Η Μυρταριά του Πατέντα: Ψαροφαγία στο φιόρδ της Μεσογείου

Οι γαρίδες του Αμβρακικού κλέβουν τις εντυπώσεις, παρόλο που και τα υπόλοιπα θαλασσινά, ολόφρεσκα και σπαρταριστά, κάνουν δυνατές εμφανίσεις.

Η θέση: Στα βάθη του Αμβρακικού Κόλπου, ίσως του μεγαλύτερου κλειστού κόλπου της χώρας, κολυμπάνε πεντανόστιμα και ποιοτικά ανώτερα αλιεύματα, ξακουστά πανελληνίως. Στην καρδιά αυτού του μοναδικού, προστατευόμενου οικοσυστήματος, με την σπάνια μορφολογία και την κυκλοφορία των υδάτων, βρίσκεται η Κορωνησία, ένα μικρό ψαρονήσι με λιγότερους από 200 κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων αλιείς. Μια στενή λωρίδα δρόμου ενώνει το νησάκι με τη στεριά, και η διαδρομή είναι μαγική, μοιάζει να πλέεις με το αυτοκίνητο πάνω στο νερό.

Η ατμόσφαιρα: Ανάμεσα σε κάμποσες ταβερνούλες που σερβίρουν φρέσκα ψαρικά από τον κόλπο, μια από τις πιο γνωστές και πιο παλιές είναι η ταβέρνα της οικογένειας Πατέντα. Αρχικά λειτουργεί ως καφενεδάκι από το ναυτικό Παναγιώτη Πατέντα, και στη συνέχεια γίνεται ταβέρνα που λειτουργεί από το 1981 από τον γιο Δήμο Πατέντα και την οικογένειά του. Είναι όμορφα εδώ, με τις μελαγχολικές λιακάδες του Ιονίου, τον απαλό κυματισμό της θάλασσας και τα χλωμά ηλιοβασιλέματα. Τα Σαββατοκύριακα πλημμυρίζει κόσμο από την Πρέβεζα και την Άρτα, αλλά κι από πιο μακριά, από το Μεσολόγγι και τα Γιάννενα.

Το φαγητό: Η ταβέρνα σερβίρει φρέσκο ψάρι και θαλασσινά που αλιεύονται στον Αμβρακικό από τον τοπικό αλιευτικό συνεταιρισμό που εφαρμόζει παραδοσιακή αλιεία με δίχτυα ή με αγκίστρι έτσι ώστε να διατηρείται ο πλούτος του βυθού. Ωστόσο όταν υπάρχει έλλειψη, η ταβέρνα προμηθεύεται την ψαριά της ημέρας από την ευρύτερη περιοχή του Ιονίου. Κάνουν ωραία αλίπαστα, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα και τη διάθεση, βλ. χέλι καπνιστό στο κεραμίδι και σαρδέλα παστή, αλλά και μεζέδες όπως νοστιμότατη σουπιά γεμιστή και χέλι σούβλας.

Δοκιμάσαμε κέφαλο πετάλι στα κάρβουνα να γλείφεις τα δάχτυλά σου – τον ανοίγουν στη μέση, τον πασπαλίζουν με χοντρό αλάτι και τον ξεροψήνουν εξωτερικά, κι η σάρκα του γίνεται σχεδόν σαν κρέας. Και δε συζητώ για τις υπερνόστιμες γαρίδες του Αμβρακικού – εξάλλου η φήμη τους προηγείται -, οι οποίες είναι στα καλύτερά τους από Μάιο μέχρι Οκτώβρη, είναι πεντάγλυκες και ψημένες στη σχάρα υποδειγματικά, με τη σάρκα τους κρουστή και μυρωμένη από το κάρβουνο. Τις γαρίδες θα τις δοκιμάσετε σε πολλαπλές εκδοχές, από σαγανάκι και σπαγγέτι, μέχρι σουβλάκι. Φυσικά αναλόγως με την ψαριά και την εποχή, υπάρχουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά για τα κάρβουνα ή το τηγάνι, από κουτσομουράκια και καλαμάρια, μέχρι, μπαρμπούνια, γλώσσες και λυθρίνια. Σερβίρουν όμως και τις ντόπιες ντελικατέτσες όπως τα καπνιστά χέλια του Γείτονα και τα αυγοτάραχα του Μεσολογγίου.

Ο λογαριασμός: 15-20 € το άτομο χωρίς τα ποτά.

Η κάβα: Αξιόλογη λίστα με εμφιαλωμένα ούζα και τσίπουρα.

Επιπλέον πληροφορίες: Καθημερινά ανοιχτά 11:30 – 23:00.