρια. Και δεν θα σταματήσει αυτό που ονομάζεται brain drain, καθώς η χώρα μας δεν μπορεί να απορροφήσει το σύνολο της υπερπαραγωγής επιστημόνων για την οποία διακρίνεται. Οσο και να προχωράει αρκετά γρήγορα η υπαλληλοποίηση των γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών και άλλων πτυχιούχων, ένας σημαντικός αριθμός θα φεύγει προς χώρες όπου θα βρίσκουν αξιοπρεπή απασχόληση. Αλλωστε, η ελεύθερη μετακίνηση και εγκατάσταση είναι θεμελιώδης αρχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Προς το παρόν, ας αρκεστούμε στο θέμα της ελεύθερης λειτουργίας «ιδιωτικών» πανεπιστημίων σε άλλες «κυνικές» παραμέτρους, όπως η προσέλκυση ξένων φοιτητών (υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι τουλάχιστον αγγλόφωνα) χωρίς υψηλές απαιτήσεις, αλλά με κάποιο πορτοφόλι, η παραμονή των αντίστοιχων Ελληνόπουλων, ώστε να μην ξοδεύουν τα χρήματα του μπαμπά τους σε μέτρια ΑΕΙ του εξωτερικού, και βεβαίως το μεγάλο ζήτημα θα είναι η ισοτιμία των πτυχίων τους σε σχέση με την πρόσληψη στο Δημόσιο! Το κλειδί, πάντως, της βελτίωσης παραμένει στο δημόσιο πανεπιστήμιο, όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι φανατικά υπέρ της ισοπέδωσης προς τα κάτω.